Τούτες τις ώρες, οι λαοί του πλανήτη που πλημμύρισαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες το προηγούμενο διάστημα πλατείες και λεωφόρους μεγάλων πόλεων, βροντοφωνάζοντας “Ελεύθερη Παλαιστίνη” και “Είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι”, γίνονται μάρτυρες μιας ακόμα – χωρίς ιστορικό προηγούμενο – θηριωδίας των Ισραηλινών, ενώ είχε αναίσχυντα προηγηθεί το πράσινο φως από την εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου:
Της επιδρομής στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας, το AL SHIFA, όπου τανκς και δεκάδες ένοπλοι των Ισραηλινών ειδικών δυνάμεων εισέβαλαν ανοίγοντας πυρ σε θαλάμους ασθενών, διαδρόμους και ιατρεία, κατατρομοκρατώντας ασθενείς, γιατρούς και νοσηλευτές, διατάζοντας στυγνά την εκκένωσή του, ενώ πυροβολούσαν άνανδρα ό,τι κινούνταν στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου. Η φαιδρή κι αδιάντροπη δικαιολόγηση του αίσχους: Επρόκειτο δήθεν για άντρο της Χαμάς. Δεν κατάφεραν να παρουσιάσουν το παραμικρό αξιόπιστο πειστήριο.
Ευθυγραμμιζόμενη με το γενικότερο πνεύμα αλληλεγγύης προς τον άγρια δοκιμαζόμενο, περήφανο Παλαιστινιακό λαό, και την ανάδειξη από τον Λαϊκό Δρόμο των χαρακτηριστικών ενός ασίγαστου αγώνα που κρατάει έναν αιώνα, η στήλη αναδημοσιεύει στο φύλλο αυτό αποσπάσματα από ένα ιστορικό κείμενο ιδιαίτερης αξίας, την Ιδρυτική Διακήρυξη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, της 11ης Δεκεμβρίου του 1967.
Λαέ του Αραβικού Έθνους, Λαέ της Παλαιστίνης
Πενήντα χρόνια πριν, ο λαός μας ήρθε αντιμέτωπος με μια σειρά επιθέσεων του Σιωνισμού και της αποικιοκρατίας εις βάρος του (Παλαιστινιακού) έθνους και εις βάρος του δικαιώματός του για ελευθερία και ζωή.
Πενήντα χρόνια μετά, οι παγκόσμιες δυνάμεις του Σιωνισμού και του Ιμπεριαλισμού συνεχίζουν να κάνουν δολοπλοκίες, επιθέσεις και πολέμους για να εδραιώσουν την ιδέα μιας οντότητας, του κράτους του Ισραήλ. Κάθε μέρα αυτής της ιστορικής εποχής οι λαϊκές μάζες αγωνίζονται ενάντια σε όλα αυτά. Όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξης του Παλαιστινιακού λαού μας υπάρχει μια συνεχιζόμενη πάλη με εξεγέρσεις, αναταραχές, αλλά και κάθε μορφή και μέθοδο πολιτικής δράσης, η οποία αποκρυσταλλώθηκε την τελευταία περίοδο με τις αντάρτικες επιχειρήσεις της οπισθοφυλακής, από ανθρώπους που αρνούνται πλήρως την υποταγή, την παράδοση και τον συμβιβασμό. Αυτό το πλεονέκτημα αντιπροσωπεύει επίσης την αποφασιστικότητα των μαζών του Παλαιστινιακού λαού να πάρουν πρωτοβουλίες και ν’ ανοίξουν το δρόμο για την πλήρη χειραφέτηση, μια ευθύνη που βαραίνει ταυτόχρονα όλες τις αραβικές μάζες. […]
Ολόκληρος ο Παλαιστινιακός λαός μας ζει σήμερα, για πρώτη φορά μετά την καταστροφή του 1948, σε μια πλήρως κατεχόμενη Παλαιστίνη, αντιμετωπίζοντας έναν αδηφάγο εχθρό κατά πρόσωπο. Εμείς τώρα πρέπει ή να δεχτούμε αυτήν την πρόκληση μέχρι τέλους ή να παραδοθούμε στις φιλοδοξίες του εχθρού δεχόμενοι την καθημερινή ταπείνωση του λαού μας και την καταδικασμένη τύχη των ζωών μας. Ο διωγμός και η διασπορά των τελευταίων είκοσι χρόνων έχουν δημιουργήσει τη συνθήκη εκείνη για να αντιμετωπίσουμε τους Σιωνιστές εισβολείς. Η μοίρα του λαού μας, του σκοπού μας και όλων των Παλαιστινίων βασίζεται στην αποφασιστικότητά μας να παλέψουμε με τους εισβολείς, προκειμένου να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας, τα εδάφη και τα δικαιώματά μας.
