Σήμερα παρά ποτέ άλλοτε η αγροτιά βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, απαξιωμένη από τη συνεχιζόμενη 12χρονη οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή κρίση, τη μνημονιακή κυβερνητική πολιτική, τις πρωτοφανείς θεομηνίες (χαλαζοπτώσεις, πλημμύρες, κ.ά.), καθώς και τις καταστροφικές συνέπειες από τη 42χρονη ενταξιακή πορεία μέσα στο ευρωπαϊκό αντιδραστικό μόρφωμα της ΕΟΚ-Ε.Ε. Να προσθέσουμε ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική –κινούμενη σε ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο- όχι μόνον οδήγησε στην έξοδο γύρω στα 430.000 αγροτικά νοικοκυριά (από τα 954.000 του 1981), αλλά αφάνισε και ελληνικές παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως εσπεριδοειδή, ζαχαρότευτλα, βαμβάκι, καπνό, σταφιδαμπέλους. Το πρόβλημα της ακρίβειας των πρώτων υλών (ζωοτροφές, λιπάσματα, κλπ.), που ήρθε πρόσφατα και συνεχίζεται ακόμα και τώρα, έχει σαν αποτέλεσμα την παραπέρα εγκατάλειψη παραγωγικών τομέων ή τη μαζική σφαγή ζώων.
Κι όμως…. Σχεδόν σε όλες (πλην μιας) τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας υπερψηφίστηκε ο κύριος υπεύθυνος της καταστροφής τους, ο Μητσοτάκης. Η αποτυχία της «απλής αναλογικής» και το αλλοπρόσαλλο του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, κλπ. είχαν σαν αποτέλεσμα την ευρύτατη έκταση της νίκης της Δεξιάς στις αγροτικές περιφέρειες. Τα Τέμπη ξεχάστηκαν, οι υποκλοπές απαξιώθηκαν, οι γυναικοκτονίες λοιδορήθηκαν, οι εισβολές των ΜΑΤ στις αγροτικές εκδηλώσεις αγνοήθηκαν, οι δεκάδες βιασμοί απαξιώθηκαν και η ανασφάλεια των διαδοχικών κρίσεων και το διάχυτο αίσθημα του φόβου οδήγησαν στην επιθυμία ασφάλειας και το αίτημα σταθερότητας που έταζε η Δεξιά (sic). Τα παντοειδή επιδόματα, τα passes, τα «καλάθια», οι μειώσεις των φόρων, η επιδότηση της Ενέργειας, κλπ., επικουρούμενα από την άνευ προηγουμένου προβολή από τα ΜΜΕ, έδωσαν την εντύπωση μιας κυβέρνησης που νοιάζεται, σκορπώντας χρήματα για την επίλυση των προβλημάτων του λαού.
Κι έτσι, ο αγροτικός πληθυσμός ξεγελάστηκε για άλλη μία φορά…
***
Το γεγονός ότι οι αρνητικές συνέπειες που αναφέρθηκαν συνεχίζονται, καθώς καμία αυταπάτη δεν μπορεί να τις ανατρέψει, η πρωτοπόρα αριστερή αγροτιά που έχει απομείνει ακόμα στα χωράφια της καλείται να αντιδράσει ταξικά, αποτινάζοντας τις αρνητικές επιρροές των αστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25, κ.ά. Παράλληλα, να διαμορφώσει μία πολιτική σκέψη που να περιλαμβάνει και να αναλύει τις αιτίες που τα αγροτικά νοικοκυριά βρίσκονται στα πρόθυρα της οριστικής καταστροφής. Τέλος, να διαμορφώσει ένα ελάχιστο διεκδικητικό πρόγραμμα με όλα τα τρέχοντα αιτήματα και τη σύνδεσή τους με τα γενικότερα προβλήματα της χώρας, το οποίο θα πρέπει να γίνει γνωστό σε όσο το δυνατόν ευρύτερες αγροτικές μάζες ανεξάρτητα από την κομματική τοποθέτηση του κάθε αγρότη.
