Οι ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή επιβεβαιώνουν την τυχοδιωκτική πολιτική της μεγάλης αστικής τάξης της χώρας που ενισχύει την ελληνική εμπλοκή στα γρανάζια των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Με διαχρονικό πρόσχημα τη δήθεν υπεράσπιση του «εθνικού συμφέροντος» αναδείχνεται «βασιλικότερη του βασιλέως» στην εσπευσμένη εξυπηρέτηση των δυτικών κελευσμάτων. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, άλλοτε σαν κυβέρνηση και άλλοτε βάζοντας πλάτη σαν αντιπολίτευση, έχουν μετατρέψει τη χώρα σε απέραντη βάση αμερικανονατοϊκών στρατευμάτων. Παραχώρησαν τη γη, τις θάλασσες και τον αέρα, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια για να χρησιμοποιηθούν σαν προκεχωρημένα φυλάκια έναντι των Ρώσων ανταγωνιστών τους και σαν ορμητήρια γκανγκστερικών επιδρομών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενάντια σε γειτονικές χώρες.
«Εμβληματικές» περιοχές η Αλεξανδρούπολη, που αποτελεί κόμβο προώθησης ΝΑΤΟϊκού εξοπλισμού και ανεφοδιασμού προς την Ουκρανία και η Σούδα για ελλιμενισμό, επισκευές και εφοδιασμό των πολεμικών πλοίων της Δύσης. Τις τελευταίες μέρες η αμερικανική βάση στη Σούδα αύξησε το επίπεδο συναγερμού και έχει απαγορεύσει την είσοδο σε οποιονδήποτε που δεν είναι μέλος του αμερικανικού προσωπικού της βάσης. Προηγούμενα είχε καταπλεύσει εκεί το αεροπλανοφόρο Αϊζενχάουερ από τις πολεμικές του επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Μητσοτάκης στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα (3500 χιλιόμετρα πέρα από τα ελληνικά σύνορα) για να υπερασπίσουν ξένα συμφέροντα. Αντιγράφουν τα καμώματα των πολιτικών τους προγόνων, που το 1950 έστειλαν στρατό στην Κορέα τάχα για την υπεράσπιση των αξιών του «ελεύθερου κόσμου». Τώρα στρέφονται κατά της πολύπαθης Υεμένης προβάλλοντας την προκλητική δικαιολογία ότι τάχα διασφαλίζουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και προστατεύουν τον ελληνόκτητο εμπορικό στόλο. Τον στόλο των εφοπλιστών, που πληρώνουν φόρους κατά βούληση και έχουν σημαία και πληρώματα κατά το συμφέρον τους. Νωρίτερα στείλανε πυραύλους Patriot στη Σαουδική Αραβία, με το προσωπικό μιας πυροβολαρχίας, για να φυλάνε τις εγκαταστάσεις της Aramco από τους Υεμενίτες με σκοπό «τη διατήρηση της ειρήνης και την προάσπιση της παγκόσμιας ασφάλειας». Όσο για την Ουκρανία ούτε λόγος να γίνεται. Στέλνουν ό,τι τους ζητηθεί από το ΝΑΤΟ, σε όπλα και χρήμα, δήθεν για την προάσπιση του διεθνούς δικαίου και των Ευρωπαϊκών Αξιών! Κατά τα άλλα οι κυβερνώντες διαβεβαιώνουν ότι η αμυντική θωράκιση της χώρας έναντι των υπαρκτών απειλών παραμένει αλώβητη. Και ο Μητσοτάκης κομπάζει για την ισχυρή αμυντική θωράκιση της χώρας με τον πακτωλό χρημάτων να ρέει προς κάθε ισχυρό ξένο παραγγελιολήπτη – «εγγυητή» της ελληνικής κυριαρχίας.
Και για το κόστος τσιμουδιά. Αυτό το επωμίζεται ο λαός, χωρίς καμιά εξέταση των δημοσιονομικών αντοχών της οικονομίας και σε αγαστή σύμπνοια όλων των αστικών πολιτικών πτερύγων. Μόνο το κόστος της αποστολής της φρεγάτας ΥΔΡΑ εκτιμάται ότι ξεπέρασε τα 45 εκατομμύρια και η αφαίμαξη συνεχίζεται με τη φρεγάτα ΨΑΡΑ. Πέρα από το κόστος της επιχείρησης αξίζει να επισημανθούν τόσο οι μαζικές παραιτήσεις προσωπικού από την «ΥΔΡΑ» πριν την αναχώρησή της, όσο και οι διαμαρτυρίες μετά την επιστροφή της για τα μαύρα της χάλια στη διάρκεια της διατεταγμένης «αποστολής» της.
Σημειώνουμε ότι, σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ, ο ελληνικός λαός πλήρωσε για στρατιωτικές δαπάνες 8,054 δισ. ευρώ το 2022, 6,224 δισ. το 2023, ενώ προβλέπεται να καταβάλει 7,126 δισ. ευρώ το 2024. Το 2014 ο ελληνικός λαός φορτώθηκε το μισό σχεδόν ποσό που έφτασε τα 3,939 δισ. Μετά τις γαλλικές φρεγάτες Μπελαρά (Belharra) έρχονται νέες παραγγελίες για τα F-35 και τις αμερικανικές, αυτή τη φορά, φρεγάτες Constellation, όλα για τις ανάγκες της «πολεμικής οικονομίας» των ευρωατλαντικών «συμμάχων».
