Χωρίς κανέναν απολύτως φραγμό και με το μάτι στραμμένο στους ξένους «επενδυτές» και τη ντόπια ολιγαρχία, ολοκληρώθηκε η φετινή πολυαναμενόμενη πρωθυπουργική ομιλία στη ΔΕΘ, με τις παραδοσιακές «ελαφρύνσεις». Για να είμαστε ειλικρινείς ο Μητσοτάκης έδωσε. Και έδωσε απλόχερα στην τάξη και τα παράσιτα που εκπροσωπεί. Στους μεγαλοκατασκευαστές, μεγαλέμπορους, μεγαλοβιομήχανους, αντιπροσώπους πολυεθνικών, μεγαλοξενοδόχους, τραπεζίτες κ.ά. Έδωσε. Από το διαβόητο «πακέτο των 4 δισ. €» της Θεσσαλονίκης (γιατί κατά το Σταϊκούρα «τόσα αντέχει η οικονομία μας»), όλοι αυτοί καρπώθηκαν τα 2,35 δισ. για το 2022 (μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επιχειρηματικά κέρδη, επιδοτήσεις επιχειρήσεων για θέσεις εργασίας, φορολογικά κίνητρα για συγχωνεύσεις-εξαγορές, «πράσινη» ανάπτυξη κ.ο.κ.). Όλ’ αυτά εκτός των θεσμοθετημένων και ήδη καταβεβλημένων, οικονομικών, πανδημιακών, κάθε είδους παροχών, ενισχύσεων, δανείων και μέτρων ή όσων ακόμα πρόκειται να εισπράξουν από τον πακτωλό του «Ταμείου Ανάκαμψης».
Η μεγάλη -αλλά αναμενόμενη- ταξική αδικία, έγινε σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, που περίμεναν πώς και πώς ν’ ακούσουν μία συγκεκριμένη ελάφρυνση, μία πραγματική ανακούφιση, μία έστω αποτίναξη βάρους, μετά δώδεκα χρόνων οικονομικής κρίσης, μνημονίων, φυσικών καταστροφών, πανδημίας, εργασιακού ολετήρα. Αντ’ αυτών, άκουσαν έναν ακατάσχετο μονόλογο υποσχέσεων, ψευδολογιών, παραπληροφόρησης, κομπασμών, από το προσεκτικά φιλοτεχνημένο πορτραίτο ενός πρωθυπουργού-«λαϊκού καπιταλιστή». Μία ομιλία επιτομή της αστικής διπλωματίας: Να παίρνεις κάτι με τέτοιο τρόπο, που να νομίζει ο άλλος ότι του το δίνεις.
Κι ακόμα, ανακατεύοντας ομολογιακά δάνεια, ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, αναμενόμενα έσοδα από γονικές παροχές, φόρους κ.α., έφτασε στο σημείο να ανακοινώνει «αναθεώρηση προς τα πάνω» (sic) του ΑΕΠ, στα 5,9% (από προηγούμενη εκτίμηση για 3,6%), δημιουργώντας την εντύπωση πως η «ανάπτυξη» έχει κιόλας ξεκινήσει και πως οι «καλοπληρωμένες» θέσεις εργασίας βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας!
Και η πρωθυπουργική αμετροέπεια συνεχίστηκε με το «εθνικό σχέδιο δράσης για τη νεολαία» και με τις δήθεν «στοχευμένες» εξαγγελίες για παροχές και ελαφρύνσεις στη νέα γενιά. Μία ατελείωτη προεκλογική δημαγωγία ακατάληπτων προτάσεων που αφορούσε στην απόκτηση σύγχρονων δεξιοτήτων (με μηδενισμό στα ειδικά τέλη κινητής τηλεφωνίας για τους νέους ως 29 ετών, με στόχο την ενίσχυση των «ψηφιακών δεξιοτήτων» που έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις, τη νεανική επιχειρηματικότητα, τα σύγχρονα προγράμματα της συνεργασίας ΟΑΕΔ-Google για την προώθηση 4.000 νέων ανέργων κλπ, κλπ). Κι όλ’ αυτά χωρίς καμία προοπτική, χωρίς καμία σύνδεση με το μέλλον, εποφθαλμιώντας την ψήφο ενός νεανικού ακροατηρίου στις επικείμενες εκλογές. Εξάλλου, η επέκταση του ελάχιστου φοιτητικού στεγαστικού επιδόματος (φιλοδωρήματος των 80 ευρώ τον μήνα) στους σπουδαστές των δημόσιων ΙΕΚ, αποτελεί επιλογή για τη σκόπιμη στροφή των νέων προς την επαγγελματική κατάρτιση, μετά την πρωτοφανή ερήμωση των Πανεπιστημίων με το σύστημα των ΕΒΕ και τη λαίλαπα των αντιεκπαιδευτικών νόμων Κεραμέως.
