Η κυβέρνηση δραστήριος πλασιέ των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων
Στα Βαλκάνια για μια ακόμη φορά ανοίγει «ο ασκός του Αιόλου», καθώς οξύνεται ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός με στόχο από την πλευρά των ΗΠΑ και της ΕΕ την πλήρη ένταξη της περιοχής στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενώ η Ρωσία κινείται αντίστοιχα για τη διατήρηση των γεωπολιτικών και οικονομικών της συμφερόντων στα Δ. Βαλκάνια.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, παρά το γεγονός ότι η υπογραφή και η υλοποίησή της θα αποτελέσει μια σοβαρή επιτυχία των ΗΠΑ και της ΕΕ, ενισχύοντας την νατοϊκή παρουσία και τον έλεγχό τους στην περιοχή, μειώνοντας τη ρωσική επιρροή, δεν πρόκειται να φέρει τη σταθερότητα, την «αδελφοσύνη» και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων. Αντίθετα οι ιμπεριαλιστικές αμερικανικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις, στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής τού διαίρει και βασίλευε, θα οξύνουν τους αλυτρωτισμούς, τους επικίνδυνους εθνικισμούς για να προωθήσουν νέες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, νέα σύνορα και γενικά γεωστρατηγικές διαμορφώσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Στα πλαίσια αυτά έρχεται με νέα δυναμική το σχέδιο της «Μεγάλης Αλβανίας» και διεγείρει την αντίδραση των Σέρβων για τη σταδιακή κατάργηση των συνόρων ανάμεσα στην Αλβανία και το Κόσοβο, τη δημιουργία στρατού στο προτεκτοράτο του Κόσοβου, που προωθείται από την αλβανική κυβέρνηση και στηρίζεται από τις ΗΠΑ, την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα από τη Σερβία. Όλα αυτά προκαλούν σοβαρές αντιδράσεις στη Σερβία και η κυβέρνησή της απειλεί με αντίποινα, ενώ ταυτόχρονα οδηγείται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και των παζαριών που φέρνουν επώδυνους συμβιβασμούς ή ανάβουν μια ακόμη σπίθα που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για ευρύτερες στρατιωτικές συγκρούσεις. Πρέπει εδώ να υπογραμμίσουμε ότι στο Κόσοβο εξακολουθεί να δρα μια σημαντική διεθνής στρατιωτική δύναμη της KFOR, που ελέγχεται από τις αμερικανονατοϊκές δυνάμεις και αποτελεί σοβαρή στρατιωτική «ασπίδα» για το ιδιότυπο κρατίδιο – προτεκτοράτο των Βαλκανίων. Επίσης, πρέπει σοβαρά να υπολογιστεί ότι στο έδαφος του Κόσοβου είναι εγκατεστημένη η δεύτερη μεγαλύτερη σε παγκόσμιο επίπεδο αμερικανική στρατιωτική βάση Camp Bondsteel που εκτείνεται και στις δύο πλευρές των συνόρων Κοσόβου και πΓΔΜ και συντηρεί 7.000 στρατιώτες.
Είναι φανερό ότι στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Κόσοβο και τη Σερβία με τη στήριξη από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις η πλάστιγγα θα γέρνει κρυφά και φανερά προς το δημιούργημά τους, το προτεκτοράτο του Κόσοβου. Μάλιστα οι Αμερικάνοι βιάζονται να κλείσουν το ζήτημα και σ΄ αυτή την κατεύθυνση ήταν και οι δηλώσεις που έκανε ο Τραμπ για τη νέα χρονιά, που σε προστακτικό ύφος καλούσε τις κυβερνήσεις του Κόσοβου και της Σερβίας να έχουν έλθει σε συμφωνία μέχρι την άνοιξη.
Οι δηλώσεις Ράμα σπίθα ιδιαίτερα επικίνδυνων εξελίξεων
Ιδιαίτερες ανησυχίες προκαλεί, όχι μόνο στο σέρβικο λαό αλλά σε όλους τους βαλκανικούς λαούς, το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έ. Ράμα, που απειλητικά δήλωσε τους στρατηγικούς στόχους της Αλβανίας, πως «σχεδιάζουν μια διαδικασία… για την τροποποίηση των συνόρων με το Μαυροβούνιο, τη Μακεδονία και την Ελλάδα».
