Η εκλογική νίκη της ΝΔ στις εκλογές της 25ης Ιούνη έδωσε στο κόμμα της Δεξιάς την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή (αυτοδυναμία). Χάρη, βέβαια, στο αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα που ίδια επέβαλε στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία της, το οποίο της έδωσε μπόνους 50 εδρών, δηλαδή το 32% του συνόλου των βουλευτικών εδρών (158) που έβγαλε!
Η ΝΔ δεν πέτυχε την «ισχυρή αυτοδυναμία» στο μέγεθος που ποθούσε και επεδίωξε με μεγάλους εκβιασμούς και πολλή αλαζονεία, μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μάη. Εξέλεξε με ποσοστό 40,56% τον ίδιο αριθμό βουλευτικών εδρών (158) που είχε και από τις βουλευτικές εκλογές του 2019. Οι ψήφοι που πήρε στις εκλογές της 25ης Ιούνη είναι λιγότερες από εκείνες που έλαβε στις βουλευτικές εκλογές του 2019 και από εκείνες που πήρε στις εκλογές του Μάη.
Αυτή η παρατήρηση έχει μια ορισμένη σημασία, για να δει κανείς όλες τις όψεις της εκλογικής στήριξης στη ΝΔ. Άλλωστε η υπόρρητη δυσφορία του Κυρ. Μητσοτάκη, για το ότι τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα δεν του έδωσαν την «παντοδυναμία» που προσδοκούσε, φάνηκε και από τα λόγια του στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο πως «ο τόπος θα είχε ήδη μία αυτοδύναμη κυβέρνηση από τον Μάιο αν δεν μεσολαβούσε η περιπέτεια της απλής αναλογικής, ένα αρνητικό πείραμα με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες», που υπονοούν πως αν ίσχυε στις 21 Μάη το εκλογικό σύστημα της 25ης Ιούνη θα ελάμβανε 171 έδρες και θα είχε την «παντοδυναμία» που φιλοδοξούσε. Το ίδιο δείχνουν και οι δικαιολογίες του πως η ΝΔ έχασε περίπου 300.000 ψήφους μέσα σε ένα μήνα, γιατί «οκτακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας, ψηφοφόροι, κουρασμένοι από την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, δεν πήγαν να ξαναψηφίσουν και, στο ίδιο κλίμα εφησυχασμού, κάποιοι άλλοι διάλεξαν τη χαλαρή ψήφο και κάποια μικρότερα κόμματα».
Η ΝΔ πανηγυρίζει γιατί ξαναπήρε την πλειοψηφία σε μια Βουλή, όπου οι πολιτικοί συσχετισμοί θα είναι πολύ ευνοϊκότεροι γι’ αυτήν. Απέναντί της θα έχει μια αποδυναμωμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Ωστόσο, φαίνεται πως την απασχολεί το ότι στη νέα Βουλή θα έχει, για πρώτη φορά, μια τρικομματική ακροδεξιά αντιπολίτευση (Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, Νίκη). Εξ αυτού και οι αναφορές του Κυρ. Μητσοτάκη για «ορισμένες εκπλήξεις» που έφερε η «οκτακομματική Βουλή», ότι «πολλοί σχηματισμοί στη Βουλή ίσως να προκαλούν πολιτική κακοφωνία» και ότι θα «διαχειριστεί στη Βουλή τις συνέπειες του επιθανάτιου ρόγχου της απλής αναλογικής» και τις «όποιες πρόσκαιρες αναταράξεις»…
Την εκλογική νίκη της σπεύδει τώρα η ΝΔ να την κεφαλαιοποιήσει μιλώντας για εκλογικό αποτέλεσμα που δίνει «ισχυρή εντολή για να κάνει πράξη τις μεγάλες αλλαγές», εννοώντας ως τέτοιες ένα πακέτο εκατοντάδων «μεταρρυθμίσεων» και «δράσεων» που σκοπεύει να νομοθετήσει. Ο Κυρ. Μητσοτακης στην πρώτη συνεδρίαση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου μίλησε «για 120 μεταρρυθμίσεις, 79 ορόσημα του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και 959 συνολικά επιχειρησιακές δράσεις» που αναθέτει στους υπουργούς του για να προχωρήσουν στη νομοθέτησή τους και την εφαρμογή τους, ενώ τους υπενθύμισε ότι πρέπει να ολοκληρώσουν την εφαρμογή των «400 νόμων» που ψήφισε η κυβέρνησή του στην προηγούμενη θητεία της.
