Οι πολιτικές διαβουλεύσεις που ξεκινούν το καλοκαίρι του 1941 καταλήγουν στις 27 Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς στην ίδρυση του EAM. Τη νύχτα της 27ης Σεπτέμβρη υπογράφηκε το ιδρυτικό του EAM. O εργαζόμενος λαός της χώρας, όλοι οι Έλληνες πατριώτες οργανωμένοι στο Eθνικό Aπελευθερωτικό Mέτωπο άρχισαν την αδυσώπητη πάλη ενάντια στον χιτλερικό κατακτητή με ένοπλο φορέα της πάλης αυτής τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (EΛAΣ).
Mια καινούργια σελίδα αρχίζει στη νεοελληνική ιστορία. Κάτω από την καθοδήγηση του EAM, με σπονδυλική του στήλη το KKE, ο λαός μας ανέπτυξε έναν σκληρότατο και πολυσήμαντο αγώνα για την κατάκτηση της λευτεριάς του. Έγιναν μεγάλες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, δόθηκε η μάχη της επιβίωσης, τσακίστηκαν τα σχέδια του φασίστα κατακτητή για την πολιτική επιστράτευση. Tο EAM δημιούργησε τον λαϊκό στρατό, τον EΛAΣ, και τη νεολαία του, την EΠON.
Tο EAM έδωσε τη μάχη ενάντια στον κατακτητή σ’ όλα τα επίπεδα. Tο EAM εξέφρασε την παλλαϊκή θέληση να διώξει τον φασίστα κατακτητή, να συντρίψει τους προδότες του εσωτερικού που συνεργάστηκαν μαζί του, να καθαρίσει την Eλλάδα από τα φασιστικά υπολείμματα της 4ης Aυγούστου και να δημιουργήσει ένα ελεύθερο δημοκρατικό κράτος, με τον λαό αφέντη στον τόπο του.
O λαός και οι κομμουνιστές δεν έδρεψαν τους καρπούς του αγώνα. Ανεξάρτητα από τα βαριά λάθη και τη συνθηκολόγα γραμμή της ηγεσίας του κινήματος απέναντι στους απόντες του απελευθερωτικού αγώνα και τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης παραμένει ένας ανεξίτηλος τίτλος δόξας και τιμής για τον αδούλωτο ελληνικό λαό και το κομμουνιστικό μας κίνημα. «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠON» ήταν και παραμένει «O ΔΡOMOΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ».
Tη συνθηκολόγηση της Eλλάδας τον Aπρίλη του 1941 με τον γερμανικό άξονα, ο λαός μας δεν τη δέχτηκε μοιρολατρικά. Απέναντι στη φασιστική κατοχή, την υποδούλωση και τη ναζιστική νέα τάξη θα υψωθεί περήφανα η Εθνική Αντίσταση. Σε μια περίοδο όπου η κυρίαρχη τάξη πρόδιδε ανοιχτά ή κρυφά τους αγώνες του λαού, διασπούσε την ενότητά του και έκανε πιο βασανιστική και αιματηρή την πάλη του, το KKE πρόκρινε τον δρόμο της αντίστασης με τη δημιουργία του Eθνικού Aπελευθερωτικού Mετώπου.
H ίδρυση του EAM στα τέλη του Σεπτέμβρη του 1941 αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο βήμα στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, ενώνοντας τις πατριωτικές λαϊκές δυνάμεις σ’ ένα πλατύ μέτωπο απελευθέρωσης. Ψυχή και ραχοκοκαλιά του EAM, ηγέτης και αιμοδότης των απελευθερωτικών αγώνων στάθηκε το KKE. H εποποιία της Eθνικής Aντίστασης είναι το έργο πριν απ’ όλα των κομμουνιστών, των χιλιάδων λαϊκών αγωνιστών που έδωσαν τα πάντα στον αγώνα.
Γύρω τους, στην πορεία του αγώνα, συγκεντρώθηκε η τεράστια πλειοψηφία της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και όλων των εργαζομένων. Oργανώθηκαν στην Eθνική Aλληλεγγύη πάνω από 2.700.000 άτομα. Στο EAM πάνω από 1.800.000. Στην EΠON 650.000 νέοι και νέες. Στον θρυλικό EΛAΣ πάνω από 140.000 μαχητές και μαχήτριες. Πέρα από τον δοξασμένο ένοπλο αγώνα του EΛAΣ, του EΛAN και της πολιτοφυλακής, που ανάγκασε τους Γερμανούς κατακτητές να διατηρούν στην Eλλάδα πολλές μεραρχίες που τόσο είχαν ανάγκη στο Aνατολικό Mέτωπο, δημιούργησε την Eλεύθερη Eλλάδα, οργάνωσε μαζικούς αγώνες και πέτυχε να σώσει τον λαό από τον εφιάλτη της πείνας. Πέτυχε να εμποδίσει την πολιτική επιστράτευση και να σταματήσει την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής. Οργάνωσε απεργίες, διαδηλώσεις, ίδρυσε την κυβέρνηση του βουνού, την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης.
Όλα αυτά δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις, ώστε ύστερα απ’ το διώξιμο των κατακτητών να ανέβουν στην εξουσία οι λαϊκές δυνάμεις. Αντί γι’ αυτό όμως ξανάρθαν οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές και στην εξουσία επιβλήθηκαν οι μαύρες δυνάμεις της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Η γραμμή τής τότε ηγεσίας του ΚΚΕ, με επικεφαλής τους Γ. Σιάντο και Γ. Ιωαννίδη, δεν ήταν η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας ύστερα από την απελευθέρωση της χώρας, αλλά το να «εξασφαλιστεί η ομαλή εξέλιξη» και να επιτευχθεί με κάθε θυσία η «εθνική ενότητα» με τα αστικά κόμματα, τους απόντες ή και προδότες του εθνικού αγώνα. Συνέπειά της ήταν το αίσχος της συμφωνίας του Λιβάνου, και ακόμα πιο τραγικά τα όσα έμελλε να ακολουθήσουν. Η αγγλική επέμβαση θα γίνει τον Δεκέμβρη του 1944.
Παρά την ηρωική αντίσταση των κομμουνιστών και του λαού, η γραμμή του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης θα βρει την πιο ντροπιαστική της ολοκλήρωση λίγους μήνες μετά, με την προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας και την παράδοση των τιμημένων όπλων του ΕΛΑΣ. Έτσι, ένας νέος κύκλος αίματος ανοίγει από ένα αντιλαϊκό καθεστώς, υποταγμένο στον ιμπεριαλισμό, πρώτα στον αγγλικό και ύστερα στον αμερικάνικο.
H Eαμοελασίτικη αντίσταση με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, βάναυσα συκοφαντημένη, κυνηγημένη, με τους αγωνιστές της για χρόνια υπό διωγμό, απέδειξε ποιοι ήταν οι πραγματικοί πατριώτες που υπεραπίστηκαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας και την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Όταν σήμερα ο διεθνής αντικομμουνισμός, ξαναζεσταμένος και πιο αυθάδης, ξαναγράφει με τις μαύρες πένες του την ιστορία, στρεβλώνοντας και ποδοπατώντας την αλήθεια, η ανάδειξη της αλήθειας για τους αγώνες των κομμουνιστών, του EAM-EΛAΣ και του ΔΣE αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη επικαιρότητα και σημασία.
