Στις 2 Οκτώβρη ο Μητσοτάκης, παραβρέθηκε στην τελετή έναρξης της κατασκευής της νέας μονάδας του ομίλου Μυτιληναίου. Πρόκειται για μια μονάδα παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο, δυναμικότητας 826 MW, η οποία προβλέπεται να μπει σε λειτουργία το 2021. Ο λόγος του Κ. Μητσοτάκη, αλλά και οι ακατάσχετοι έπαινοι που ακολούθησαν από κύκλους των ΜΜΕ για τον στρατηγικό «επενδυτή» στον χώρο της ενέργειας, στην πραγματικότητα αποτελούν πρόκληση για έναν λαό που εδώ και δεκαετίες χρυσοπληρώνει με πολλούς και ευφάνταστους -είναι η αλήθεια- τρόπους τον όμιλο Μυτιληναίο και τα επενδυτικά του σχέδια. Η ιστορία του ομίλου αποτελεί ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το πώς γεννιέται η κάστα των «επενδυτών», που αν και ο τίτλος τους παραπέμπει σε «ευεργέτες», στην πραγματικότητα αυτοί είναι οι μεγάλοι ευεργετημένοι από τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού. Πρόκειται για αυτά τα ντόπια και διεθνή «επενδυτικά» κοράκια τα οποία και ο Μητσοτάκης, όπως και οι προηγούμενοι, καμώνεται ότι θέλει να… «προσελκύσει». Σαν να αποτελεί η προσέλκυσή τους κάποιο κέρδος για τον ελληνικό λαό. Στην πραγματικότητα το ξένο και ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο που ο ίδιος υπηρετεί, είναι αυτό που απαιτεί και επιβάλλει τη δημιουργία του θεσμικού πλαισίου καταλήστευσης του λαού και του τόπου. Και η ιστορία του «ομίλου Μυτιληναίου» αυτό ακριβώς αποδεικνύει!
53 χρόνια
στην υπηρεσία των ισχυρών
Αν και η ιστορία της ΠΕΣΙΝΕ και στη συνέχεια της Αλουμίνιον Ελλάδος, αποτελεί ένα τεράστιο και διαχρονικό σκάνδαλο, που θα έπρεπε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα να θέλει να ξεχάσει, με εκπληκτική άνεση ο Μητσοτάκης παραγράφοντας αυτό το μαύρο παρελθόν και… παρόν, αναφέρθηκε και στις υπηρεσίες του πατέρα του, βέβαιος ότι κανένας δημοσιογραφικός οργανισμός δεν θα προβεί σε δυσάρεστες αποκαλύψεις. Ακολουθούν αποσπάσματα της ομιλίας του.
«Σεβασμιώτατε, κύριοι Πρόεδροι, κύριε Περιφερειάρχα, κύριε Δήμαρχε, αγαπητέ Βαγγέλη, (απευθυνόμενος στον Ευάγγελο Μυτιληναίο)…
Σε ευχαριστώ, καταρχάς, Βαγγέλη που θύμησες ότι τον Ιούνιο του 1966, στον ίδιο ακριβώς αυτό χώρο, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έδινε το παρών -τότε ως Υπουργός Συντονισμού- στα εγκαίνια του πρώτου εργοστασίου παραγωγής αλουμινίου της χώρας. Ήταν ένα έργο το οποίο είχε οραματιστεί, είχε σχεδιάσει, είχε θεμελιώσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής… Είμαι λοιπόν διπλά χαρούμενος που σήμερα, 53 χρόνια μετά, βρίσκομαι ως Πρωθυπουργός σε αυτόν τον τόπο. Για τη θεμελίωση -αυτή τη φορά- ενός καινούργιου εργοστασίου…
Και είναι αλήθεια ότι το θρυλικό Αλουμίνιο της Ελλάδος είχε αφήσει το δικό του ξεχωριστό αποτύπωμα στον μεταπολεμικό μετασχηματισμό της Ελληνικής οικονομίας…»
Είναι αλήθεια ότι το «θρυλικό Αλουμίνιον» έχει αφήσει βαθύ αποτύπωμα στην μεταπολεμική οικονομία της Ελλάδας. Η ιστορία ξεκινάει το 1960. Η τότε γαλλικών συμφερόντων ΠΕΣΙΝΕ πραγματοποίησε μια αποικιοκρατικού τύπου επένδυση, όπως ακριβώς… την οραματίστηκε ο Καραμανλής. Κύριο χαρακτηριστικό της επένδυσης αποτέλεσε η εξωφρενικά ληστρική σύμβαση που επιβλήθηκε στη ΔΕΗ για την παροχή ρεύματος στην εταιρία και την οποία, είναι επίσης αλήθεια, συνυπέγραψε και ο πατέρας Μητσοτάκης ως υπουργός συντονισμού το 1966, υπό τον τίτλο «ρύθμιση διαφορών ερμηνείας» της αρχικής σύμβασης. Με βάση αυτή, η ΠΕΣΙΝΕ πλήρωνε 7 δρχ. την κιλοβατώρα (κάτω του κόστους) όταν οι αγρότες πλήρωναν 14 δρχ./κιλοβατώρα και στην οικιακή κατανάλωση η τιμή ήταν 22 δρχ. Την «συμφωνία» υπηρέτησαν όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις. Τρεις δεκαετίες μετά, τη στιγμή που έληγε το ληστρικό συμβόλαιο, η ιστορία ήθελε πάλι με απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη(!) η σύμβαση της ΠΕΣΙΝΕ να πάρει παράταση μέχρι το 2006. Η ΠΕΣΙΝΕ τελικά κατέληξε στον όμιλο Μυτιληναίου το 2005 και ως «Αλουμίνιον Ελλάδος» πλέον, εξακολούθησε να απολαμβάνει τις ίδιες ληστρικές συμβάσεις σε βάρος της ΔΕΗ και του δημοσίου. Ακόμη και αυτό όμως δεν αρκούσε στον «επενδυτή» Μυτιληναίο ο οποίος το 2008… σταμάτησε να πληρώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Η μεγάλη ληστεία…
έχει τις υπογραφές
όλων των κυβερνήσεων
Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ιστορία της «Αλουμίνιον» και του «αγαπητού Βαγγέλη» δεν είναι άλλο από μια σωρεία σκανδάλων και κλοπής του δημόσιου χρήματος.