Πάνω σε αυτούς τους «400 νόμους» που βρίθουν από αντιλαϊκά μέτρα και από μέτρα ενίσχυσης του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, η νέα κυβέρνηση της ΝΔ προαναγγέλλει ότι θα προσθέσει μερικές εκατοντάδες ακόμα ανάλογου χαρακτήρα, με την έμφαση να δίνεται σε εκείνα τα νομοθετήματα που συνδέονται με το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία προεκλογικά περιέγραψε, ωμά, ο ίδιος ο Μητσοτάκης ως ένα «νέο μνημόνιο» και στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο τα χαρακτήρισε «ορόσημα στην υλοποίηση των οποίων αποδίδει πολύ μεγάλη σημασία, για ευνόητους λόγους».
Όταν ως το ορόσημο της πολιτικής της ΝΔ, για τα επόμενα χρόνια, ο Κυρ. Μητσοτάκης ορίζει, εκ προοιμίου, ένα νέο μνημόνιο που θα φέρει αυτή τη φορά την ταμπέλα του Ταμείου Ανάκαμψης, δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς τίποτα άλλο για το τι επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα η νέα κυβερνητική θητεία της ΝΔ.
Τα λόγια του αρχηγού της ΝΔ στο Υπουργικό Συμβούλιο πως «γνωρίζετε τις τέσσερις γενικές μας κατευθύνσεις: καλύτεροι μισθοί, καλύτερη δημόσια υγεία, ένα καλύτερο κράτος, μία καλύτερη ζωή σε μία ισχυρή Ελλάδα» και οι εξαγγελίες, κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Οικονομικών, ότι το πρώτο οικονομικό νομοσχέδιο θα είναι μέτρα για το νέο μισθολόγιο των δημόσιων υπάλληλων, το αφορολόγητο, κάποια επιδόματα κλπ, δεν αποτελούν παρά μια γνωστή παραπλανητική τακτική, χρησιμοποιημένη και από παλιότερες κυβερνήσεις, η οποία -για να ρίξει στάχτη στα μάτια για το ποια πολιτική πραγματικά θα εφαρμοσθεί- ξεκινά με ένα δημαγωγικό πρόλογο λίγων οικονομικών ψίχουλων που παρουσιάζονται σαν «φιλολαϊκές παροχές», για να σπαρθεί καθησυχασμός στον εργατικό και λαϊκό κόσμο για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.
Το παράδειγμα, μάλιστα, που έφερε ο Κυρ. Μητσοτάκης στην ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι η κυβέρνησή του την ανάγκη για ΕΚΑΒ σκοπεύει να την αντιμετωπίσει με «την ίδρυση μεικτών πληρωμάτων του ΕΚΑΒ, με την συνδρομή εξειδικευμένου προσωπικού τόσο από τις Ένοπλες Δυνάμεις, όσο και από την Πυροσβεστική» είναι αρκετά εύγλωττο. Δεν αποκαλύπτει μόνο ότι δεν έχει καμιά πρόθεση να κάνει προσλήψεις προσωπικού το στόλο του ΕΚΑΒ, αλλά και ότι οι υποσχέσεις για «καλύτερη δημόσια υγεία» και για την «κάλυψη επίκαιρων κοινωνικών αναγκών» που υπόσχεται είναι κούφια λόγια εξαπάτησης.
Την ώρα που εκστόμιζε αυτές τις δημαγωγίες ο Κυρ. Μητσοτακης, οι υπουργοί του που θα υλοποιήσουν την πολιτική της νέας κυβέρνησής του, κατά την παραλαβή-παράδοση των υπουργείων, έλεγαν, χωρίς φτιασιδώματα, τι θα κάνει πραγματικά η κυβέρνησή του: Ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωνε ότι «θα συνεχιστούν οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις και η στήριξη της επιχειρηματικότητας», θα φροντίσει για «την υγεία του τραπεζικού συστήματος» και «τη συνέχιση της μείωσης των “κόκκινων” δανείων», θα συνεχίσει «την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας από το Υπερταμείο και το ΤΑΙΠΕΔ», με άλλα λόγια την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Ταυτόχρονα ο νέος υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ο Μιλ. Βαρβιτσιώτης συμπλήρωνε ότι η κυβέρνησή τους «θα διευκολύνει όσο μπορεί την ελληνική ναυτιλία», δηλαδή, τους εφοπλιστές. Το ίδιο και ο νέος υπουργός Ανάπτυξης Κ. Σκρέκας υπόσχονταν μέτρα για «διευκόλυνση του επιχειρείν» και «προσέλκυση νέων επενδύσεων».
