Τα σχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το Ασφαλιστικό έχουν ξεδιπλωθεί και, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζει πυρετωδώς τη νέα αντι-ασφαλιστική “μεταρρύθμιση”, που θα κλιμακώσει το ξεπάστρεμα ασφαλιστικών δικαιωμάτων και θα ισχυροποιήσει τον ιδιωτικό χαρακτήρα του Ασφαλιστικού Συστήματος. Αποκλειστική επιδίωξη της νέας παρέμβασης δεν είναι άλλη από την υφαρπαγή των ασφαλιστικών εισφορών και τη διοχέτευσή τους σε επενδυτικά κεφάλαια προς ασφαλιστικές εταιρείες, γεγονός που θέτει τελικά σε μεγάλο κίνδυνο τις μελλοντικές συντάξεις.
Αιχμή του δόρατος στα κυβερνητικά σχέδια οι ανατροπές που αφορούν στις επικουρικές συντάξεις. Το αρμόδιο υπουργείο έχει ξεκινήσει να αποκαλύπτει τι ετοιμάζει χωρίς ίχνος προσπάθειας να κρύψει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των σχεδιασμών του.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον νέο υφυπουργό Εργασίας το νέο μοντέλο ασφαλιστικού συστήματος, που θα προκύψει από ριζικές αλλαγές στον νόμο Κατρούγκαλου, «θα ακολουθήσει τα πρότυπα των βέλτιστων διεθνών πρακτικών που ήδη εφαρμόζονται σε προηγμένες δυτικές δημοκρατίες».
Οι αλλαγές που θα επιφέρει το «νέο μοντέλο» αφορούν στη μείωση κατά 25% των ασφαλιστικών εισφορών που προορίζονται για την «εθνική» (κύρια) σύνταξη (πρώτος πυλώνας), με στόχο τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» για τους εργοδότες. Το σχέδιο της Ν∆ ισχυρίζεται, ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων και ότι η «εξοικονόμηση» που θα προκύψει για τους εργαζόμενους από τη μείωση της ασφαλιστικής εισφοράς θα μπορεί να κατευθυνθεί στην ιδιωτική ασφάλιση (τρίτος πυλώνας).
Επί της ουσίας ομολογείται ότι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την κύρια σύνταξη, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων που αποδίδει το κράτος και ότι θα γίνει “αναγκαίο” για την επιβίωση του συνταξιούχου το συμπλήρωμα της ιδιωτικής ασφάλισης.
Ταυτόχρονα, θα προωθηθεί και η ενίσχυση της κεφαλαιοποιητικής λειτουργίας του «δεύτερου πυλώνα» της ασφάλισης (επαγγελματικά ταμεία), με το ΕΤΕΑΕΠ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης) να αποτελεί τον βασικό φορέα υλοποίησης αυτού του σχεδίου. Με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, σε κάθε εργαζόμενο θα αντιστοιχεί ένας ατομικός λογαρισμός, όπου θα αποταμιεύονται οι εισφορές τους για την επικουρική σύνταξη. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Εργασίας: «Θα υπάρχει αφενός μεν η κύρια σύνταξη, η οποία θα είναι κρατική, δημόσια και διανεμητική, αφετέρου δε η νέα επικουρική σύνταξη θα έχει τη λογική του ατομικού κουμπαρά, καθώς τα χρήματα του κάθε ασφαλισμένου θα παραμένουν στο δικό του όνομα”.
Τα ποσά των εισφορών που θα συγκεντρώνονται στους “ατομικούς κουμπαράδες” θα χρησιμοποιούνται για να γίνονται επενδύσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου μέσω του ΕΤΕΑΕΠ, επαγγελματικών ταμείων ή άλλων επενδυτικών εταιρειών. Απο τις “αποδόσεις”αυτών των επενδύσεων θα εξαρτώνται οι συντάξεις. Πρακτικά, είναι ένα σύστημα που οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν τι εισφορές θα δίνουν, αλλά δεν θα ξέρουν αν και πόση σύνταξη θα πάρουν. Η υλοποίηση του λεγόμενου κεφαλαιοποιητικού συστήματος είναι η ολοκλήρωση μιας πορείας αντι-ασφαλιστικών “μεταρρυθμίσεων” όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, για τη μετάβαση από ένα σύστημα «καθορισμένων παροχών» σε ένα σύστημα «καθορισμένων εισφορών» και «άγνωστων παροχών».