Οι πολεμικοί σχεδιασμοί δεν έχουν τελειωμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα πλαίσια της λεγόμενης «στρατηγικής ατζέντας» της ΕΕ επισπεύδει προωθώντας σε συνεργασία με τον Πολωνό πρωθυπουργό, Τουσκ, τη δημιουργία Ευρωπαϊκού αμυντικού «θόλου», «μιας ευρωπαϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας ως ενός έργου “φάρου”, το οποίο μπορεί να σηματοδοτήσει ένα νέο βήμα στην ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία σε μια εποχή όπου όλοι αναγνωρίζουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα για να θωρακίσει την κοινή της άμυνα».
Οι πολεμικές προετοιμασίες και κομπασμοί του Μητσοτάκη όχι μόνο δεν διασφαλίζουν την κυριαρχία της χώρας και την ειρήνη στην περιοχή, αλλά αντίθετα υποσκάπτουν την κυριαρχία και πυροδοτούν τη διεύρυνση της ανάφλεξης. Η πρόσφατη προειδοποίηση του Νασράλα και της Χεζμπολάχ προς τη Λευκωσία, ούτε τυχαία είναι, ούτε ασήμαντη μπορεί να θεωρηθεί. Αυτό πιστοποιούν και οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού εξωτερικών, Φιντάν, ο οποίος έβαλε στο κάδρο του πολέμου όχι μόνο την Κύπρο, ευθυγραμμιζόμενος με τη Χεζμπολάχ, αλλά και τα ελληνικά νησιά. Μεταξύ άλλων δήλωσε ότι: «Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη απειλή και κίνδυνο επέκτασης εδώ. Αυτός ο κίνδυνος θα συνεχιστεί όσο συνεχίζεται η γενοκτονία του Ισραήλ. Τώρα, ειδικά ο Λίβανος είναι στην ατζέντα» … «οι παράγοντες του Λιβάνου που απειλούν την Κύπρο είναι προάγγελος αυτού του γεγονότος» και κατέληξε: «Το γεγονός ότι χρησιμοποιείται (η Κύπρος) για επιχειρήσεις προς τη Μέση Ανατολή δεν θα ωφελήσει την ελληνοκυπριακή πλευρά και την Ελλάδα. Όταν είσαι συμμέτοχος στους εν εξελίξει πολέμους στη Μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει να σας κάψει και εσάς. Είμαστε στην ίδια γεωγραφία, θα έρθει και θα μας βρει και εμάς. Οι περιφερειακοί δρώντες πρέπει να το δουν αυτό. Υπάρχει σοβαρή στρατιωτικοποίηση εκεί».
Οι προοπτικές γίνονται πιο αποκαλυπτικές όταν ο απερχόμενος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Στόλτενμπεργκ, δηλώνει κυνικά ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία δουλειά να επέμβει για να υπερασπιστεί την Κύπρο σε περίπτωση επίθεσης της Χεζμπολάχ, επικαλούμενος τη μη συμμετοχή της Κύπρου στη στρατιωτική συμμαχία. Τέτοιες τοποθετήσεις ξεγυμνώνουν τα «επιχειρήματα» της υποτέλειας, για δήθεν υπεράσπιση του δικαίου. Αποκαλύπτουν ακόμα το κατάντημα Ελλάδας και Κύπρου που συνδράμουν «πρόθυμα» στον πόλεμο της Ουκρανίας. Εξάλλου το ΝΑΤΟ πολλές φορές έχει δείξει τις προθέσεις του έναντι της Κύπρου. Δεν είναι μόνο η ανοχή της πενηντάχρονης κατοχής του νησιού, αλλά ακόμα και πρόσφατα, μετά από τουρκική απαίτηση, έγινε αποδεκτό στους νέους επιχειρησιακούς χάρτες του Βορειοατλαντικού Συμφώνου η Κύπρος να αναφέρεται ανώνυμα μόνο με συντεταγμένες! Χώρα μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ χωρίς όνομα! Την ίδια στιγμή η Αθήνα για να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά», συνδιαλέγεται με την Άγκυρα αλληλοϋποστηριζόμενες για τις θέσεις στον ΟΑΣΕ και το ΣΑ του ΟΗΕ.
Αυτή η πολιτική κατευνασμού των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη παρακινεί τον Τούρκο υπουργό Άμυνας, Γκιουλέρ, να χαρακτηρίσει την εισβολή στην Κύπρο το 1974, «αναγκαία ειρηνευτική επιχείρηση». Και τον γκρίζο λύκο, συνέταιρο του Ερντογάν, Μπαχτσελί, να διεκδικεί την ένταξη των νησιών και της Δυτικής Θράκης, συμπεριλαμβανομένης της Θεσσαλονίκης, στα σύνορα της Τουρκίας. Είναι η ίδια πολιτική που επιτρέπει στο κρατικό κανάλι της Τουρκίας TRT να καλλιεργεί επικίνδυνες εκτιμήσεις ότι «η Τουρκία έχει δικαίωμα να εισβάλει στην Κύπρο λόγω Γάζας με βάση τη συμφωνία Εγγυήσεων».
Σ’ αυτές τις συνθήκες από τις επερχόμενες ολέθριες εξελίξεις στα εθνικά ζητήματα, ολοένα και πιο συχνά, επιχειρούν να αποστασιοποιηθούν, ξεπλένοντας και τις δικές τους ευθύνες, οι πρώην επικεφαλής της Δεξιάς. Με αφορμή παρουσίαση βιβλίου, ο Α. Σαμαράς σε μια εφ’ όλης της ύλης κριτική στον Μητσοτάκη χαρακτήρισε την εικόνα της χώρας «αποκαρδιωτική» και ζήτησε από τον πρωθυπουργό «να αναθεωρήσει πλήρως τη… φιλία με την Τουρκία». Ακολουθώντας τον ο Κ. Καραμανλής επισήμανε ότι υφέρπει ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα-βήμα της δημιουργίας προηγούμενου.