Αντιδημοκρατικό έκτρωμα εκτεταμένης παραμόρφωσης του εκλογικού σώματος
Καταμεσής το καλοκαίρι μπορεί οι φωτιές να κατακαίγανε την Ελλάδα, όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε πως εκείνο που την έκαιγε περισσότερο δεν ήταν ο όλεθρος των πυρκαγιών απέναντι στις οποίες συμπεριφέρθηκε ως θεατής, αλλά το πώς, μόλις ένα μήνα μετά τις εκλογές, θα σπεύσει να διαμορφώσει την εκλογική νομοθεσία σε μια κατεύθυνση ακόμα πιο προνομιακή για το κόμμα της Δεξιάς στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Όπως έκανε και αμέσως μετά τις εκλογές του 2019, όταν από τους πρώτους νόμους που έσπευσε να ψηφίσει ήταν εκείνος για την ψήφο των απόδημων Ελλήνων, έτσι και τώρα, στα γρήγορα, επανήλθε στο ίδιο θέμα προωθώντας μια αλλαγή του προηγηθέντος νόμου της που αίρει τις προϋποθέσεις και περιορισμούς που έθετε αυτός για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού, μετατρέποντας, έτσι, ουσιαστικά σε «ξέφραγο αμπέλι» το εκλογικό σώμα της Ελλάδας. Σε ένα εκλογικό σώμα απροσδιορίστου αριθμού, καθώς το δικαίωμα να συμπεριληφθεί κάποιος «απόδημος» σε αυτό επεκτείνεται σε ένα αχαρτογράφητο πλήθος ατόμων του εξωτερικού που μπορεί να απλωθεί μέχρι και σε ανθρώπους που από δεκαετίες δεν έχουν πλέον δεσμό με την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, έχοντας ενσωματωθεί σε κοινωνίες άλλων κρατών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εκμεταλλευόμενη την υποτονική περίοδο του καλοκαιριού, τη στροφή της κοινωνικής προσοχής στις πυρκαγιές, αλλά και το ότι σημαντικό μέρος της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης συναίνεσε στο νέο νόμο, ώστε να μπορεί να λάβει τις 200 ψήφους που χρειαζόταν η κοινοβουλευτική έγκρισή του, βιάστηκε να τον περάσει «αθόρυβα», γνωρίζοντας ότι αποτελεί ένα αντιδημοκρατικό έκτρωμα μεγάλης νόθευσης της εκλογικής βάσης των βουλευτικών εκλογών αλλά και των ευρωεκλογών. Και, προφανώς, η βιασύνη της αυτή έχει να κάνει και με το ότι πολύ σύντομα, το 2024, θα γίνουν οι ευρωεκλογές.
Ο νέος νόμος για την ψήφο των αποδήμων πέρασε με 208 «ναι» στη Βουλή, με τις ψήφους που έδωσαν οι βουλευτές της ΝΔ (158), του ΠΑΣΟΚ (32), της Νίκης (10) και της Πλεύσης Ελευθερίας (8). Ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Βουλή, με τη θρασύτητα που τον διακρίνει, τον παρουσίασε ως «μια πρωτοβουλία βαθιά εκσυγχρονιστική», η οποία «αναφέρεται σε τρεις – τέσσερις γενιές ξενιτεμένων» με τις οποίες θέλει «να διευρύνει το εκλογικό σώμα».
Με το νέο νόμο παρέχεται η δυνατότητα ψήφου από το εξωτερικό όχι μόνο στους ήδη εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά και σε όσους θα μπορούσαν να εγγραφούν.
Καταργούνται οι προϋποθέσεις εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ψηφοφόρων εξωτερικού και της εφαρμογής των περιορισμών εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους στις εκλογές για την ανάδειξη μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δηλαδή, αίρονται οι όροι για να ψηφίσουν, από τον τόπο διαμονής τους, οι εκτός επικρατείας εκλογείς, που τις αποδέχτηκε η κυβέρνηση μετά από διαπραγματεύσεις με την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, προκειμένου να συγκεντρωθούν οι συνταγματικά αναγκαίοι, για ένα τέτοιο νόμο, 200 ψήφοι για να περάσει στο Κοινοβούλιο το 2019 (με 288 ψήφους). Οι όροι εκείνοι περιόριζαν ως ένα βαθμό τη μαζική απόκτηση ιθαγένειας και τις απευθείας εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους ενός απροσδιόριστου αριθμού δυνητικών εκλογέων, με μακρινή καταγωγή από Έλληνες γονείς, που δεν έχουν σήμερα βιοτικό δεσμό με την Ελλάδα.
Η κατάργησή τους σημαίνει πως Έλληνες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς μπορούν να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους, αν και έχουν αποκοπεί από τη χώρα. Ανοίγεται ο δρόμος να ψηφίσουν στις εκλογές από τον τόπο κατοικίας στο εξωτερικό ακόμα και όσοι ελληνικής καταγωγής μετανάστες πολλών γενεών αξιοποιήσουν τις προβλέψεις του απαρχαιωμένου Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας και εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους. Ως γνωστό, ο Κώδικας αναγνωρίζει ελληνική ιθαγένεια και αυτόματη εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους σε όποιον μπορεί να αποδείξει σε απεριόριστο γενεαλογικό βάθος την καταγωγή του από Έλληνα ή Ελληνίδα πολίτη μέσω του «δίκαιου του αίματος». Μπορεί, δηλαδή, να εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους όποιος μπορεί να αποδείξει ότι είχε έστω έναν μακρινό πρόγονο που να ήταν από την Ελλάδα. Δικαιούται να ψηφίσει στην Ελλάδα καθένας που μπορεί επί δεκαετίες να ζει και να εργάζεται εκτός Ελλάδας και δεν έχει καμιά σύνδεση με την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου και κατ’ επέκταση δεν υφίσταται και τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής στην Ελλάδα.