***
Με λίγα λόγια, έναν πολιτικό προβληματισμό που θα καταγγέλλει:
α) Το Κοινοτικό Διευθυντήριο μαζί με τα ξένα και ντόπια Μονοπώλια, το Τραπεζικό Κεφάλαιο, την ντόπια ολιγαρχία του πλούτου, όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις καθώς και τη σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έχει βάλει σα στόχο το οριστικό ξεκλήρισμα της αγροτιάς διαμέσου των «μεταρρυθμίσεων» και της «επιχειρηματικής Γεωργίας». Όλους αυτούς που επιβάλανε τις ξεπουλημένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, τελείως ξεκομμένες από τα πραγματικά προβλήματα της αγροτιάς. Την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που σπεκουλάρουν πάνω στους αγροτικούς αγώνες, ξεχνώντας ότι στην πολύχρονη διακυβέρνησή τους παρέταξαν τα ΜΑΤ, την καταστολή, τη βία, τα αγροτοδικεία, απέναντι στα δίκαια αιτήματα της φτωχομεσαίας, κυρίως, αγροτιάς. Τις μεμονωμένες διασπαστικές κινήσεις της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες του ΚΚΕ, που έσπειραν τη σύγχυση και την απογοήτευση μέσα στους κόλπους της αγροτιάς στις πρόσφατες όσο και παλαιότερες αγροτικές κινητοποιήσεις.
β) Τις καταστροφικές επιπτώσεις της σαρανταδιάχρονης ένταξης στην ΕΟΚ-Ε.Ε. στον πρωτογενή τομέα. Την κυβερνητική αγροτική πολιτική όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων και των κυβερνήσεων συνασπισμού. Την υπερψήφιση όλου του αντιαγροτικού οπλοστασίου από τα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα. Την επιβολή του κοινοτικού καταμερισμού από τα ξένα μονοπώλια και την αποδοχή του από τη ντόπια ολιγαρχία. Τον τοκογλυφικό και αρπαχτικό ρόλο της ΕΚΤ και των ντόπιων τραπεζών. Τη ραγδαία επιδείνωση των όρων επιβίωσης της ελληνικής Γεωργίας. Τον αφανισμό των φτωχομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών. Τη συνεχιζόμενη συγκέντρωση της γεωργικής γης σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών και γεωργικών επιχειρήσεων. Την υποβάθμιση της Γεωργίας με τη συνέχιση της πολιτικής και των μέτρων που επιταχύνουν το ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων νοικοκυριών, όπως λ.χ. την υποθήκευση κατά 72% του αγροτικού κλήρου στην Τράπεζα Πειραιώς (που εξαγόρασε την ΑΤΕ), τα πανωτόκια, τη μετατροπή των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων σε ανώνυμες εταιρείες, τα προγράμματα «νέων αγροτών» κλπ., κλπ.
γ) Την κατάσταση της Γεωργίας στην Ε.Ε, τον ενδοκοινοτικό καταμερισμό και τις επιπτώσεις του στην Ελλάδα. Το Χρηματιστήριο Ενέργειας που έχει εκτοξεύσει τις τιμές των καυσίμων και του ηλεκτρισμού στα ύψη. Τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ σε βάρος πάντα των Μεσογειακών αγροτικών προϊόντων και την υπέρμετρη βαρύτητα των επιδοτήσεων προς το «περιβάλλον» και την «πράσινη ανάπτυξη». Την «ενδιάμεση αναθεώρηση» της ΚΑΠ και τις συνεχιζόμενες –προς το χειρότερο- αναθεωρήσεις της. Τις αυταπάτες της «αειφόρου» ανάπτυξης και της «προστασίας του περιβάλλοντος» που ανοίγουν τον δρόμο στην αχαλίνωτη κερδοσκοπία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Τη μεταφορά γεωργικών κονδυλίων της Ε.Ε. προς την ΚΕΠΠΑ κλπ.
