Με αντικείμενο την υλοποίηση των κατευθύνσεων της απόφασης «ΝΑΤΟ 2030» που έλαβε η σύνοδος κορυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας τον περασμένο Ιούνιο στις Βρυξέλλες συνέρχεται στην Αθήνα από τις 17-19 Σεπτέμβρη η σύνοδος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ. Με την απόφαση αυτή, που διακηρύχθηκε ως «πρωτοβουλία για μια ακόμα πιο δυνατή Συμμαχία» για «να αντιμετωπίσει τις αυριανές προκλήσεις», το ΝΑΤΟ έθεσε τους στόχους για την επιθετική δράση του τα επόμενα χρόνια, που περιλαμβάνουν τις Επιχειρήσεις και τις Αποστολές του και την αναδιάταξη των δυνάμεών του στα πλαίσια δυο νέων σχεδιασμών του, που φέρουν τους τίτλους «Αποτροπή και Άμυνα της Ευρωατλαντικής Περιοχής» και «κύριο σχέδιο Διεξαγωγής Πολέμου του ΝΑΤΟ».
Από τους τίτλους και μόνο μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι οι στρατιωτικοί αρχηγοί του ΝΑΤΟ συζητούν όχι φυσικά κάποια σχέδια για «την ειρήνη και την ασφάλεια» -ορολογίες με τις οποίες συνήθως επενδύονται προπαγανδιστικά οι πολεμοκάπηλες δραστηριότητες του ΝΑΤΟ-, αλλά πολεμικούς σχεδιασμούς και αναδιατάξεις των στρατιωτικών σχηματισμών του, που θα τους προσαρμόσουν σε αυτά που τα ΝΑΤΟϊκά κείμενα περιγράφουν ως «απειλές» στις διεθνείς εξελίξεις και αλλαγές συσχετισμών δυνάμεων που σημειώνονται στην παγκόσμια σκηνή, με την ισχυροποίηση μεγάλων δυνάμεων, πρώτα απ’ όλα της Κίνας και της Ρωσίας.
Όπως το σημείωσε και ο Έλληνας αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρος ενόψει της υποδοχής των ομοτίμων του στην Αθήνα, «το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε φάση επανεξέτασης του περιβάλλοντος ασφαλείας, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τις σύγχρονες και μελλοντικές προκλήσεις. Θα κληθούμε λοιπόν με τους ομολόγους μου να συζητήσουμε ζητήματα στρατηγικής σημασίας, όπως είναι η πρωτοβουλία “ΝΑΤΟ 2030”, και βεβαίως να εξετάσουμε και θέματα αποτροπής και άμυνας στην ευρύτερη ευρωατλαντική περιοχή».
***
Σαν θέματα στρατηγικής σημασίας η απόφαση «ΝΑΤΟ 2030» ορίζει :
Πρώτο, την «ενισχυμένη αποτροπή και άμυνα» στην πρώτη γραμμή της οποίας θέτουν την «ανθεκτικότητα» της Συμμαχίας, για την οποία το ΝΑΤΟ θα απαιτήσει στενότερη αξιολόγηση, αυστηρότερο έλεγχο της εφαρμογής και μεγαλύτερη προσαρμογή των εθνικών σχεδίων άμυνας κάθε χώρας μέλους του ΝΑΤΟ στους πολεμικούς σχεδιασμούς του. Η αξιολόγηση, ο έλεγχος και η προσαρμογή σε ΝΑΤΟϊκές προδιαγραφές θα φτάνει μέχρι και το σημείο πώς θα αναπτύσσει κάθε χώρα τις υποδομές της (εθνικά δίκτυα κυκλοφορίας, τηλεποικοινωνιακά δίκτυα κλπ), έτσι ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα και ανεμπόδιστα οι στρατιωτικές δραστηριότητες του ΝΑΤΟ (μετακινήσεις στρατευμάτων και στρατιωτικών μέσων στο έδαφος, τις θάλασσες και τον εναέριο χώρο των κρατών μελών του κλπ) αλλά και να αποκλείονται προσβάσεις στην κατασκευή, στην απόκτηση και διαχείρισή τους των αντιπάλων δυνάμεων (πχ Κίνας) σε αυτές τις υποδομές.
Δεύτερο, την «Επένδυση στο ΝΑΤΟ», δηλαδή, την αύξηση της χρηματοδότησης του ΝΑΤΟ μέσω της καταβολής μεγαλύτερου μεριδίου από τους εθνικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών του για την ενίσχυση των εξοπλισμών του και των στρατιωτικών δαπανών του.