Οι προκλητικές και αποκαλυπτικές δηλώσεις του Ράμα είναι προϊόν του εθνικιστικού πνεύματος που καλλιεργείται στην Αλβανία και αποτελούν επιθυμίες και στόχους της άρχουσας τάξης της χώρας αυτής, αλλά η υπόσταση και η δυναμική που παίρνουν βρίσκονται στα γραφεία των πολιτικοστρατιωτικών επιτελείων των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Από την πρόσφατη κιόλας ιστορία των Βαλκανίων και κυρίως από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας προκύπτει αβίαστα ότι οι φονικοί εθνικισμοί, οι αλυτρωτικές δολοφονικές προβοκάτσιες καλλιεργούνται, υποθάλπονται και στηρίζονται από την ισχυρή διπλωματία, τη στρατιωτική και οικονομική δύναμη των μεγάλων δυνάμεων του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς τον Ιούλιο του 1995, όταν ρωτήθηκε στη Χάγη ποιος ευθύνεται για τη δολοφονική προβοκάτσια στη Σρεμπρένιτσα. Είπε δεικτικά ότι πρέπει να ρωτήσουν γι΄ αυτό τους Γάλλους και μάλιστα τον Ζακ Σιράκ προσωπικά.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στα Δ. Βαλκάνια. Κεντρικό ζήτημα σ’ αυτήν τη φάση είναι η συμφωνία των Πρεσπών όσο και οι εξελίξεις στην αντιπαράθεση και την κρίση στις σχέσεις Κοσσυφοπεδίου – Σερβίας. Εξάλλου, και όλως τυχαίως, στο ίδιο χρονικό διάστημα η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ ήρθε στην Αθήνα με κύριο θέμα τις εξελίξεις για τη συμφωνία των Πρεσπών και ο πρόεδρος της Ρωσίας θα επισκεφτεί το Βελιγράδι με κύρια θέματα τα δύο προαναφερθέντα, αλλά και τη γενικότερη κατάσταση στα Δ. Βαλκάνια.
Κυβέρνηση πλασιέ των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων
Η ελληνική κυβέρνηση εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας επιδίδεται με ιδιαίτερο ζήλο στην προώθηση των καθηκόντων που της έχουν ανατεθεί με τον «Στρατηγικό Διάλογο» ΗΠΑ – Ελλάδας. Η Ελλάδα, έχοντας αναβαθμίσει το ρόλο της στις αξιολογήσεις των ΗΠΑ και ευρύτερα των νατοϊκών και των ευρωενωσιακών, έχει αναλάβει ιδιαίτερο ρόλο για την περιοχή των Βαλκανίων ως προξενητής, «μεντεσές» και τον άτυπο ρόλο εκπρόσωπου της δυτικής ιμπεριαλιστικής Συμμαχίας.
Πέρα από το ρόλο της στην υπόθεση της Συμφωνίας των Πρεσπών συμμετείχε στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ κάτω από την και τυπικά επίσημη συμμετοχή των ΗΠΑ, ενώ στη συνέχεια πραγματοποίησε συνάντηση με τη Σερβία στη σύσκεψη του «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Σερβίας», για να ακολουθήσει ακριβώς μια μέρα μετά τετραμερής συνάντηση Ελλάδας – Βουλγαρίας – Σερβίας – Ρουμανίας.