Η Ν∆ προβάλλει ως «καινούργιο» την «κεφαλαιοποίηση» της επικουρικής ασφάλισης και την άμεση εμπλοκή των ιδιωτικών εταιρειών σε αυτή. Όμως οι αντιλαϊκές ανατροπές προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση έχουν δρομολογηθεί εδώ και χρόνια, από το 2014 ακόμα, όταν με νόμο και πάλι της Ν∆, καταργήθηκε ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας της επικουρικής ασφάλισης και μετέτρεψε το σύστημα από «καθορισμένων παροχών» σε σύστημα «καθορισμένων εισφορών».
Η μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε σύστημα ιδιωτικής αποταμίευσης, που θα «επενδύει» μαζί με την προώθηση του λεγόμενου τρίτου πυλώνα προαιρετικής ιδιωτικής ασφάλισης, αποτελεί βασική στόχευση παγκοσμίως των τραπεζο-ασφαλιστικών και επενδυτικών κεφαλαίων, τα οποία επενδύουν στην απαξίωση του δημόσιου συστήματος ασφάλισης, για να μπορούν μέσα από ιδιωτικά συστήματα ασφάλισης να βάλουν χέρι στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και να κάνουν κερδοφόρες μπίζνες.
Αυτή τη στόχευση έρχεται να υπηρετήσει η κυβέρνηση με τις αλλαγές που ετοιμάζει και ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Νότης Μηταράκης, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, την περιέγραψε με πολύ κυνικό τρόπο, λέγοντας πως «η ανυπαρξία στη χώρα μας του δεύτερου πυλώνα και ο πολύ μικρός τρίτος πυλώνας, σημαίνει πως δεν έχουμε πολλούς εγχώριους επενδυτές, όπως έχουν όλες οι χώρες της Ευρώπης, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη σταθερότητα και στο Χρηματιστήριο αλλά και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Με την πλήρη μετάβαση στο νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης θα δημιουργηθούν στην ελληνική αγορά κεφάλαια που ενδέχεται να ξεπεράσουν και τα 50 δισ. ευρώ».
Προκειμένου να προλειάνει το έδαφος της αντιασφαλιστικής “μεταρρύθμισης”, η κυβέρνηση φρόντισε εντός του καλοκαιριού να δημιουργήσει έναν θόρυβο σχετικά με την ύπαρξη υπέρογκων συντάξεων που δίνονται ακόμη και σήμερα και με τροπολογία της να καταργήσει, ώστε να απονεμηθεί η δικαιοσύνη μεταξύ των συνταξιούχων. Η τροπολογία αφορά στην επιβολή πλαφόν σε όλες τις συντάξεις, ώστε το ύψος τους να μην υπερβαίνει τα 4.608 ευρώ. Αποτελεί συνέχεια όλης της φλυαρίας που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα για τις λεγόμενες «συντάξεις μαμούθ» – δηλαδή για έναν ελάχιστο αριθμό στο σύνολο των συντάξεων – πίσω από την οποία βρίσκονται η παγίωση όλου του αντι-ασφαλιστικού οπλοστασίου του νόμου Κατρούγκαλου και η διατήρηση των συντάξεων πείνας και εξαθλίωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων.
Όσο για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στον νέο γύρο αντι-ασφαλιστικής επίθεσης το τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο της χώρας, έχουμε ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής του προέδρου της ΓΣΕΕ, με το δελτίο τύπου που εξέδωσε αμέσως μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό ενόψει της ΔΕΘ. Εκεί λοιπόν ο Παναγόπουλος δίνοντας ρέστα για άλλη μια φορά ως λαγός της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, είπε χαρακτηριστικά: «μάλιστα κάναμε την υπόμνηση ότι με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράψαμε εν μέσω κρίσης και μνημονίου, εμείς έχουμε συμφωνήσει με τους εργοδότες για τη σύσταση Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου και ως εκ τούτου να μην επιχειρείται να ανακαλυφθεί η Αμερική. Η Κυβέρνηση πρέπει να προσφέρει την αρωγή της, τη νομοθετική πρωτοβουλία όπου απαιτείται, ώστε για τους χειρότερα αμειβόμενους και χωρίς ασφάλεια εργαζόμενους να βρεθεί μια εναλλακτική λύση, όταν πολλά συστήματα και υποσυστήματα έχουν καταρρεύσει».
Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων είναι δική τους υπόθεση και για τον λόγο αυτό θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει μέσα σε κάθε σωματείο, συνδικάτο, κάθε χώρο δουλειάς, η προετοιμασία αυτού του αγώνα, ενώ συγχρόνως γνωρίζουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από τη ΓΣΕΕ. Ένας πρώτος σταθμός και αυτών των διεκδικήσεων μπορεί να είναι η συγκέντρωση στη ΔΕΘ.
