Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση για ιδεολογικούς και πολιτικούς σκοπούς απαγόρευσε τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. Για να χτυπήσει τις εργατικές κινητοποιήσεις που, στο φετινό εορτασμό τους, κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης και των σκληρών συνεπειών που διαφαίνονται για τους εργαζομένους και κάτω από το κλίμα των απαγορεύσεων και του εκφοβισμού, αποκτούσαν ιδιαίτερη σημασία.
Απαγόρευσε τις πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις μόλις 60 ώρες πριν από τη χαλάρωση των μέτρων που εξήγγειλε για τις 4 Μαΐου και ταυτόχρονα θέλησε να ολοκληρώσει το χτύπημα των εκδηλώσεων με την αποπροσανατολιστική μετάθεσή τους για το επόμενο Σάββατο 9 Μαΐου.
Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης δεν έχασε την ευκαιρία τη μέρα της κόκκινης ματωμένης Πρωτομαγιάς να απλώσει το κλίμα του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας για να αφαιρέσει τη δυνατότητα της αγωνιστικής διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, εκπληρώνοντας το όνειρο κάθε αντιδραστικής κυβέρνησης και των οπαδών του αντιλαϊκού σκοταδισμού και του αντικομμουνισμού που θέλουν να διαγράψουν από τον πολιτικό χάρτη την επικίνδυνη Πρωτομαγιά.
Πώς όμως στάθηκε το ΚΚΕ απέναντι σε αυτή την κυβερνητική στάση και απαγόρευση;
Με αυτό που η ηγεσία του ονομάζει «υπεύθυνη στάση» και που για την ακρίβεια λέγεται στάση προσαρμογής στην πολιτική και τις πιέσεις τη κυβέρνησης.
Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά την κυβερνητική απαγόρευση, το ΚΚΕ γράφει με περιεχόμενο και τόνο απολογητικό:
«Οι συμβολικές εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά που οργανώνουν όπως πάντα τα εργατικά σωματεία, με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, τους συγκεντρωμένους να φορούν μάσκες και να κρατούν τις απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ τους, δεν αποτελούν κίνδυνο για όλα όσα ο λαός κέρδισε μέχρι σήμερα τηρώντας τα περιοριστικά μέτρα.»
Το ότι ο λαός είναι υποτίθεται κερδισμένος μέχρι τώρα είναι κάτι για το οποίο φροντίζει η κυβέρνηση και τα φερέφωνα της να εμπεδωθεί με την καταιγιστική προπαγάνδα τους. Αυτό αποτελεί τον πυρήνα της κυβερνητικής γραμμής, ότι χάρη δήθεν στη στάση του Μητσοτάκη και της ΝΔ ο λαός βρίσκεται κερδισμένος. Και σε αυτή τη βάση και με αυτή την φιλοκυβερνητική -στην ουσία- παραδοχή έρχεται να μιλήσει το ΚΚΕ, να χαράξει την τακτική του και να επιδοθεί σε ένα ρεσιτάλ «υπευθυνότητας» που έφτασε μέχρι τις εικόνες την ημέρα της Πρωτομαγιάς του Συντάγματος που έκαναν το γύρο του κόσμου.
Τόσο η προετοιμασία των εκδηλώσεων με τις μεζούρες στο χέρι, τα πολύχρωμα αυτοκόλλητα στην άσφαλτο, όσο και η εκτέλεση της άσκησης, αποτελούσαν επίδειξη «υπευθυνότητας» και νομιμοφροσύνης του ΚΚΕ στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής «εθνικής ομοψυχίας» που εφαρμόζει. Κι αν εξαιρέσει κανείς τις ελάχιστες ακροδεξιές, αντικομμουνιστικές φωνές που έκαναν λόγο για «στρατιωτικούς σχηματισμούς Βορειοκορεατικής έμπνευσης», σύσσωμος ο αστικός κόσμος και το σύνολο σχεδόν των αστικών ΜΜΕ έδωσαν τα εύσημα και επιδόθηκαν στα πιο ευμενή σχόλια για την υπεύθυνη και υποδειγματική στάση του ΚΚΕ, «σφυρηλατώντας» με τη σειρά τους την πολιτική της «εθνικής ενότητας».
Υπογραμμίζει ξανά και ξανά η ηγεσία του ΚΚΕ την «υπεύθυνη στάση» της δίνοντας τα διαπιστευτήρια της νομιμοφροσύνης προς το αστικό σύστημα.
Εγγυάται στον αστικό κόσμο η ηγεσία του ΚΚΕ το ρόλο του αριστερού αναχώματος, εγγυάται -όπως έλεγε και πριν λίγα χρόνια στη βουλή η Παπαρήγα υπογραμμίζοντας τη στάση της συμμόρφωσης- πως «δε θα σπάσει ούτε τζάμι».
Για τον άλλο κόσμο -αυτόν της εργασίας- το ΚΚΕ, όπως και όλο το διάστημα της κατατρομοκράτησης της κοινωνίας από την κυβέρνηση έτσι και την Πρωτομαγιά, έδωσε το μήνυμα της υποστολής των αγώνων, της πειθάρχησης με τα κυβερνητικά μέτρα, αναπαράγοντας το μήνυμα του «μένουμε σπίτι».
Τι και αν ελέγχει το ΚΚΕ -όπως περηφανεύεται- δεκάδες εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες εργαζομένων και εκατοντάδες σωματεία που υποτίθεται συγκροτούν το ταξικό κίνημα.
Πού είναι τα 900 σωματεία που κατά καιρούς εμφανίζει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, όταν πρόκειται για ανώδυνες κομματικές παρελάσεις αγωνιστικής γυμναστικής;
Σε όλη τη χώρα πουθενά δεν προγραμμάτισε και πουθενά δεν κάλεσε τους εργαζόμενους σε οποιαδήποτε κινητοποίηση. Προώθησε μυστικές, «συμβολικές», χωρίς κανένα κάλεσμα και χωρίς την παρουσία εργαζομένων, αόρατες στην πραγματικότητα εκδηλώσεις. Έτσι μυστικά, χωρίς την παρουσία εργαζομένων πραγματοποίησε το ΚΚΕ και τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, κορυφώνοντας το μήνυμα της υποδειγματικής τάξης και συμμόρφωσης στις κυβερνητικές επιταγές. Εφαρμόζοντας παράλληλα και τη γνωστή συνταγή που ακολουθεί το ΚΚΕ των θεαματικών ενεργειών, των ενεργειών που αποσκοπούν στον εντυπωσιασμό της στιγμής, που υποκαθιστούν το μαζικό κίνημα με τη δράση μιας κομματικής «πρωτοπορίας», που “καθαρίζει”, αφήνοντας το λαό παράμερα, αμέτοχο και αδρανή, ικανό μόνο για εκλογικούς σκοπούς.