Στα πλαίσια των αμερικανονατοϊκών και ευρωπαϊκών συμφερόντων ο Τσίπρας υπέδειξε -και στη διπλωματική γλώσσα προειδοποίησε – στους αντιπροσώπους των άλλων χωρών, πως η διεύρυνση της ΕΕ είναι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν, λέγοντας συγκεκριμένα: «Η ενταξιακή πορεία των χωρών των Δ. Βαλκανίων στην ΕΕ θα είναι μια από τις σημαντικές προτεραιότητες της ρουμανικής Προεδρίας», και βέβαια για μια ακόμη φορά υπογράμμισε: «την αξία, τη σημασία που έχει η ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ για το μέλλον της περιοχής». Δεν δίστασε μάλιστα να υποδείξει στη Σερβία να ακολουθήσει με το Κόσοβο την ανάλογη πολιτική που ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Επίσης ο Τσίπρας δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει στους υπόλοιπους τους ιστορικού χαρακτήρα σχεδιασμούς στην Ενέργεια, στις υποδομές, στις οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές, τον αγωγό IGB. Για να συμπληρώσει πανηγυρικά πως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα γίνει «το μεγάλο λιμάνι όλης της Βαλκανικής». Ξέχασε φυσικά να αναφέρει το κυριότερο, πως όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί δεν θα γίνουν για την εξυπηρέτηση των λαών και των χωρών των Βαλκανίων. Παρέλειψε να επισημάνει πως όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνουν μέσα σε ένα ειρηνικό πλαίσιο ασφάλειας, σταθερότητας και αλληλεγγύης, αλλά στα πλαίσια του σκληρού ανταγωνισμού πρώτα απ’ όλα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, καθώς επίσης και των προστριβών και των συγκρούσεων των αρχουσών τάξεων, με ξεσπάσματα αλυτρωτισμού, εθνικισμού και άλλες προφάσεις για να διεκδικήσουν για λογαριασμό τους μεγαλύτερα κομμάτια από αυτά που θα προσφέρουν τα μονοπωλιακά συγκροτήματα και οι κολοσσιαίες αμερικάνικες και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
Ρώσικη αντίδραση
Από την άλλη μεριά, ο ρώσικος ιμπεριαλισμός έχει δείξει τα δόντια του και τις διαθέσεις του πως δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την επιρροή του στα Δ. Βαλκάνια στους ανταγωνιστές του, να τα παραδώσει στην απόλυτη επικυριαρχία τους και να περιέλθει σε ιδιαίτερα δυσμενή γι’ αυτόν γεωστρατηγική θέση. Οι τελευταίες κολοσσιαίες ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις, οι πρόσφατες ναυτικές ασκήσεις με το Ιράν στην Κασπία Θάλασσα, η επίσκεψη του Πούτιν στο Βελιγράδι είναι σαφή μηνύματα για τις προθέσεις του. Και πρώτ’ απ’ όλα δεν είναι τόσο εύκολο να εγκαταλείψουν τη Σερβία, ανεξάρτητα αν ένα μέρος της σημερινής ηγεσίας της λοξοκοιτάει προς τη Δύση.
Στα πλαίσια αυτά οι ρωσικές εταιρείες Rostec Roskosmos και Rasatom, που είναι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, βρίσκονται σε διαπραγμάτευση για να αυξήσουν τις δραστηριότητές τους στη Σερβία. Όπως δήλωσε μάλιστα ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Γιούρι Μπορίσωφ, γίνονται επίσης συζητήσεις «για ζητήματα που αφορούν στην προώθηση της ρωσικής αεροπορικής βιομηχανίας και των αεροσκαφών Super jet 100 στη σερβική αγορά».
Η άμεση και χωρίς περιστροφές ανάμιξη του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού στις χώρες των Δ. Βαλκανίων, το τεράστιο ενδιαφέρον τους για την «υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών», οι ανοικτές δηλώσεις πως θέλουν την ολοκλήρωση της ένταξης των Δ. Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τίποτα το καλό δεν προοιωνίζονται για τους λαούς των Βαλκανίων.
Ήδη έχει ανοίξει «ο ασκός του Αιόλου» και οι βαλκανικές χώρες βρίσκονται σε αναταραχή τόσο ανάμεσά τους όσο και στο εσωτερικό της κάθε χώρας ξεχωριστά. Το προχώρημα και η πραγματοποίηση των αμερικανονατοϊκών σχεδιασμών θα φέρει στα Βαλκάνια, όχι «την ασφάλεια, τη σταθερότητα, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη», όπως διακηρύσσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και στην πραγματικότητα συμφωνεί και η αντιπολίτευση που κρύβεται με προσχήματα πίσω από την αντιπαράθεση διατυπώσεων, αλλά θα προκαλέσουν νέα δεινά στους λαούς, συγκρούσεις, αλλαγές συνόρων, πολεμικές συρράξεις και αίμα.
Γι’ αυτό ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν πρέπει να στηρίξει αυτή την πολιτική, αλλά πρέπει να αγωνιστεί για την ανατροπή της.
