Κολλημένη στον τοίχο και σε κατάσταση πανικού η κυβέρνηση της «κανονικότητας», του «Νόμου και της Τάξης» και της «δίκαιης ανάπτυξης» καλείται να αντιμετωπίσει ένα πελώριο κύμα αλλεπάλληλων προβλημάτων. Το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, ο ξεσηκωμός των νησιωτών για τις «κλειστές δομές», η μείωση των δημοσίων εσόδων, τα «κόκκινα» δάνεια, το κρατικό χρέος, η ανεργία, ο αναβρασμός των φοιτητικών συλλόγων, τα ελληνοτουρκικά, το Ασφαλιστικό, και αλλά το σοβαρότατο ζήτημα υγείας με τον κορονοϊό (Kovid-19) και την υποχρεωτική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που προβλέπεται να πλήξει -πέρα από τα πιθανά ανθρώπινα θύματα- τις τοπικές και περιφερειακές εκδηλώσεις, τις «επενδύσεις», τη ναυτιλία και κυρίως τη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, με τη συμμετοχή του στο ΑΕΠ κατά 30,9%. Παράλληλα, οι αρμόδιοι υπουργοί επιχειρούν να «θωρακίσουν» όπως-όπως ένα βαριά άρρωστο σύστημα Υγείας, με τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ΜΕΘ και υλικοτεχνική υποδομή, αν, ω μη γένοιτο, τα κρούσματα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας, με απρόβλεπτες εξελίξεις σε επίπεδο Υγείας, Κοινωνίας, Οικονομίας.
Γιατί γίνεται πλέον φανερό ότι τις επιπτώσεις της επιδημίας θα τις πληρώσει και πάλι ο λαός σε φάρμακα, σε γιατρούς, σε νοσήλια, σε μείωση του οικογενειακού εισοδήματος, σε ανεργία, κλπ. Κι ενώ οι εξελίξεις τρέχουν, τόσο ο ΣΕΒ, όσο και η ΓΣΒΕΕ, σπεύδουν να απαιτήσουν από την κυβέρνηση πρόβλεψη για τη μερική αποζημίωση απωλειών από τη δυσανάλογη μείωση του τζίρου των επιχειρήσεών τους, πρόσθετες ασφαλιστικές και φορολογικές ελαφρύνσεις, αναστολή της καταβολής δόσεων, αναστολή της αναγγελίας στον «Τειρεσία» για επιχειρήσεις που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δάνεια, ειδική ρύθμιση-παράταση για τις ληξιπρόθεσμες επιταγές, αναστολή διατραπεζικών χρεώσεων για συναλλαγές από ΑΤΜ, επέκταση του κοινωνικού τιμολογίου στις επιχειρήσεις, κ.α. Κι όλ’ αυτά τη μέρα που εκδηλώθηκε το πρώτο κρούσμα!
Η αναλγησία της ντόπιας ολιγαρχίας προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της, είναι πράγματι εκπληκτική!
★★★
Την ίδια στιγμή εντείνεται η παρακολούθηση των οικονομικών δεικτών και η επιβολή επιπρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων από τη «επιτροπεία», η οποία ανησυχεί για τη βιωσιμότητα του χρέους των 240 δισ.€ του ESM από τα παραπατήματα της ελληνικής οικονομίας.
Στο μεταξύ η ελληνική κοινωνία βιώνει την άγρια καταστολή από τα ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, στη Χίο και Λέσβο, στην παραμεθόριο του Έβρου κ.ά. Πρόκειται για ένα κρεσέντο αποκάλυψης της ΝΔ που, μετά τη διεύρυνσή της στον ακροδεξιό χώρο, δεν έχει πια κανένα ιδεολογικό βαρίδι, για την ακραία αυταρχική συμπεριφορά της.
Προφανέστατα, ο κορονοϊός επηρέασε και το βάρος των θεμάτων στο προχθεσινό (5/03) Euroworking Group, όπως θα επηρεάσει και το Eurogroup της 16ης Μάρτη.