Τρίτο, μια αλλαγή της «στρατηγικής αντίληψης» για την προώθηση νέων «κανόνων για τη διεθνή τάξη», γιατί σύμφωνα με την τελευταία «στρατηγική απόφαση» του ανώτατου πολιτικού οργάνου του, επειδή «το περιβάλλον ασφαλείας είναι πιο περίπλοκο και απρόβλεπτο από ποτέ, με μια πολύ περισσότερο διεκδικητική Ρωσία, πιο βάναυση μορφή τρομοκρατίας, συνεχιζόμενη αστάθεια στη γειτονιά μας, αυξανόμενες απειλές στον κυβερνοχώρο και υβριδικές, νέες τεχνολογίες, πανδημίες και κλιματική αλλαγή» και επειδή «βασικά, η άνοδος της Κίνας μετατοπίζει ριζικά την ισορροπία ισχύος», πρέπει «οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ να αναπτύξουν τα στρατεύματά τους για να διατηρήσουν το πλεονέκτημά τους για τα επόμενα είκοσι χρόνια». Είναι φανερό πως η αλλαγή «στρατηγικής αντίληψης» και οι νέοι «κανόνες για τη διεθνή τάξη» που θέλει το ΝΑΤΟ αποβλέπουν στην αποτροπή της ανόδου της παγκόσμιας δύναμης της Κίνας και της επιρροής της Ρωσίας, με μια τακτική που θα αποβλέπει στην περικύκλωσή τους, την άσκηση στρατιωτικής πίεσης μέχρι και κοντά στα σύνορά τους.
Τέταρτο, ένα καινούργιο σχέδιο πολέμου του ΝΑΤΟ, το οποίο -μάλιστα- χαρακτηρίζει ως το σχέδιο «κορωνίδα» της νέας στρατηγικής του. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει την ανάληψη «πολεμικών πρωτοβουλιών» και την εξαπόλυση «προληπτικών» πολέμων από το ΝΑΤΟ και αποτελεί συμπύκνωση της πολιτικής της επίθεσης και των στρατιωτικών επεμβάσεων, που θα συνεχίσει να ασκεί η αμερικανοευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική συμμαχική στρατιωτική πολεμική μηχανή, γρανάζι της οποίας έχουν κάνει και την χώρα μας οι ελληνικές κυβερνήσεις.
***
Η σύγκληση της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ στην Αθήνα, ειδικότερα, συνδέεται με τη συγκεκριμενοποίηση της επανεξεταζόμενης επιχειρησιακής δράσης και διάταξης των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή που έχει στο κέντρο της την Ελλάδα και αγκαλιάζει όλο το τόξο, Μαύρη Θάλασσα – Βαλκάνια – Αιγαίο – Ανατολική Μεσόγειο – Μέση Ανατολή – Περσικό Κόλπο, όπου το ΝΑΤΟ έχει στρατιωτική παρουσία και αναπτύσσει επιχειρήσεις, έχοντας τη χώρα μας ως εφαλτήριο εξαπόλυσης όλης αυτής της επιθετικής δραστηριότητας.
Συνδέεται, ωστόσο, και με το ρόλο που προορίζουν για την Ελλάδα, ως βάση των επιθετικών ΝΑΤΟϊκών εξορμήσεων, με δεδομένη την επιδίωξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη να δείξει υπερπροθυμία στην εξυπηρέτηση των νέων επιθετικών σχεδίων του ΝΑΤΟ και να ενσωματώσει τη χώρα βαθύτερα στο μηχανισμό του, θέτοντας σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση το έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα της χώρας στη διάθεση των επιτελών του ΝΑΤΟ.
Αυτό, ακριβώς, δείχνει και η δήλωση του Κ. Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα ανταποκρίνεται στο στόχο τής «επένδυσης στο ΝΑΤΟ» και «δαπανά πάνω από το 2% του ΑΕΠ σε στρατιωτικές δαπάνες» για το ΝΑΤΟ, με το στράγγισμα του ελληνικού λαού και συντηρώντας και μεγαλώνοντας την αιμορραγία της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας. Αυτό δείχνει και η δήλωσή του στη ΔΕΘ ότι «η Ελλάδα εμφανίζεται σήμερα στην Ουάσιγκτον ως ένας πολύ αξιόπιστος συνομιλητής στην Ανατολική Μεσόγειο», που αποτελεί -ουσιαστικά- ομολογία ότι οι ΗΠΑ βλέπουν την ελληνική κυβέρνηση ως ένα πιστό υπηρέτη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων τους.
Αυτό επιβεβαιώνει και η δήλωση του υπουργού Άμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλου, ότι η κυβέρνηση κάνει «ό,τι είναι απαραίτητο για να αναδειχθεί ο ρόλος της Ελλάδας ως πυλώνας παρόχου ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή μας», δηλαδή, να πιστοποιηθεί ως «αξιόπιστος» διεκπεραιωτής των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων «ασφαλείας» στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό το σκοπό, όπως πρόσθεσε ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κ. Φλώρος, θα εξυπηρετήσει «η πραγματοποίηση της Συνόδου της ΣΕ στην Αθήνα» γιατί «θα προβάλει με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας στη Συμμαχία», προφανώς, ως πρόθυμο υπηρέτη των επιθετικών σχεδιασμών της.