δ) Το νέο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό τοπίο που διαμορφώνεται πριν και μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με την εκτίναξη των ναύλων, των logistics, των τιμών πρώτων υλών, της Ενέργειας, που οδηγούν στην καταστροφή του πρωτογενούς τομέα και το «μπλοκάρισμα» των εξαγωγών σιτηρών από τους σιτοβολώνες της Ουκρανίας. Την αρνητική παγκόσμια κατάσταση στη Γεωργία. Την περιβαλλοντική καταστροφή. Την «ερημοποίηση» των εδαφών. Τις ψευδεπίγραφες «διεθνείς τιμές» και τις επιδοτήσεις στην παγκόσμια Γεωργία. Τις ψεύτικες «επισιτιστικές» κλπ. «βοήθειες» στον Τρίτο Κόσμο. Τη βασική αντίθεση ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ρωσίας-Κίνας για τα αγροτικά προϊόντα και τους εκβιασμούς στη διάθεση των σιτηρών. Την κυριαρχία των ΗΠΑ-Κίνας σε Έρευνα και Τεχνολογία προς όφελος των διατροφικών μονοπωλίων. Τη χρηματιστηριακή εκμετάλλευση των αγροτικών προϊόντων και την τεχνητή αύξηση των τιμών τους, με όλους τους κινδύνους αυτού του τυχοδιωκτικού εγχειρήματος.
***
Ένα πλαίσιο που θα προτείνει επίσης την πάλη για την άμεση λύση των αιτημάτων αιχμής όπως:
Έργα υποδομής (Ταμιευτήρες, μικρά και μεγάλα φράγματα, εγγειοβελτιωτικά έργα, λιμνοδεξαμενές, κλπ.)
Μείωση του κόστους παραγωγής (μείωση του ΦΠΑ στο 6% για όλα τα μηχανήματα και αγροτικά εφόδια, αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ για τα αγροτικά προϊόντα φυτικής παραγωγής, παροχή πετρελαίου τράνζιτ για γεωργική χρήση, κλπ.). Ισχυρή επιδότηση του κόστους των λιπασμάτων και ζωοτροφών. Μονάχα στην τριετία Νοέμ.2020 -Νοέμ. 2022 το κόστος παραγωγής αυξήθηκε πάνω από 40,5% την ίδια στιγμή που οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μόνο κατά 15%!
Απόδοση τιμών με βάση τα πραγματικά κοστολογικά στοιχεία κάθε καλλιέργειας και όχι στη βάση των «διεθνών τιμών».
Στήριξη της κτηνοτροφίας με όλα τα επιβαλλόμενα μέτρα (υποδομή, τιμές, αγροτικές ενισχύσεις, κλπ.)
Άμεση οικονομική στήριξη των υπαρχόντων συνεταιριστικών φορέων για τη συγκέντρωση, τυποποίηση, εμπορία των αγροτικών προϊόντων τής κάθε περιοχής, σαν το μικρότερο κακό απέναντι στην ασυδοσία του κομπραδορισμού και τη κερδοσκοπία των βιομηχάνων.
Άμεση παύση της εισαγωγής ομοειδών προϊόντων από την Ε.Ε ή τρίτες χώρες, όταν η ντόπια παραγωγή οδηγείται στις χωματερές.
Διαγραφή των τόκων υπερημερίας από τα αγροτικά χρέη και αποπληρωμή του εναπομένοντος ποσού μέσα σε 15-20 χρόνια με ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ των αγροτών. Μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων.
Άμεσα έργα αντιπλημμυρικής, αντιχαλαζιακής και αντιπυρικής προστασίας, έγκαιρων προειδοποιήσεων ΕΜΥ, ανεμομεικτών, φραγμάτων και ταμιευτήρων νερού και αντικειμενική εκτίμηση και αποκατάσταση στο 100% των ζημιών από τον ΕΛΓΑ.
