Στις 11 Σεπτέμβρη συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από τη δολοφονική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Ν. Υόρκη που έδωσε τη δυνατότητα στις πιο ακραίες, αντιδραστικές και φιλοπόλεμες δυνάμεις που κυβερνούν τις ΗΠΑ να εξαπολύσουν μία αχαλίνωτη επίθεση και να κηρύξουν τον πόλεμο ενάντια στους «τρομοκράτες και τις χώρες που τους υποθάλπουν», στην πραγματικότητα έναν ιδιότυπο πόλεμο μακράς διάρκειας ενάντια σε όλους τους λαούς, τα έθνη και τις χώρες που αντιστέκονταν και δεν υποτάσσονταν στην ιμπεριαλιστική πολιτική. Στο διάστημα αυτό των 20 χρόνων, οι παγκόσμιες εξελίξεις σημαδεύτηκαν από την εξαπόλυση των κατακτητικών πολέμων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τα εγκλήματα και τις θηριωδίες του, από τη γενναία αντίσταση των λαών και την απότομη κλιμάκωση του ανταγωνισμού των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ο κατάλογος των χωρών που δέχθηκε πολεμικές απειλές από τις ΗΠΑ εκτεινόταν σε μια τεράστια περιοχή από τη Λιβύη, τη Σομαλία και το Σουδάν μέχρι την Ινδονησία και την Κορέα, περνώντας ενδιάμεσα από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, την Υεμένη, το Ιράν κλπ.
Όλες αυτές οι χώρες και οι λαοί τους γίνονταν στόχος ανοιχτών πολεμικών εκβιασμών και επιβουλών. Όσοι δεν υπέκυπταν στις απειλές πολέμου και δεν ευθυγραμμίζονταν με τα τελεσίγραφα και τις υπαγορεύσεις ήταν υποψήφια θύματα της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας.
Μπροστά στα μάτια των λαών, με πρόσχημα την «καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας», προετοιμάστηκε και εξαπολύθηκε η μεγαλύτερη μεταπολεμική ιμπεριαλιστική επίθεση, με στρατιωτικές επεμβάσεις, ανατροπές κυβερνήσεων, απόπειρες δολοφονίας αρχηγών κρατών, προκειμένου να θέσει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός κάτω από τον έλεγχο και την κυριαρχία του μια τεράστια γεωστρατηγική περιοχή, να καταληστεύσει τις πρώτες ύλες, να εκτοπίσει και να περικυκλώσει τους ανταγωνιστές και αντιπάλους του, σε μια προσπάθεια να εδραιώσει την παγκόσμια αποκλειστική κυριαρχία του.
Ο πρώτος πόλεμος που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ ήταν ενάντια στο Αφγανιστάν, τον Οκτώβρη του 2001, ένα μήνα μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα το ισοπέδωσαν με ανελέητους βομβαρδισμούς και το κατάκτησαν, εγκαθιδρύοντας μια κυβέρνηση ανδρεικέλων. Ακολούθησε ο πόλεμος στο Ιράκ το 2003, στη Λιβύη το 2011, η επέμβαση στη Συρία δια μέσου των λακέδων τους το 2012-15, καθώς και σειρά δολοφονιών ενάντια σε ηγετικά στελέχη χωρών και κινημάτων, με την κρεμάλα που έστησαν για το Σαντάμ και την κατακρεούργηση του Καντάφι και τελευταία τη γκανγκστερική δολοφονία του σημαίνοντος Ιρανού υποστράτηγου Σουλεϊμανί στη Βαγδάτη, το Γενάρη του 2020 από την κυβέρνηση Τραμπ.
Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα και η έκβαση αυτών των φονικών πολέμων;
Σήμερα 20 χρόνια μετά την εξαπόλυση του «πολέμου μακράς διάρκειας», οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μια ταπεινωτική ήττα στο Αφγανιστάν και πριν λίγες μέρες αποχώρησαν και οι τελευταίοι Αμερικανοί στρατιώτες από τη χώρα. Και όχι μόνο. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ηττήθηκε από τους λαούς στα μέτωπα του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας και της Λιβύης, που συνεχίζει να επικρατεί το χάος στο εσωτερικό της, και αναπροσαρμόζει την πολιτική του, προσδιορίζοντας τα τελευταία χρόνια σαν βασικό στρατηγικό του στόχο την αντιμετώπιση της Κίνας. Στη βάση αυτή αποδεσμεύει δυνάμεις και πόρους για να επιταχύνει τη μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους των στρατιωτικών του δυνάμεων από άλλα μέρη στη ζώνη της Ασίας-Ειρηνικού, με σκοπό να αναχαιτίσει και να καθυστερήσει την παγκόσμια οικονομική και πολιτική επέκταση και επιρροή της Κίνας, αφού εκεί θα κριθεί βασικά το μέλλον του πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες. Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία Μπάιντεν – Σι, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου «συζήτησαν για την ευθύνη και των δύο εθνών να διασφαλίσουν ότι ο ανταγωνισμός δεν θα μετατραπεί σε απρόβλεπτη σύγκρουση», ενώ σύμφωνα με το Πεκίνο «το αν η Κίνα και οι ΗΠΑ μπορούν να χειριστούν σωστά τις σχέσεις τους … είναι κρίσιμο για το μέλλον και το πεπρωμένο του κόσμου, αυτό είναι το ζήτημα του αιώνα, στο οποίο και οι δύο χώρες θα πρέπει να ανταποκριθούν».