Και ας δούμε πιο συγκεκριμένα τις χουβαρντάδικες πρωθυπουργικές εξαγγελίες για τις «δράσεις κατά της ανεργίας των νέων» που αποκαλύπτουν το απαίσιο πρόσωπο της εκμετάλλευσης. Ανέφερε ο Μητσοτάκης επί λέξει: «…επιδοτούμενο πρώτο ένσημο με 1.200 € το μήνα, για ένα εξάμηνο (Φλεβάρη-Ιούλη 2022) και για άνεργους νέους 18-25 χρονών που πρωτοπιάνουν δουλειά». Αμ, δε. Γιατί τα 1.200 € μοιράζονται σε 600 € που παίρνει ο νεοαπασχολούμενος στο εξάμηνο (δηλ. 100 € το μήνα) και σε 600 € που παίρνει ο εργοδότης (επίσης 100 € το μήνα). Και ναι μεν ο εργαζόμενος αυξάνει τις πενιχρές αποδοχές του βασικού κατώτατου μισθού, 569 € (καθαρά) + 100 € επιδότησης για ένα εξάμηνο, ο δε εργοδότης μειώνει κατά 100 € τον κατώτατο μισθό που δίνει (469 €) ή κατά 17,5% το μήνα, για ένα εξάμηνο. Μετά το εξάμηνο ο εργαζόμενος είτε συνεχίζει με 569 €, είτε επιστρέφει στην ανεργία. Με λίγα λόγια, μία εξαγγελία που δεν δίνει καμία εργασιακή εγγύηση, καμία προστασία, καμία βεβαιότητα για τους χιλιάδες άνεργους νέους.
Άλλο ένα θέμα στο οποίο τα αργυρώνητα ΜΜΕ έδωσαν κυριολεκτικά την εντύπωση μιας κοσμογονικής αλλαγής είναι το ζήτημα της κατάργησης του φόρου γονικής παροχής. Ανέφερε ο Μητσοτάκης ότι: «Οι γονικές παροχές και δωρεές μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού και έως του ποσού των 800.000 ευρώ που θα γίνονται από την 1η Οκτωβρίου 2021 και μετά δεν θα επιβαρύνονται πλέον με φόρο γονικών παροχών-δωρεών». Εδώ να θυμίσουμε ότι με βάση το ν.4714/2020 γονικές παροχές μέχρι 150.000 € απαλλάσσονται από κάθε φόρο. Άρα αναφερόμαστε για μεταβιβάσεις από 151.000 – 800.000 €. Κι ας δούμε τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε η φιλοκυβερνητική ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 26/05/2019:
Σύνολο περιουσίας φορολογουμένων
Από 0- 60.000 €, 3.488.820
Από 61.000-100.000 €, 1.050.319
Από 101.000-150.000 €, 588.611
Από 151.000-200.000 €, 281.077
Από 201.000€ και άνω, 471.789
Τι λέει ο Πίνακας; Ότι η όλη «παροχή» αφορά σε 752.866 άτομα που έχουν περιουσία από 151.000 € και πάνω, από τα οποία μόνο 281.077 θα μπορούσε κανείς να κατατάξει στα μεσαία στρώματα, ως λαϊκή παροχή. Οι υπόλοιποι κατέχοντες με περιουσία από 201.000 και πάνω βρίσκονται στα ανώτερα μεσαία στρώματα, την αστική και τη μεγαλοαστική τάξη, πάντως όχι στο λαό.
Αυτούς ουσιαστικά απαλλάσσει από τους φόρους γονικών παροχών.