Από το 2008 μέχρι τον Ιούνιο του 2010 η «Αλουμίνον Ελλάδος» είχε 107,6 εκατομμύρια ευρώ ληξιπρόθεσμα χρέη προς τη ΔΕΗ. Με μια συμφωνία σκάνδαλο, της κυβέρνησης Παπανδρέου, κουρεύεται το χρέος προς τη ΔΕΗ κατά 25 εκ. €. Έτσι απέμειναν τα 82,6 εκ. € για τα οποία συμφωνήθηκαν καταστροφικοί όροι αποπληρωμής, οι οποίοι περιείχαν ακόμη και δόσεις με… επιδοτούμενο επιτόκιο!
Ακόμη και έτσι όμως και παρά το γεγονός ότι είχε εξασφαλίσει ξανά ληστρικά τιμολόγια σε βάρος της ΔΕΗ, ο όμιλος του «αγαπητού Βαγγέλη» και πάλι δεν πλήρωνε τους λογαριασμούς. Μέχρι που βρέθηκε μια εξαιρετικά συμφέρουσα λύση… Μια «λύση» που ζημίωνε και ζημιώνει την ΔΕΗ και το ελληνικό δημόσιο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, την οποία εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις από το 2012 και έπειτα..
Μέσα από σωρεία φωτογραφικών νόμων και διατάξεων που ψήφισαν για χάρη του ομίλου Μυτιληναίου, από το 2006 μέχρι σήμερα έχει διαπραχθεί το εξής έγκλημα! Κατάφεραν από το 2013 με την τελευταία τότε σχετική πράξη να έχει την υπογραφή Σαμαρά-Βενιζέλου, να πουλάει το ρεύμα που παράγει η «Αλουμίνιον Ελλάδος» στη ΔΕΗ σε τιμή 130€/mwh (μεγαβατώρα) και να το αγοράζει από αυτήν με 36,6€/mwh. Αρχικά αξιοποιήθηκε μια διάταξη με βάση την οποία η «Αλουμίνιον Ελλάδος» (πρόκειται για τις πιο ηλεκτροβόρες βιομηχανίες) μπορούσε ως «αυτοπαραγωγός» να παράγει ρεύμα για τον εαυτό της. Για την κατασκευή της μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η επιχείρηση επιδοτήθηκε με 33 εκ €! Με απόφαση όμως του τότε υπουργού ανάπτυξης Χρ. Φώλα η άδεια λειτουργίας της μονάδας παραγωγής ρεύματος του Μυτιληναίου, μετατράπηκε από άδεια αυτοπαραγωγού (ΣΗΘ) σε άδεια ανεξάρτητου παραγωγού. Έτσι άρχισε να πουλάει το παραγόμενο ρεύμα στη ΔΕΗ σε τιμή (55€) μεγαλύτερη από αυτή που το αγόραζε (40€). Μετά ανέλαβε η τότε υπουργός Μπιρμπιλή και το 2011 ο Παπακωνσταντίνου ως υπουργός ΥΠΕΚΑ ώστε με σειρά διατάξεων να εκλαμβάνεται το ρεύμα που παράγεται από μονάδα φυσικού αερίου ως ρεύμα που παράγεται από ΑΠΕ. Η τότε απόφαση του Παπακωνσταντίνου (άρθρο 197 νόμου 4001/2011) επανεπικυρώθηκε από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι το 2015, ως αντιπολίτευση σήκωνε το «σκάνδαλο Μυτιληναίου».
Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Μυτιληναίος πριν καταναλώσει το ρεύμα που παράγει στην (πιο ενεργοβόρα της Ελλάδας) βιομηχανία του, το πουλάει στη ΔΕΗ προς 130€/mwh για να το ξαναγοράσει με 36,6€/mwh! Αντλώντας πέρα από κάθε λογική εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τη ΔΕΗ ετησίως! Όλα αυτά τα ληστρικά κέρδη τα εξασφαλίζει από μια μονάδα που πήρε άδεια αυτοπαραγωγής, κατασκευάστηκε δηλαδή για να παρέχει ρεύμα στην «Αλουμίνιον Ελλάδος» και όχι για να πουλάει.
Ήδη από το 2013 (αλλά και πιο πριν), η ΔΕΗ στις επίσημες ανακοινώσεις για την οικονομική πορεία της επιχείρησης αναφέρεται στις συμβάσεις και τις ζημιογόνες συμφωνίες που τις επιβάλλονται για χάρη του «αγαπητού Βαγγέλη». Αντιγράφουμε μόνο αυτή του τελευταίου εννιαμήνου του 2013: «…Τα κέρδη προ φόρων μειώθηκαν στα 56,9 εκ €… αν δεν επιβαρύνονταν με την κυβερνητική απόφαση «για την Αλουμίνιον Α.Ε. τα κέρδη προ φόρων θα διαμορφώνονταν σε 165,9 εκατ. Ευρώ»!
Κι όμως! Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ενώ ανακοινώνονται επισήμως και καταγγέλλονται από τη διοίκηση της ΔΕΗ οι ζημιογόνες για το δημόσιο συμβάσεις και συμφωνίες, σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα καταγγέλλει γενικώς και αορίστως τη διαφθορά και ψάχνει… σκάνδαλα!
Ο «αγαπητός» επενδυτής
και οι… άλλοι
Φωτογραφικές διατάξεις, επιδοτήσεις, ληστρικές συμβάσεις, διαγραφές χρεών προς το δημόσιο. Ό,τι σκάνδαλο μπορεί να εφεύρει το καπιταλιστικό «δίκαιο» υπάρχει στην υπόθεση της «Αλουμίνον Ελλάδος». Η «δικαιοσύνη» τους, όλα αυτά τα χρόνια, εκκωφαντικά… τυφλή, κουφή… αυτιστική και ότι άλλο χρειαστεί, για να μην ασχοληθεί με ένα σκάνδαλο που ανα-γνωρίζουν και οι πέτρες.
Ο «αγαπητός» Κυριάκος, ο Αλέξης, ο Αντώνης και ο άλλος αγαπητός, ο Ευάγγελος, ο Γιωργάκης, μέχρι τον εσχάτως αγιοποιημένο Κωνσταντίνο, όλοι «αγαπητοί» φίλοι του στρατηγικού επενδυτή, ακόμη και αν κάνουν τους καμπόσους στην αντιπολίτευση, ποιούν τη νήσσα, όποτε βρεθούν στην κυβέρνηση. Όλοι τους, πολέμιοι της διαφθοράς και ιππότες του δημοσίου χρήματος και συμφέροντος, προσυπέγραψαν και υποκλίθηκαν σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της ελληνικής ιστορίας, όπως και τόσα άλλα.
Για τον πραγματικό ρόλο
των «επενδυτών»
Η τελευταία επένδυση προϋπολογισμού 300 εκ. €, του ομίλου Μυτιληναίου, παρουσιάζεται από τους φιλελεύθερους φωστήρες της ΝΔ, ούτε λίγο ούτε πολύ ως δωρεά προς τον τόπο. Η αλήθεια όμως βρίσκεται πολύ μακριά από τις ανοησίες του Γεωργιάδη και τις μεγαλοστομίες του Μητσοτάκη. Και αυτή η επένδυση του Μυτιληναίου γίνεται με τα χρήματα που έκλεψε από τον ελληνικό λαό. Και τα 300 εκ. € και εκατοντάδες ακόμη που θα «επενδύσει» τα έχει αρπάξει από τον κρατικό κορβανά, με όρους που υπάγονται… στο κοινό ποινικό δίκαιο.
Τώρα ο Μυτιληναίος φιγουράρει στην κορυφή των βιομηχάνων και των στρατηγικών παιχτών στον τομέα της ενέργειας. Έχοντας αρμέξει την ΔΕΗ εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αντλώντας τεράστια κεφάλαια από τον ελληνικό λαό, αρπάζοντας επί της ουσίας ένα τμήμα της ΔΕΗ και φτιάχνοντας την protergia, γίνεται ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής του χώρου. Ο «αγαπητός» του Μητσοτάκη και όλων των διαχειριστών του συστήματος… του.
Αυτοί είναι οι επενδυτές και αυτός είναι ο ρόλος τους. Και σε μια περίοδο που οι «επενδυτές» και η προσέλκυσή τους, παρουσιάζεται ως η λύση των λαϊκών προβλημάτων, η ιστορία των σκανδάλων της «Αλουμίνον Ελλάδος» και του «Βαγγέλη»… αποτελεί την μοναδική αλήθεια για αυτή την κάστα. Ο ρόλος τους είναι ένας και μόνο. Να αρπάξουν ό,τι μπορούν.