Και ναι μεν η Έκθεση για την πέμπτη «μεταμνημονιακή αξιολόγηση» δίνει το «πράσινο» φως, ωστόσο επισημαίνει πως «οι συσσωρευμένες ανισορροπίες θα απαιτήσουν περαιτέρω μεταρρυθμιστικές προσπάθειες τα επόμενα χρόνια». Κοντολογίς, γίνονται θετικές αναφορές για την πρόσφατη έκδοση κρατικών ομολόγων και την ανταπόκριση των «επενδυτών», επιβραβεύεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και επιχαίρει η Κομισιόν για την θετική εξέλιξη (sic) της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία θα ολοκληρωθεί μέχρι την έκτη έκθεση ενισχυμένης εποπτείας, τον ερχόμενο Μάη. Πράγμα που σηματοδοτεί μαύρα χαμπέρια για τις επιπτώσεις στα λαϊκά εισοδήματα, τόσο από τα μέτρα που έχουν σωρεύσει οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι, όσο και από τα συνεχή τρέχοντα μέτρα που επιβάλλουν οι επικυρίαρχοι.
Με δυο λόγια: καμία ανόρθωση στο εισόδημα των εργατολαϊκών στρωμάτων.
Και πρώτ’ απ’ όλα στο ζήτημα του προσδιορισμού του κατώτατου μισθού για το 2020, ο καθορισμός του οποίου ανάγεται πλέον σε πολυπαραγοντική εξίσωση, αφού θα λαμβάνονται υπόψη, η κατάσταση της οικονομίας (sic), η παραγωγικότητα, η ανταγωνιστικότητα, οι τιμές των βασικών καταναλωτικών προϊόντων, η «απασχολησιμότητα» κλπ, για όσους βεβαίως δεν εμπίπτουν στην «ευελιξία» της αγοράς εργασίας ή, ακόμα χειρότερα, στη «μαύρη» αδήλωτη εργασία.
Στη συνέχεια προκύπτει το φλέγον ζήτημα των «μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων», τη ρύθμιση των οποίων η Κομισιόν θεωρεί προϋπόθεση για την «κανονικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα» και την εν συνεχεία «επενδυτική» δραστηριότητα και ανάπτυξη. Κάτω από αυτό το πνεύμα, Ευρωπαίοι και κυβερνώντες πετώντας στην άκρη το φιλολαϊκό προσωπείο, προχωρούν αδίστακτα στην άτεγκτη εφαρμογή του «Σχεδίου Ηρακλής», που προβλέπει το ξεπούλημα χιλιάδων δανείων σε ξένα αρπακτικά funds ή και σε μαζικούς πλειστηριασμούς, αφού οι προϋποθέσεις των «ρυθμίσεων» αποκλείουν τη συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών. Θυμίζουμε ότι πάνω από 1,2 εκατ. «οφειλέτες» βρίσκονται «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης», 1,8 εκατ. λίγο πριν και πάνω από 4 εκατ. με ληξιπρόθεσμα χρέη!
Στο Ενεργειακό, η «επιτροπεία» πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη «διόρθωση των στρεβλώσεων», δηλαδή στην κατάργηση του μονοπωλιακού χαρακτήρα της ΔΕΗ και στη δημιουργία «ανταγωνιστικού περιβάλλοντος» στην Ενέργεια. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν επιτρέπει δημόσιες ή κρατικές επιχειρήσεις, ακόμα και σε αγαθά καθοριστικά για τη ζωή του λαού. Τα πάντα υπόκεινται στον «ανταγωνισμό», ο οποίος -μέσω των καρτέλ- «ρυθμίζει» (περιέργως πάντα προς τα πάνω) τις τιμές των αγαθών! Παράλληλα, η Έκθεση εισηγείται την ενίσχυση των ρυθμών εγκατάστασης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο «ενεργειακό μείγμα». Πρόκειται -επί της ουσίας- για την ενίσχυση των μονοπωλίων φωτοβολταϊκών συστημάτων και ανεμογεννητριών που έχουν κατακλύσει την ελληνική ύπαιθρο, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της Δεξιάς αναγγέλλει το κλείσιμο των «ρυπογόνων» λιγνιτικών μονάδων (Μεγαλόπολης, Μελίτης, Πτολεμαϊδας) της ΔΕΗ. Στα προπαγανδιστικά σλόγκαν δεν παραλείπεται να τονίζεται η «μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».
Το βέβαιο είναι ότι σύμφωνα με οικονομική ανάλυση και μελέτες της ΤτΕ και του Παντείου Πανεπιστημίου «οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά αυξήθηκαν κατά περίπου 150% την περίοδο 2005-2016, φθάνοντας το 2016 τα 0,17 ευρώ/KWh (Κιλοβατώρα) από 0,07 ευρώ/KWh το 2005». Σήμερα, μετά τα τεράστια χρέη της ΔΕΗ και των ληξιπροθέσμων χρεών των ανήμπορων καταναλωτών, η τιμή βρίσκεται στα 0,11061 €/ KWh…
Αλλά και τόσο στην Υγεία όσο και στην Παιδεία, ασκούνται συνεχείς πιέσεις για «σύνδεσή τους με την αγορά εργασίας», δηλαδή την παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους!