Κι ας έρθουμε στο λεγόμενο πακέτο παροχών προς το λαό, που συνοψίζεται στα παρακάτω:
1. Μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης του 2022 για εισοδήματα πάνω από 12.000 €. Το μέτρο περιλαμβάνει τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, τους επαγγελματοβιοτέχνες και τους αγρότες. Δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι εξαιρούνται του μέτρου, όπως και όσοι έχουν εισόδημα κάτω των 12.000 €. Μία τεράστια λαϊκή πλειοψηφία.
2. Παραμονή του ΦΠΑ στο 13% ορισμένων (3-5) καταναλωτικών προϊόντων, προκειμένου να αντισταθμίζουν τις επικείμενες ανατιμήσεις κατά 15-25% σε τουλάχιστον 500 προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο Δείκτης Τιμών Εισαγωγών στη Βιομηχανία, που για τον μήνα Ιούλη κατέγραψε αύξηση 21,2% (το λεγόμενο εισαγόμενο πληθωρισμό), με κάθε βεβαιότητα θα μετακυλήσει στη λαϊκή κατανάλωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αυτή η αύξηση οφείλεται στις ξένες ανατιμήσεις κ.μ.ο. 33,7% και όπου πρωτοστατούν οι ανατιμήσεις στην Ενέργεια με 61,5%, στην παραγωγή βασικών μετάλλων με 23,2%, στην παραγωγή χημικών ουσιών και προϊόντων με 7% κ.ά., δηλ. στις πρώτες ύλες της ντόπιας Βιομηχανίας. Οι γελοίες πομπώδεις δηλώσεις για «πάταξη της κερδοσκοπίας» και «αυστηρούς ελέγχους του ανταγωνισμού» αποτελούν τις γνωστές κοινοτοπίες, που δεν αγγίζουν τα μονοπώλια του είδους.
3. Μείωση της επιστρεπτέας προκαταβολής, από 25% έως 50%, ανάλογα με την πτώση του τζίρου. Το μέτρο απευθύνεται εν μέρει και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά είναι προφανές ότι ευνοούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις και κατά συνέπεια δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλολαϊκό μέτρο.
4. Πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση δια στόματος Χατζηδάκη διατυμπάνιζε ότι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, με την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας της ΕΕ, με την απολιγνιτοποίηση και την «πράσινη» Ενέργεια θα έχουμε φθηνό ρεύμα. Σήμερα διατυπώνονται βάσιμοι φόβοι για αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 50% λόγω των διεθνών ανατιμήσεων της κιλοβατώρας, στον υπερδιπλασιασμό σε σχέση με την αρχή του χρόνου των τιμών του φυσικού αερίου, στη μείωση των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τον περιορισμό παροχής φυσικού αερίου στην ΕΕ από τη Ρωσία. Την αύξηση προφανώς που προέρχεται από τον οξύτατο ανταγωνισμό των μονοπωλίων θα κληθούν να πληρώσουν οι καταναλωτές.
5. Στις εξαγγελίες της ΔΕΘ, ο Μητσοτάκης δήλωσε με στόμφο, ότι: «Η Ελλάδα συγκροτεί ταμείο ενεργειακής μετάβασης, όπου θα διατεθούν 150 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως θα απομειωθούν ή και θα εξαφανιστούν οι αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος». Ας δούμε λοιπόν αυτή την απομείωση ή εξαφάνιση των αυξήσεων, σύμφωνα με τις «εξειδικεύσεις» των οικονομικών επιτελείων. Έτσι, η κυβερνητική παρέμβαση αφορά μόνο τις καταναλώσεις μέχρι 600 Kwh συνολικά (για καταναλώσεις πάνω από 600 Kwh οι αυξήσεις θα γίνονται κανονικά). Γι’ αυτές τις καταναλώσεις η κυβέρνηση για κάθε νοικοκυριό με μηνιαία κατανάλωση 300-600 κιλοβατώρες ανά μήνα, η επιδότηση στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος θα είναι της τάξης των 0,03 ευρώ το μήνα ανά Kwh. Από εκεί και πέρα, η ΔΕΗ και οι υπόλοιποι πάροχοι (εφόσον συμφωνήσουν) θα κάνουν επιπλέον έκπτωση, προκειμένου να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης. Σημειώνουμε πως το μέτρο της κρατικής επιδότησης θα ισχύσει μέχρι τέλους του χρόνου, δηλαδή για 4 μήνες!