Σε τι μέγεθος αλλοίωσης του εκλογικού σώματος -και κατά συνέπεια νόθευσης των εκλογικών αποτελεσμάτων- μπορεί να οδηγήσει ο ψηφισθείς νόμος φαίνεται και από τα λεχθέντα στη Βουλή, ότι οι ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους που διαμένουν στο εξωτερικό ανέρχονται σε 800.000, όμως με τον ισχύοντα Κώδικα Ιθαγένειας αυτός ο αριθμός μπορεί να φτάσει και τα 2 ή τα 3 εκατομμύρια ή και πολύ παραπάνω! Επιπλέον, με το ότι οι δυνητικοί εκλογείς του εξωτερικού είναι απροσδιόριστοι, ο νέος νόμος φτιάχνει ένα τελείως ρευστό εκλογικό σώμα που ο αριθμός του θα διαμορφώνεται σύμφωνα με τις εκλογικές σκοπιμότητες της εκάστοτε κυβέρνησης και των κυρίαρχων αστικών κομμάτων.
Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, το σχέδιο του κόμματος της Δεξιάς να επιβάλλει μακρόχρονη εκλογική κυριαρχία της μέσα από αντιδημοκρατικές αναμορφώσεις της εκλογικής νομοθεσίας δεν σταματά εδώ: Αφού επέβαλε αλλαγή του εκλογικού νόμου επαναφέροντας ένα πιο αντιδημοκρατικό σύστημα, κατ’ επίφαση, «ενισχυμένης αναλογικής». Αφού άνοιξε το δρόμο για αλλαγή του εκλογικού σώματος με το νόμο για την ψήφο των αποδήμων, το 2019. Αφού επανήλθε, ήδη από το 2021, μεσώ του τότε υπουργού Εσωτερικών Μ. Βορίδη με σχέδιο για αλλαγή αυτού του νόμου, την οποία έτρεξε να την υλοποιήσει μετά την επανεκλογή της τον Ιούνη του 2023, βλέποντας ότι πλέον στο νέο κοινοβούλιο εισήλθαν κόμματα που θα την υποστήριζαν. Τώρα προετοιμάζει το επόμενο αντιδημοκρατικό βήμα της στην εκλογική νομοθεσία, με την εισαγωγή της διαδικασίας της επιστολικής ψήφου.
Όπως, ήδη προανήγγειλε στην ομιλία του στη Βουλή «(για την επιστολική ψήφο) Εμείς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε αυτή τη συζήτηση για να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε και το επόμενο βήμα. Δεν θα είμαστε σίγουρα έτοιμοι πριν από τις ευρωεκλογές για ένα τέτοιο βήμα, αλλά αν διαπιστώσουμε ότι υπάρχει διάθεση από κόμματα και μπορούμε να φτάσουμε στις 200 ψήφους, είμαστε έτοιμοι σε τεχνικό επίπεδο αυτήν τη συζήτηση να την ξεκινήσουμε και, γιατί όχι, πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές να την ολοκληρώσουμε».
Προαναγγελίες που λογαριάζουν και το ότι τα ακροδεξιά κόμματα στη Βουλή τάσσονται υπέρ της επιστολικής ψήφου. Ας σημειωθεί ότι το φασιστοειδές μόρφωμα «Σπαρτιάτες», παρ’ όλο που βρήκε «πολύ θετικό» το νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων, ψήφισε τελικά «παρών» γιατί η κυβέρνηση δεν πρόσθεσε άρθρο για την επιστολική ψήφο. Ανάλογα και η ακροδεξιά Ελληνική Λύση κατέθεσε πρόταση για επιστολική ψήφο.
Ο στόχος της ΝΔ είναι σαφής: σε μια πορεία κυβερνητικής φθοράς να μπορέσει να διατηρήσει την εκλογική κυριαρχία της επιβάλλοντας διαδοχικές αντιδημοκρατικές αλλαγές στην εκλογική νομοθεσία. Οι δύο νόμοι της για την ψήφο των αποδήμων δεν είχαν κανένα υπόβαθρο ενδιαφέροντος για τους απόδημους και το μόνο κίνητρο θέσπισης τους ήταν το ότι στην ομογένεια η δεξιά και συντηρητική επιρροή είναι πιο ισχυρή και μπορεί να λειτουργήσει σαν αντίβαρο των απωλειών στο σημερινό εκλογικό σώμα και σαν παράγοντας στήριξης της πολιτικής της. Αυτό υπονόησαν και οι λόγοι του Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή ότι με το νέο νόμο «θέλουμε να εμπλουτίσουμε και την εσωτερική πολιτική ζωή με δεδομένα και εμπειρίες που σίγουρα κοσμοπολίτες συμπολίτες μας οι οποίοι κατοικούν στο εξωτερικό μπορούν να μεταφέρουν, μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν στην πατρίδα μας».
Η επιδίωξη αυτή δεν είναι καινούρια: Ήδη, από την εποχή της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, όπως έχει γράψει ο γνωστός δημοσιογράφος της Δεξιάς Μ. Κωτακης στο βιβλίο του «Καραμανλής off the record» (2011), η ΝΔ επιδίωκε να αλλάξει τους συσχετισμούς της μεταπολίτευσης υπέρ της Κεντροδεξιάς με την ψήφο των αποδήμων. Ακόμα πιο ωμά το έχει πει, πιο πρόσφατα, ο Μ. Βορίδης ζητώντας από τον Κυρ. Μητσοτάκης να κάνει αλλαγές στο κράτος και τους θεσμούς «για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία»….