Το καλύτερο πιστοποιητικό για ένα τέτοιο ρόλο, άλλωστε, η κυβέρνηση της ΝΔ είναι έτοιμη να το παράσχει με τη διεύρυνση της χρονικής διάρκειας της συμφωνίας για τις αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα αλλά και της επέκτασης των τοποθεσιών που μπορούν να χρησιμοποιούν στην ελληνική επικράτεια.
Την κυβερνητική αυτή πρόθεση την έκανε γνωστή και στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ ο Κυρ. Μητσοτάκης λέγοντας ότι «Συζητάμε για μία πενταετή επέκταση της Συμφωνίας της αμυντικής συνεργασίας, ώστε να μην πρέπει να την ανανεώνουμε σε ετήσια βάση…. Σημαντικότερη παρουσία, πιστεύω, και των ΗΠΑ και στην πατρίδα μας, ενδεχομένως και σε σημεία στα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουν παρουσία. Και μία επιβεβαίωση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, που νομίζω ότι βρίσκεται στο καλύτερο σημείο που ήταν ποτέ».
Οι νέες τοποθεσίες που προτείνεται να μπουν στη διάθεση των αμερικάνικων στρατευμάτων, πρόσθετα σε εκείνες της Σούδας, της Λάρισας, του Στεφανοβίκειου και της Αλεξανδρούπολης, είναι η Ξάνθη, η Καβάλα και η Σκύρος. Για την υπογραφή της νέας συμφωνίας ήδη ανακοινώθηκε ότι στις 14 Οκτώβρη θα μεταβεί στις ΗΠΑ ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας για να την υπογράψει.
Μέσα στο πλαίσιο της άσκησης αυτής της πολιτικής, το έδαφος, οι θάλασσες και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας έχουν μετατραπεί σε καθημερινό πεδίο ασκήσεων και περάσματος αμερικανοΝΑΤΟϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, σε πεδίο εφόρμησης επιθετικών στρατιωτικών αποστολών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, όπως η ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Defender Europe» στη Βόρεια Ελλάδα, με στόχο τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας, ή η πολυεθνική ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Dynamic Guard 21 -II» σε θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κρήτης, με σκοπό την εξάσκηση μονάδων του ΝΑΤΟ στην εκτέλεση αντιπυραυλικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων Ηλεκτρονικού Πολέμου. Επιπλέον οι ελληνικές μονάδες των ενόπλων δυνάμεων έχουν γίνει εξάρτημα ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών σχεδιασμών στο εξωτερικό σαν και αυτό της αποστολής πυραύλων «Πάτριοτ» και ελληνικής πυροβολαρχίας στη Σαουδική Αραβία για να χρησιμοποιηθούν στην αντιπαράθεση με το Ιράν και την αποστολή και ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή του Σαχέλ στην Αφρική.
***
Η πραγματοποίηση στην Αθήνα της συνόδου της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, που βάζει σε εφαρμογή τη νέα επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ, υπογραμμίζει και τη μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτήν. Φανερώνει την επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ να κάνει την αμυντική και εξωτερική πολιτική της χώρας ακόμα πιο στενό προσάρτημα του αμερικανοΝΑΤΟϊκού παράγοντα, που την εμφανίζει ως πολιτική… «στήριξης» στα εθνικά θέματα και «προστασίας» για τα ελληνοτουρκικά προβλήματα. Ωστόσο, η παροχή ακόμα μεγαλύτερων υπηρεσιών υποτέλειας και εκποίησης της ελληνικής κυριαρχίας στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ, η υπαγωγή των ελληνικών ζητημάτων εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής κάτω από την εποπτεία και την διευθέτηση και παρέμβαση των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων δεν έχει και δεν μπορεί έχει σαν αποτέλεσμα παρά τον εγκλωβισμό της Ελλάδας σε ρόλο εξαρτήματος της παγκόσμιας επιθετικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που κρύβει πολλά επικίνδυνα ενδεχόμενα και για τις υποθέσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και για την ειρήνη.
Ενάντια σε αυτήν την πολιτική, που θέλει τη χώρα μας υποζύγιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι ανάγκη να αναζωογονηθεί ο αντιιμπεριαλιστικός, εθνικοανεξαρτησιακός αγώνας του ελληνικού λαού και να ξανασηκώσει ψηλά τη σημαία των αιτημάτων για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να φύγουν οι αμερικάνικες βάσεις από την Ελλάδα.