6. Αύξηση του επιδόματος θέρμανσης ανακοινώθηκε μεν, χωρίς να ειπωθεί λέξη για το ποσοστό, τις προϋποθέσεις και τη διάρκεια του μέτρου, οι οποίες θα εξειδικευτούν από τους ειδικούς.
7. Κουβέντα δεν ειπώθηκε ούτε για τους συνταξιούχους, ούτε για το διαλυμένο ΕΣΥ, ούτε για την κατάσταση στην Παιδεία μετά τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους της υπουργού.
***
Κι ενώ τα «φιλολαϊκά» μέτρα, άφησαν πίσω τους ένα σωρό ερωτηματικά σε σχέση με τις «εξειδικεύσεις», οι ελαφρύνσεις προς το κεφάλαιο ήταν πέρα για πέρα ξεκάθαρες, δίνοντας έτσι το στίγμα τις νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Δεξιάς.
Τα μέτρα για την ολιγαρχία -προϊόν συνεννόησης με ΣΕΒ, ΣΕΤΕ κλπ- περιλαμβάνουν για το 2022: επιπλέον μείωση στους φορολογικούς συντελεστές στα επιχειρηματικά κέρδη από 24% στο 22%, εκπτώσεις από τα ακαθάριστα έξοδα των επιχειρήσεων για «πράσινες» και «ψηφιακές» επενδύσεις, μειώσεις κατά 50% του φόρου για εταιρικούς μετασχηματισμούς (συγκέντρωση κεφαλαίου), δυνατότητες συγχωνεύσεων και εξαγορών με παροχή έκπτωσης του αναλογούντος φόρου κατά 30% και επιπλέον πριμοδότηση με χαμηλότοκα δάνεια του «Ταμείου Ανάκαμψης», επεκτάσεις του προγράμματος «Συν-Εργασία», με μείωση των ωρών απασχόλησης κατά 50% με αντίστοιχη μείωση του μισθού των εργαζόμενων, παρατάσεις για ένα χρόνο (2022) της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων κατά 3%, με αντίστοιχες απώλειες του ΕΦΚΑ. Κι όλ’ αυτά χωρίς να υπολογίσουμε τα οφέλη των επιχειρήσεων από τη σωρεία των αντεργατικών νόμων, το τζογάρισμα των ασφαλιστικών εισφορών, την εκμετάλλευση δεκαεξάχρονων παιδιών, την τεράστια υπεραξία από τις τζάμπα υπερωρίες και την αύξηση των ωρών εργασίας. Κι ακόμα να μην ξεχνάμε και την επέκταση του προγράμματος «επιδότησης της ανεργίας» κατά ακόμα 50.000, πέραν των αρχικώς 100.000 ανέργων, από το οποίο οι εργοδότες προσδοκούν να πάρουν επιδοτήσεις της τάξης των 160-170 εκατ. €.
***
Ο κεντρικός στόχος της Δεξιάς απεικονιζόταν στην οθόνη του Βελλιδείου με το σύνθημα: «Η Ελλάδα αλλάζει», παραπέμποντας στις χιλιοειπωμένες κατά καιρούς «αλλαγές» όλων των μεταπολιτευτικών -και όχι μόνον- κυβερνήσεων, με βασικό γνώρισμα την άγρια εκμετάλλευση, την εξάρτηση από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τη βαθιά υποτελή στάση της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού. «Αλλαγές» που έχουν οδηγήσει -και οδηγούν και τώρα- το λαό στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τη χώρα στη χρεοκοπία, στο ξεπούλημα, στον ξέφρενο δανεισμό.