Στην Κρήτη, οι αόριστες κυβερνητικές εξαγγελίες για δήθεν 50 εκατ. € για την κτηνοτροφία αθετήθηκαν πριν καν γραφούν στα χαρτιά! Αντ’ αυτών δόθηκαν κάποια ελάχιστα ψίχουλα με τη μόνιμη επωδό της «αντοχής της οικονομίας». Τα άμεσα αιτήματα ενίσχυσης με 20 €/ζώο, τη μείωση των ενισχύσεων, τη σύνδεση με την παραγωγή και το ζωϊκό κεφάλαιο, την τιμή του γάλακτος, την αρπαγή των ιστορικών δικαιωμάτων παραδοσιακών χορτολιβαδικών εκτάσεων, στο όνομα των δήθεν «Δασικών Χαρτών».
Σήμερα, το 8,6% του εργατικού δυναμικού που ασχολείται με τη Γεωργία, Κτηνοτροφία, Αλιεία συνεχώς ξεκληρίζεται, εξαιτίας της απαξίωσης της αγροτικής παραγωγής. Και για να «χρυσωθεί» το χάπι για τη φτωχομεσαία αγροτιά, έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες στην κατεύθυνση του «επιχειρηματία αγρότη» στον οποίο προσβλέπει η Ε.Ε. Αυτό το μοντέλο έχει καθορίσει σαν πρότυπο η Κομισιόν, η οποία προφανώς δεν παίρνει υπόψη της ούτε την έλλειψη μεταποιητικής βιομηχανίας, ούτε το τεράστιο κόστος παραγωγής του αγροτικού προϊόντος, ούτε την παντελή έλλειψη υποδομών, ούτε τον δραστικό περιορισμό των χορτολιβαδικών εκτάσεων (λόγω ανεμογεννητριών), ούτε τον μικρό, διασπαρμένο κλήρο των Ελλήνων αγροτών.
***
Όλα τα παραπάνω οδηγούν αβίαστα στο κεντρικό σύνθημα του «Έξω η Ελλάδα από την Ε.Ε.», «Έξω η Ελλάδα από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ» που γίνονται σάλπισμα μάχης ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, και συγχρόνως πόλος συσπείρωσης για την ανατροπή του αντιλαϊκού μορφώματος του ευρωπαϊκού και αμερικανικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που συνδυάζεται με την αποτίναξη του πολιτικού καθεστώτος της ντόπιας αστικής κυριαρχίας και της οικονομικής της βάσης. Το Μ-Λ ΚΚΕ έχει ταχθεί από την αρχή στο πλευρό της αγωνιζόμενης φτωχομεσαίας αγροτιάς, έχει αναλύσει με την αρθρογραφία του «Λαϊκού Δρόμου» και έχει συζητήσει για όλα τα αιτήματά της, την προοπτική του αγώνα, τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ιδιαίτερα τη διασπαστική τακτική του ΚΚΕ, την κυβερνητική αδιαλλαξία, τα στημένα αγροτοδικεία, τις ξεπουλημένες ηγεσίες του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος, το τεράστιο παλιρροϊκό κύμα της νέας ΚΑΠ και παράλληλα των αντιλαϊκών μέτρων του νέου υπερμνημονίου, που έρχονται να σαρώσουν τα φτωχομεσαία αγροτικά νοικοκυριά τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Η θέση του Μ-Λ ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένη στην κατεύθυνση του ταξικού αγώνα για την επίλυση μιας σειράς αιτημάτων που θα ανακουφίσουν τη μικρομεσαία αγροτιά και παράλληλα θα της δώσουν κουράγιο να συνεχίσει τους αγώνες της, συνδέοντας τα δικά της αιτήματα με τα γενικότερα αιτήματα του εργατολαϊκού κινήματος, ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες του παγκόσμιου εμπορικού ανταγωνισμού ενάντια στην εξοντωτική ΚΑΠ και την κακόφημη «ενδιάμεση αναθεώρηση», ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ενάντια στην ένταξη της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, ενάντια στην εξάρτηση και την υποτέλεια.
Ψήφο στο Μ-Λ ΚΚΕ σημαίνει απαρέγκλιτη και σταθερή πορεία για Ψωμί-Δουλειά Ειρήνη-Δημοκρατία-Εθνική Ανεξαρτησία-Σοσιαλισμό.