Παλαιστινιακέ λαέ, εκτοπισμένε στους καταυλισμούς της απομόνωσης… Αγρότες της καμένης γης μας. Φτωχέ, ακλόνητε στις πόλεις και στα χωριά μας, στους καταυλισμούς της μιζέριας…. […]
Λαέ του Αραβικού έθνους…
Η μάχη είναι μεγάλη και σκληρή και η ένοπλη αντίσταση σήμερα είναι η εμπροσθοφυλακή του αγώνα σε όλο το αραβικό μέτωπο. Κάθε Άραβας απαιτεί σήμερα να δοθεί πλήρης υποστήριξη στις ένοπλες ομάδες μάχης, σε όλα τα επίπεδα. Οι Παλαιστινιακές αγωνιστικές μάζες στην κατεχόμενη πατρίδα είναι οι πρωταγωνιστές της αραβικής επαναστατικής πορείας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις δυνάμεις του. Σε απάντηση στη σιωνιστική συμμαχία και την αποικιοκρατία, θα πρέπει να δημιουργήσουμε το ζωντανό σύνδεσμο ανάμεσα στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και του αγώνα των μαζών του αραβικού λαού, που αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους. Γι’ αυτό η δουλειά της ένοπλης Παλαιστινιακής Αντίστασης καθορίζει τη θέση των Αράβων που στέκονται στο πλευρό του αγώνα, ενάντια σε όσους βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού συνδέεται με τον αγώνα των δυνάμεων της Επανάστασης και της προόδου σε παγκόσμιο επίπεδο. […]
Αγωνιζόμενες μάζες μας στην Παλαιστινιακή γη… Σύντροφοι εργάτες και αγρότες… Φτωχέ λαέ και πρόσφυγες… Σύντροφοι φοιτητές… Υπάλληλοι και έμποροι…
Αυτή είναι η αρχή ενός κινήματος ανθρώπων που υψώνουν τη σημαία της θυσίας, της αποφασιστικότητας και της πρόκλησης. Είμαστε προσγειωμένοι και σας υποσχόμαστε πως ο ένοπλος αγώνας δεν είναι όνειρο, αλλά μάχη που καθοδηγείται από την πολιτική κινητοποίηση των μαζών, για να υπερασπιστεί τους ανυπεράσπιστους, ενάντια στην καταπίεση και την καταδίωξη. Κάθε αγωνιστικό βήμα που κάνουμε σήμερα ετοιμάζει τη μεγάλη, σκληρή και δύσκολη μάχη που θα δοθεί υπό την καθοδήγησή σας και τη δέσμευσή σας, γιατί ο σκοπός αυτός είναι πρωταρχικά δικός σας. Η μάχη δεν είναι ούτε εύκολη ούτε γρήγορη αλλά αναπόφευκτη και απαιτεί τη βαθιά δέσμευσή μας, την ικανότητα να συνεχίσουμε ακλόνητοι.
Δόξα στο αδάμαστο Αραβικό έθνος. Δόξα στον αγώνα του λαού μας.
Ζήτω η ενότητα των αγωνιστών μας για τη γη της Παλαιστίνης.
Η νίκη είναι σίγουρα δική μας.
11 Δεκεμβρίου 1967