Εξάλλου, το σλόγκαν «ανάπτυξη για όλους», συνοδευόμενο από τα 24 δήθεν ευεργετικά μέτρα, αποτελεί άλλη μία λαϊκή εξαπάτηση, δεδομένου ότι το ειδικό βάρος των περισσότερων από αυτά προορίζεται προς τα γνωστά κέντρα πλουτισμού, ενώ τα ελάχιστα μέτρα για τα λαϊκά στρώματα δεν αναπληρώνουν ούτε κατ’ ελάχιστο τις τεράστιες απώλειες (δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, διάλυση του Ασφαλιστικού, εργασιακές σχέσεις, φοροληστρική πολιτική, κατασχέσεις λαϊκής κατοικίας, ΕΝΦΙΑ, επιβαρύνσεις με τοκοχρεολύσια κρατικού δανεισμού, ανατιμήσεις κ.ά.) των λαϊκών εισοδημάτων των τελευταίων δώδεκα χρόνων. Δεν πρόκειται λοιπόν για «ανάπτυξη για όλους», αλλά για έναν μεθοδικά στοχευμένο (Πόρισμα Πισσαρίδη) αναπλουτισμό της μεγαλοαστικής τάξης, στην εκμεταλλευτική διάθεση της οποίας θυσιάζει -για άλλη μία φορά- το λαό και τη χώρα. Κι ακόμα, γνωρίζοντας πολύ καλά τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» που συνοδεύουν το νέο μνημονιακό δανεισμό του «Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» με τον οποίο θα αντληθούν τα 30,5 δισ. € που θα χρηματοδοτήσουν τα ξένα μονοπώλια και τη ντόπια ολιγαρχία, στη νέα τυχοδιωκτική επιχείρηση «Ελλάδας 2.0», σπεύδει να χαμηλώσει τις τραγικές συνέπειες για το λαό με τα μπιχλιμπίδια των «ευεργετικών» μέτρων. Παρά το γεγονός ότι η λέξη «ανάπτυξη» χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον, διευρύνεται θεαματικά το χάσμα λαού και ιμπεριαλισμού-ντόπιας ολιγαρχίας. Παρά το κλίμα ευφορίας που επιχειρούν να προσδώσουν οι κυβερνώντες για την επικείμενη «αναπτυξιακή πορεία της χώρας», η αρνητική οικονομική, κοινωνική και πολιτική ρευστότητα, αλλά και η έξαρση της πανδημίας είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν.
Οι ιμπεριαλιστικοί εκβιασμοί, οι ΝΑΤΟϊκές παρεμβάσεις αλλά και οι υποτακτικές κυβερνητικές δηλώσεις περί εξαρτημένου μονόδρομου, μαζί με τη δαμόκλειο σπάθη του κρατικού χρέους, βεβαιώνουν πως οι ανειλημμένες δεσμεύσεις πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα, καθώς επίσης και οι όποιες «διορθώσεις» (διάβαζε πρόσθετα μέτρα) επιτάσσει η ευρωπαϊκή «ρήτρα αυτόματης προσαρμογής». Όλ’ αυτά, τροφοδοτούν τη λαϊκή οργή και αντίθεση, διευρύνουν το χάσμα ανάμεσα στο λαό, από τη μία πλευρά, και τον ιμπεριαλισμό και την εγχώρια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, από την άλλη. Μπορεί οι κλυδωνισμοί, η κρίση, η φθορά και η αποσάθρωση στο κυβερνητικό στρατόπεδο να καλύφθηκε προσωρινά, μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, αλλά η εύθραυστη κυβερνητική ισορροπία θα δοκιμαστεί σοβαρά από τη λαϊκή αγανάκτηση που σωρεύεται καθημερινά σταγόνα-σταγόνα. Ο κρατικός Προϋπολογισμός του 2022 στηρίζεται στην υπόθεση εργασίας ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 6,2% στη διάρκεια του επόμενου χρόνου. Θυμίζουμε πως στη δωδεκαετία 2009-2021 το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 28%. Οι δείκτες της ύφεσης, όπως καταγράφονται από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, είναι πραγματικά εφιαλτικοί. Τα ρεκόρ ύφεσης και ανεργίας προκαλούν οικονομική ασφυξία στα νοικοκυριά τα οποία κυριολεκτικά έχουν «στεγνώσει». Η οικονομία βρίσκεται προς το παρόν σε ελεύθερη πτώση, περιμένοντας τα κονδύλια του «Ταμείου Ανάκαμψης», προς το οποίο απευθύνονται οι προσευχές της κυβέρνησης και της ντόπιας ολιγαρχίας.
Και η κοινωνία βογγά…
