Πριν 69 χρόνια, στις 30 Μάρτη 1952, ο Ν. Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, Αργυριάδης, Μπάτσης και Καλούμενος, έπεφταν κάτω από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος του μοναρχοφασισμού.
Ο Μπελογιάννης, μπροστά στο στρατοδικείο, χαμογελαστός και αγέρωχος, ξεσκέπασε τους οργανωτές του εγκλήματος. Κουρέλιασε μία προς μία όλες τις κατηγορίες. Υπερασπίστηκε τη γραμμή του κόμματος, το δίκιο του λαού και τα πανανθρώπινα ιδανικά του κομμουνισμού και απέδειξε ότι οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο προάσπισαν τα εθνικά συμφέροντα και έδωσαν εκατόμβες αγωνιστών στον αγώνα κατά των Γερμανών, Άγγλων και Aμερικάνων. «…Αγαπάμε την Ελλάδα… Το δείξαμε όταν κινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και ακριβώς αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και πόλεμο…».
Η εκτέλεση του Μπελογιάννη συγκλόνισε όλη την υφήλιο. Η στάση του στο δικαστήριο και απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα, ήταν στάση ανυπέρβλητη, στάση κομμουνιστή ηγέτη.
H Δίκη αυτή και τα αποτελέσματά της οδήγησαν σε μεγάλη πολιτική και ηθική ήττα τους Aμερικάνους και τους ντόπιους λακέδες τους. Το όνομα του Mπελογιάννη γίνεται σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη και την ανεξαρτησία των λαών.
Είναι φανερό πως, 69 χρόνια μετά, τα μεγάλα προβλήματα για τα οποία ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του έδωσαν τη ζωή τους παραμένουν άλυτα και βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται και σήμερα ο παλλαϊκός αγώνας για Ειρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία. Ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας ενάντια στην ξενοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται ο πολιτικός και ιδεολογικός αγώνας για την ανασύσταση του αυθεντικού κομμουνιστικού κόμματος που γέννησε και ανέθρεψε Μπελογιάννηδες και χιλιάδες ανώνυμους και επώνυμους αφοσιωμένους επαναστάτες, λαϊκούς αγωνιστές.
Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στο Νίκο Μπελογιάννη δημοσιεύουμε στη σελίδα 15 ένα απόσπασμα από το έργο του «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα», που αναφέρεται στα «δάνεια της ανεξαρτησίας», ιδιαίτερα διδακτικό και επίκαιρο στα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.