Εξάλλου, το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση της ΝΔ το έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεκάθαρα με τη νέα σύνθεση της κυβέρνησής του:
Τοποθετώντας επικεφαλής του Υπουργείου της Οικονομίας τον ακραιφνή υποστηρικτή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, τον Κ. Χατζηδάκη, με πλούσια προϋπηρεσία στο πέρασμα σκληρών αντεργατικών νόμων και νόμων για τις ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΗ, Ολυμπιακή).
Τοποθετώντας Υπουργό Εργασίας τον ακροδεξιό Αδ. Γεωργιαδη, τον άνθρωπο που έχει διακηρύξει «εμείς είμαστε εδώ για να κάνουμε εύκολη των ζωή των επενδυτών» και που προορίζεται, από τη νέα θέση του, να δώσει στην αντεργατική πολιτική τής κυβέρνησης αυταρχικότερη ακροδεξιά μορφή.
Τοποθετώντας στο Υπουργείο Εσωτερικών την Ν. Κεραμέως με στόχο να προωθήσει το αντεργατικό μέτρο των «αξιολογήσεων» των δημόσιων υπαλλήλων, έχοντας την εμπειρία των διώξεων κατά των εργαζομένων της εκπαίδευσης για το ίδιο θέμα.
Διατηρώντας στη θέση του Υπουργείου Πολιτισμού τη Λ. Μενδώνη, που στην προηγούμενη θητεία της αναδείχθηκε σε προσωποποίηση της εμπορευματοποίησης και της κακοποίησης του Πολιτισμού.
Τοποθετώντας στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών τον εξωκοινοβουλευτικό, στενό συνεργάτη του -για ειδικές και δύσκολες αποστολές- Γ. Γεραπετρίτη. Ο Γ. Γεραπετρίτης είναι γνωστός και από την άποψή του πως «κόκκινη ζώνη» για τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας θεωρεί τα 6 μίλια. Άποψη που προκάλεσε πολλές κριτικές, στο παρελθόν, για εγκατάλειψη κυριαρχικών δικαιωμάτων μπροστά στην πίεση της Τουρκίας. Με δεδομένο αυτό, η επιλογή του στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών προοιωνίζεται τη δρομολόγηση ενός νέου κύκλου ενδοτικής συνδιαλλαγής με την Τουρκία για το Αιγαίο.
Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί η αναβάθμιση του ακροδεξιού Μ. Βορίδη στη θέση του υπουργού Επικρατείας, όπου αναλαμβάνει όχι μόνο ρόλο ενδοκυβερνητικού συντονισμού αλλά και εκπροσώπησης του πρωθυπουργού εντός του κοινοβουλίου όταν θα λείπει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Μια θέση η οποία ανεβάζει την ακροδεξιά στην κορυφή του «επιτελικού κράτους» της ΝΔ και, ταυτόχρονα, είναι πρόνοια για την αντιμετώπιση της αντιπολίτευσης των τριών ακροδεξιών κομμάτων της Βουλής, στην οποία ο Μ. Βορίδης με την μεγάλη ακροδεξιά εμπειρία, όπως φαίνεται, αναλαμβάνει ρόλο.
Η ΝΔ μετά την εκλογική νίκη της έχει διατάξει τις δυνάμεις της στον κυβερνητικό μηχανισμό με στόχο να ξεδιπλώσει ένα δεύτερο γύρο αντιλαϊκών μέτρων ευρείας κλίμακας, όπως υποδηλώνει και η διατύπωση του Μητσοτάκη ότι θέλει μια κυβερνητική θητεία «μεγάλων αλμάτων».
Μπροστά στην καταιγίδα που ετοιμάζει, η μόνη «ομπρέλα» που μπορεί να προστατεύσει τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα είναι η ενδυνάμωση και συνένωση της αντίστασης και πάλης του εργατολαϊκού μαζικού κινήματος σε όλα τα μέτωπα για την αναχαίτιση των αντιδραστικών μέτρων που θα έλθουν.
