Όσο ξετυλίγεται το κουβάρι της «Αμοιβαίας Αμυντικής Συμφωνίας» Ελλάδας – ΗΠΑ και υλοποιούνται οι δεσμεύσεις της Ελλάδας με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, αποκαλύπτεται και σκιαγραφείται όλο και πιο καθαρά η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα πολεμικό ορμητήριο των αμερικανών ιμπεριαλιστών. Προβάλλεται με εξευτελιστικό τρόπο η δουλοπρέπεια και η υποταγή των ελληνικών κυβερνήσεων και της ντόπιας πλουτοκρατίας. Μέσα από τα άρθρα της συμφωνίας επισημοποιείται η παράδοση των υποδομών και του εδάφους της χώρας και στην πραγματικότητα και ο ελληνικός στρατός στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Συγκεκριμένα, από το 1953 -που υπογράφτηκε η πρώτη συμφωνία- η ελληνική κυβέρνηση, με το άρθρο 1, παρ. 1, της συμφωνίας εξουσιοδοτεί:
«Την κυβέρνησιν των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής να χρησιμοποιή οδούς, σιδηροδρομικάς γραμμάς και χώρους και να κατασκευάζη, αναπτύσση, χρησιμοποιή και θέτει εις λειτουργίαν στρατιωτικά έργα εν Ελλάδι».
Στην παράγραφο 2, του άρθρου 1:
«Η Κυβέρνησις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής δύναται να φέρη, εγκαθιστά, στεγάζη εν Ελλάδι προσωπικόν των Ηνωμένων Πολιτειών. Αι ένοπλαι δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και το υπό τον έλεγχόν των υλικόν δύνανται να εισέρχωνται, εξέρχωνται, κυκλοφορούν, υπερίπτανται ελευθέρως εν Ελλάδι και εις τα χωρικά ύδατα, υπό την επιφύλαξιν οιασδήποτε τεχνικής συνεννοήσεως εις ην ήθελον προέλθη αι αρμόδιαι αρχαί των δύο Κυβερνήσεων. Αι ενέργειαι αυταί απαλλάσσονται οιωνδήποτε τελών, δικαιωμάτων και φόρων».
Επίσης η Ελλάδα επικυρώνει τον τριπλό στόχο της «Υπόσχεσης Αμυντικών Επενδύσεων»:
α) Τη διάθεση έως το 2024 τουλάχιστον του 2% για αμυντικές δαπάνες (cash),
β) Δέσμευση ποσοστού 20% των αμυντικών δαπανών για υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων και την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης (capabilities),
γ) Επιχειρησιακές συνεισφορές σε νατοϊκές αποστολές και δραστηριότητες (contributions).
H συμφωνία όχι μόνο επιτρέπει στις ΗΠΑ να εντάξουν τον ελλαδικό χώρο στους μακροχρόνιους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς τους αλλά την «ενσωματώνει» στις επιθετικές επιχειρήσεις εκτός Ελλάδας, στα Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα, στην Α. Μεσόγειο, στη Μ. Ανατολή, στο Σαχέλ, για να υποστηρίζει αποστολές και επιχειρήσεις εντός και γύρω από την Αφρικανική Ένωση σε χώρες όπως η Νιγηρία, η Αγκόλα, η Μαυριτανία, αν εκτιμηθεί αναγκαίο από τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία.
Οι ελεύθερες μετασταθμεύσεις στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα, με πύλη εισόδου το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, προσφέρουν το έδαφος για επιχειρήσεις σε όλη την περιοχή για να ενισχυθούν απέναντι στη Ρωσία, ιδιαίτερα στη σημερινή περίοδο με την κρίση στην Ουκρανία. Εν τω μεταξύ οι ΗΠΑ προσφέρουν την κατάλληλη «βοήθεια» στην Ελλάδα ώστε: «ανεξάρτητα από μόνη της να προωθεί τη θέση και τα σχέδιά τους στην Α. Μεσόγειο». Επίσης προωθούν τη «συνεργασία» σε διάφορες υποδομές και έργα, όπως η ναυπηγική βιομηχανία και ενσωματώνουν τις ελληνικές ναυτικές δυνάμεις στα αμερικανικά αεροπλανοφόρα στην περιοχή.
Τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία διακηρύσσουν χωρίς περιστροφές ότι θέλουν να μετατρέψουν τη Σούδα σε μια αεροναυτική βάση μαμούθ με υπερσύγχρονα αεροσκάφη και πολεμικά πλοία με ιδιαίτερη δύναμη πυρός για πιο δυναμική παρουσία. Και επίσης η βάση της Σούδας εξυπηρετεί στο να γίνεται ταχύτατη η μεταφορά δυνάμεων και αναγκαίων στρατιωτικών υλικών στην Α. Μεσόγειο καθώς και να εντάσσονται οι ελληνικές δυνάμεις στις δυνάμεις κρούσης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων.
Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για Σούδα, Αλεξανδρούπολη, για την Ελλάδα γενικότερα, δείχνει ότι η περιοχή εμφανίζεται ως ένα γεωπολιτικό σημείο ιδιαίτερης όξυνσης μετά από δεκαετίες σχετικής ηρεμίας. Για πρώτη φορά ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων οξύνεται ιδιαίτερα στην Α. Μεσόγειο, ένεκα της στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσίας στη Συρία, στη Λιβύη και γενικότερα, καθώς και του αυξανόμενου ρόλου της Κίνας στην περιοχή.
H ιδιαίτερη ενίσχυση των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων στην Ελλάδα και του στρατιωτικού ελέγχου σ’ αυτήν διαμορφώνεται και από την εξέλιξη στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία θεωρούν πως η Τουρκία κατέχει μια ιδιαίτερα σημαντική γεωστρατηγική θέση και διευκολύνει τους γενικότερους σχεδιασμούς τους. Όμως η στάση τής τουρκικής ηγεσίας τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα με την εξωτερική πολιτική του Ερντογάν και την προσέγγιση με Ρωσία και Κίνα, δημιουργούν αβεβαιότητα και δεν προκρίνουν την Τουρκία σαν μια σταθερή εμπροσθοφυλακή των σχεδιασμών τους στην ευρύτερη περιοχή. Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ρωσία, οι συνεχείς εκβιαστικές δηλώσεις του Ερντογάν για κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ, ακόμα και οι πλάγιες απειλές ότι μπορεί να κρατήσει τις αποθηκευμένες πυρηνικές βόμβες, κάνουν διστακτικά τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία να βασιστούν στην Τουρκία.
Σε αντίθεση με αυτά, χωρίς να στερείται σημαντικά η Ελλάδα σε γεωπολιτική θέση από την Τουρκία, η ελληνική πλουτοκρατική ολιγαρχία και τα κόμματά της αποτελούν έναν «ενθουσιώδη σύμμαχο των ΗΠΑ που θέλει να κάνει περισσότερα…», «και είναι κάτι περισσότερο από πρόθυμος σύμμαχος του ΝΑΤΟ…», όπως γράφουν στην εξειδικευμένη έκδοση National Interest, «Το εθνικό συμφέρον», κορυφαία στελέχη του ισραηλινού think-tank JINSA.
Σε δεύτερη μεγαλύτερη αμερικανονατοϊκή βάση έχει εξελιχτεί η Αλεξανδρούπολη και μάλιστα, σύμφωνα με την «Ανανεωμένη Αμυντική Συμφωνία» Ελλάδας – ΗΠΑ, οι ΗΠΑ έχουν πολύ διευρυμένες δυνατότητες εκμετάλλευσης της πόλης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Τα μεταγωγικά πλοία έχουν ξεφορτώσει πάνω από 120 ελικόπτερα και 1000 στρατιωτικά οχήματα διαφόρων τύπων και χρήσεων με προορισμό τη Ρουμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, υπάρχει η δυνατότητα μέσω της Αλεξανδρούπολης να συνδέονται με τα λιμάνια Ρουμανίας και Βουλγαρίας παρακάμπτοντας τα στενά του Βοσπόρου.
Εν τω μεταξύ οι αμερικανονατοϊκές δυνάμεις στην Αλεξανδρούπολη βρέθηκαν σε πυρετώδεις διεργασίες για την προετοιμασία της κολοσσιαίας άσκησης -Defender 2021- για την οποία έγινε η μεγαλύτερη μετακίνηση αμερικανικών στρατευμάτων στα σύνορα της Ρωσίας εδώ και 25 χρόνια.
Πρέπει να σημειωθεί πως εκτός από τις δύο μεγάλες βάσης Σούδας – Αλεξανδρούπολης, στη χώρα είναι κατάσπαρτες, σ’ όλη την επικράτεια, πάνω από 20 αμερικανονατοϊκές βάσεις, όπως στην Πελοπόννησο: Καλαμάτα, Ανδραβίδα, Άραξος, στην Αιτωλοακαρνανία: Άκτιο, Πρέβεζα, Αστακός, στη Στερεά Ελλάδα: Αυλώνα, Τανάγρα, στη Θεσσαλία: Βόλος, Στεφανοβίκειο, Λάρισα -και με ιδιαίτερες διευκολύνσεις τελούν οι: Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Σκύρος.