Όταν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ κάνουν λόγο για αποφυγή μιας «απρόβλεπτης σύγκρουσης» στην πραγματικότητα καλλιεργούν την ιδέα πως θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια σύγκρουση, και όταν οι ιμπεριαλιστές της Κίνας θεωρούν πως «το ζήτημα του αιώνα» και «το πεπρωμένο του κόσμου» θα κριθεί από τις σχέσεις Κίνας -ΗΠΑ, προετοιμάζονται να διαδραματίσουν παγκόσμιο ηγεμονικό ρόλο.
Αναλύοντας τη διεθνή διάσταση και την έκβαση του πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το τελευταίο φύλλο του «Λαϊκού Δρόμου», 4 Σεπτέμβρη 2021, σημείωνε στην αρχή σε σχετικό άρθρο του: «Όταν πριν 20 χρόνια η ηγεσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, με άλλοθι την επίθεση στους δίδυμους πύργους, ξεκινούσε έναν «πόλεμο μακριάς διάρκειας για την πάταξη της τρομοκρατίας», εξαπολύοντας μια σειρά ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, στρατιωτικές επεμβάσεις, τοπικούς κατακτητικούς πολέμους με πραγματικό σκοπό να διευρύνει και να εδραιώσει την παγκόσμια κυριαρχία του, τότε που φάνταζε παντοδύναμος κοσμοκράτορας και οι ηγέτες του διακήρυσσαν το αλαζονικό τους όνειρο για έναν «αμερικανικό 21ο αιώνα», σίγουρα δεν υπολόγιζαν στη θέση που θα βρίσκονταν οι ΗΠΑ 20 χρόνια μετά.
Σίγουρα δεν υπολόγιζαν πως όχι μόνο δεν θα έβγαιναν νικητές, αλλά θα βούλιαζαν μέσα στο τέλμα των πολέμων τους και θα βρίσκονταν σήμερα μπροστά σε μια καταστροφική, ταπεινωτική ήττα, σε μια πραγματική πανωλεθρία, κάνοντας εκκλήσεις στους Ταλιμπάν, αυτούς που θα εξαφάνιζαν -υποτίθεται- από προσώπου γης, να τους δώσουν λίγο χρόνο για να συμμαζέψουν τα υπολείμματά τους και να δραπετεύσουν από το Αφγανιστάν.
Αυτοί ακριβώς οι πολυδάπανοι και μακρόχρονοι κατακτητικοί πόλεμοι στις χώρες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, της Ν.Δ. Ασίας και τη Β. Αφρικής, που τελικά τους έχασαν κάτω από τη γενναία αντίσταση και τα αδιάκοπα χτυπήματα του λαϊκού αγώνα, σε συνδυασμό με τη βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση που ξέσπασε στο εσωτερικό τους και την ταχεία ισχυροποίηση των ανταγωνιστών τους στο διάστημα αυτό, υπέσκαψαν και εξασθένησαν την παγκόσμια ηγεμονική θέση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και έκαναν να ξεθωριάζει και να φαίνεται άπιαστο το αλαζονικό του όνειρο».
Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και καθώς αναλύουμε τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση, τους αγώνες των λαών, τις αλλαγές και ανακατατάξεις στη δύναμη των μεγάλων διεθνών κέντρων που σημειώθηκαν στη διάρκεια των δύο αυτών δεκαετιών, κρίναμε σκόπιμο και αναγκαίο να αναρτήσουμε στον ιστότοπο του Μ-Λ ΚΚΕ και στον Πρόλογο, μια σειρά βασικά κείμενα εκείνης της περιόδου που δημοσιεύτηκαν στο «Λαϊκό Δρόμο» και τα οποία βοηθούν να κατανοήσουμε τη σημερινή κατάσταση κάτω από το πρίσμα των εκτιμήσεων και κατευθύνσεων που χάραζαν τα κείμενα του Μ-Λ ΚΚΕ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πρόκειται για κείμενα που αναλύουν τα βασικά χαρακτηριστικά και τις προοπτικές εξέλιξης της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας που διαμορφώθηκε ύστερα από το δολοφονικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, το χαρακτήρα και τις αιτίες του πολέμου που εξαπέλυσε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, τις επιδιώξεις των επιθετιστών, τον αντιπολεμικό- αντιιμπεριαλιστικό αγώνα των λαών και το θεοκρατικό ρεύμα που εκφράζουν οι Ταλιμπάν, την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και τους λόγους που επικαλούνταν για να εξαπατά τους λαούς και να κρύβει τους αληθινούς σκοπούς του πολέμου.
Τα κείμενα αυτά δημοσιεύθηκαν διαδοχικά στα φύλλα του «Λαϊκού Δρόμου» στις 22 Σεπτέμβρη, 6 Οκτώβρη, 20 Οκτώβρη και 3 Νοέμβρη 2001. Το τελευταίο είναι η ομιλία από την πολιτική συγκέντρωση που οργάνωσε το Μ-Λ ΚΚΕ για να καταγγείλει τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