★★★
Η κυβέρνηση της Δεξιάς προχωρά με γνώμονα την κάλυψη του «πρωτογενούς πλεονάσματος» στο 3,5% του ΑΕΠ. Όμως, οι επερχόμενοι κλυδωνισμοί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το επιτρέψουν. Σε αυτή την περίπτωση είναι σκόπιμο να θυμίσουμε ποια είναι τα μέτρα που θα επιβάλουν οι δανειστές με βάση το μηχανισμό δημοσιονομικής προσαρμογής («κόφτη»), τον οποίο η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί, σε περίπτωση που δεν καλυφθεί το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 3,5% του ΑΕΠ. Αυτά είναι: α) η αυτόματη μείωση των παλαιών συντάξεων με την περικοπή ή την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς», β) η αύξηση φορολογικών εσόδων μέσω της αυτόματης μείωσης του αφορολόγητου, γ) η αύξηση φορολογικών εσόδων μέσω της αυτόματης κατάργησης των φοροαπαλλαγών, δ) η αύξηση φορολογικών εσόδων μέσω της αυτόματης αύξησης του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ κατά τουλάχιστον μια μονάδα. Απ’ ό,τι αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, αυτή η εξέλιξη σηματοδοτεί μία νέα εποχή σκλήρυνσης της ανελέητης λιτότητας και ξεζουμίσματος των εργατολαϊκών στρωμάτων, αν δεν επιτευχθεί ο στόχος του «πρωτογενούς πλεονάσματος». «Καθαρές» εξηγήσεις από τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες, που συνιστούν ακόμα πιο ξεκάθαρους ωμούς εκβιασμούς και απειλές για τη χώρα και προ πάντων το λαό μας.
Γίνεται φανερό, πως η κυβέρνηση είναι κυριολεκτικά κολλημένη στον τοίχο.
Η «στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας», η «δίκαιη ανάπτυξη», η «έξοδος στις αγορές», οι «πόροι για την ενίσχυση της οικονομίας», η «σωστή διαπραγμάτευση της ΚΑΠ», η «ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα της νομισματικής χαλάρωσης», κλπ, κλπ, δείχνουν την ευκολία με την οποία διατυπώνει, ακόμα και τώρα, τις αερολογίες της η κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης προχωρά προς τα αδιέξοδα με όλη την αρματωσιά της εξάρτησης και της υποτέλειας, κεντημένης με τα νήματα των πιο ωμών εκβιασμών και της παρασκηνιακής διπλωματίας των ξένων επικυρίαρχων.
Προφανώς το λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα δεν θα είχε κανένα καημό, αν ή όλη υπόθεση των τεράστιων προβλημάτων αφορούσε αποκλειστικά και μόνο αυτούς που τα δημιούργησαν και αυτούς που καλούνται να τα διαχειριστούν. Όμως, επειδή όλο το βάρος πρόκειται να το σηκώσουν τα μόνιμα υποζύγια, είναι βέβαιο ότι για το λαό μας προδιαγράφεται ένα πολύ σκοτεινό μέλλον που θα κρατήσει για δεκαετίες. Ένα μέλλον που θα θυσιάζει στο βωμό των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και των ξένων μονοπωλίων τους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις, τις κοινωνικές ανάγκες σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, ένα μέλλον που θα θεωρεί εξαιρετικά προνομιούχους όσους εργάζονται έστω και με μισθό πείνας, όσους έχουν έστω και μία πενιχρή σύνταξη, όσους μπορούν να εξασφαλίσουν έστω ένα κρεβάτι σε Νοσοκομείο! Κι ακόμα, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή πιθανόν να επιβάλουν -από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών κέντρων- και επαναχάραξη συνόρων δηλ. καθεστώς πολεμικών αναμετρήσεων, που καμία ΕΕ της «κοινοτικής αλληλεγγύης» και κανένα ΝΑΤΟ της «Βορειοατλαντικής συμμαχίας» δεν εγγυάται, αλλά αντίθετα τις επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου.