Όλες αυτές οι Βάσεις δεν στεγάζουν απλώς κάποιους αμερικανούς φαντάρους και έναν απλό οπλισμό. Η κάθε βάση έχει μια συγκεκριμένη αποστολή στα πλαίσια των γενικότερων αμερικανονατοϊκών σχεδιασμών. Στις βάσεις αυτές γίνονται πτητικές εκπαιδεύσεις με «νατοϊκούς συμμάχους», γίνονται εργασίες συντήρησης των εγκαταστάσεων, φύλαξης στρατηγικών όπλων. Είναι Κέντρα Εκπαίδευσης για αεροπορίες χωρών όπως το Ισραήλ, η Βρετανία, η Ιταλία, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι ίδιες οι ΗΠΑ. Είναι βάσεις για αμερικανικά ελικόπτερα, υποδομές «φιλοξενίας» ιπτάμενων τάνκερ και μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Όμως, όπως δηλώνουν ελληνική κυβέρνηση και αμερικανοί αξιωματούχοι, η ανάπτυξη των αμερικανικών πολεμικών στρατευμάτων, όπλων και υποδομών που θα εξυπηρετούν τα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κάθε άλλο παρά έχουν ολοκληρωθεί. Αντίθετα υπάρχουν ευρύτεροι σχεδιασμοί.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του αμερικανού πρέσβη Πάϊατ, όπου αφού εξέφρασε την χαρά του για την πρόοδο σε επίπεδο διαλειτουργικότητας ανάμεσα στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας και των ΗΠΑ τόνισε: «Οι σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ βρίσκονται στο ανώτερο σημείο των σχέσεών μας αλλά όχι στην κορυφή. Υπάρχουν πολύ περισσότερα που μπορούμε να κάνουμε από κοινού προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας είναι ισχυρότερες από ποτέ»… Και εξήγησε ότι «αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια σαφής ένδειξη και από τις δύο πλευρές ότι βρίσκονται σε μια πολύ θετική στιγμή όσον αφορά τη σχέση αλλά και ότι έχουμε ένα πολύ φιλόδοξο όραμα για το μέλλον».
Στην ίδια ρότα και οι δηλώσεις Μητσοτάκη για την ελληνοαμερικανική συμφωνία: «Στο εξής οι ΗΠΑ ενισχύουν το στρατηγικό τους αποτύπωμα στην Ελλάδα σε περιοχές κρίσιμης σημασίας σε μια ακτίνα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη… Δεσμεύονται για την από κοινού αντιμετώπιση απειλών ή προκλήσεων εναντίον της πατρίδας μας… Δίνουν ηχηρή ψήφο εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας σαν πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην ταραγμένη περιοχή μας…».
Γενικότερα, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το ΜέΡΑ25 διακηρύσσουν ότι όχι μόνο είναι αναγκαία η συμφωνία αυτή για την ασφάλεια της χώρας αλλά προπαγανδίζουν πως αναβαθμίζει την Ελλάδα σε βαλκανικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο και ανάμεσα σε χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Φυσικά αυτό βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα. Η χώρα μας, εγκλωβισμένη στα δίκτυα της αμερικανονατοϊκής λυκοσυμμαχίας, εξυπηρετεί τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια και γίνεται, από τη μια, πολεμικό ορμητήριο, εχθρός και δολοφόνος άλλων λαών, και από την άλλη, στόχος των ανταγωνιστών. Ήδη οι κίνδυνοι που διατρέχει η χώρα μας άρχισαν να αποτυπώνονται καθαρά στις προειδοποιήσεις ότι βρίσκεται «μέσα στο βεληνεκές των ισχυρών όπλων των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κρατών».
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υποβαθμίζουν και αποσιωπούν αυτές τις εξελίξεις επιδιώκοντας τον αποπροσανατολισμό του λαού μας. Όμως ο λαός μας πρέπει να επαγρυπνά, να δει τις εξελίξεις αυτές στις πραγματικές τους διαστάσεις, να δυναμώσει τον αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό του αγώνα, να παλέψει για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας.
Νεά δισεκατομμύρια ευρώ για τα F-35
Πρόθεση των ΗΠΑ είναι να προμηθεύσουν με F-35 την Ελλάδα, όπως προτείνεται στο διακομματικό νομοσχέδιο των γερουσιαστών Μενέντεζ και Ρούμπιο που εντάχτηκε στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ και που, όπως γράφει ο Στ. Ιωαννίδης, ανοίγει το δρόμο για την πώληση των μαχητικών 5ης γενιάς στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να έρθουν στην Ελλάδα αξιωματούχοι του Πενταγώνου για να επιθεωρήσουν τις βάσεις που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τα σύγχρονα μαχητικά F-35 και, βέβαια, να «βοηθήσουν» την Ελληνική πλευρά στη σύνταξη του επίσημου αιτήματος προς την Ουάσιγκτον για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες.
Ακόμη, το αμερικανικό νομοσχέδιο προβλέπει την προμήθεια στην Ελλάδα, από το πλεονάζον αμυντικό υλικό, οχημάτων διαφόρων τύπων, όπως τα 44 ΜΙ117 που παραδόθηκαν προ ημερών, σε σύνολο 1200 θωρακισμένων οχημάτων. Στο προσεχές μέλλον πρόκειται να δούμε και άλλων τύπων αμερικανικά οχήματα, θωρακισμένα και μη, να παρέχονται στην Ελλάδα σαν πλεονάζον υλικό με συμβολικό τίμημα, αφού κάθε χρόνο αποσπούν τεράστια ποσά από τη χώρα μας για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
