Με στρατηγό χωρίς στρατό μοιάζει ο Κασσελάκης που, προς το παρόν, ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ. Αφορμή για αυτή την παρομοίωση δίνουν οι πυκνές εξελίξεις στο εσωτερικό του που πυροδοτούν νέα ένταση. Λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν από την έναρξη του συνεδρίου ο Κασσελάκης επέλεξε να δημοσιοποιήσει ένα ψηφιακό ερωτηματολόγιο μέσα από το οποίο ζητά από τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσουν σε ερωτήματα που σχετίζονται με τον πολιτικό προσανατολισμό του, τη φυσιογνωμία του ακόμα και το λογότυπό του. Η επιλογή αυτή του Κασσελάκη επιβεβαιώνει ξανά τον αρχηγικό χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τόσο τα κομματικά όργανα όσο και το ίδιο το συνέδριο. Ένα συνέδριο το οποίο υποτίθεται πως αποτελεί την κορυφαία δημοκρατική εσωτερική διαδικασία, που χαράζει τον προσανατολισμό του κόμματος και στο οποίο μπορεί να ανοίξει η συζήτηση για όλα τα ζητήματα που το αφορούν. Ο Κασσελάκης, που δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του να τα «αλλάξει όλα», δηλαδή να μετατρέψει το ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κακέκτυπο του Κόμματος των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, μετατοπίζοντάς τον ακόμα πιο δεξιά στο πολιτικό σκηνικό, επιχειρεί να ενισχύσει το αρχηγικό του προφίλ περιφρονώντας επιδεικτικά όλα τα κομματικά όργανα έως και το συνέδριο που ήταν προγραμματισμένο για τις 22 Φλεβάρη.
Αυτές οι ενέργειες ήταν που πυροδότησαν νέα σφοδρή ένταση στο εσωτερικό του με τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, τα οποία τον είχαν στηρίξει στη διεκδίκηση της αρχηγίας, να στρέφονται τώρα εναντίον του. Σχεδόν σύσσωμη η πολιτική γραμματεία τού διαμήνυσε ότι δεν του δίνει «λευκή επιταγή», με τα κορυφαία στελέχη -το ένα μετά το άλλο- να του υπογραμμίζουν με νόημα ότι «δεν είναι μονάρχης» ή πως «όλοι θα κριθούν» από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Σε αυτό το φόντο φούντωσαν και τα σενάρια που ήθελαν τη συγκέντρωση υπογραφών από την Κεντρική Επιτροπή για το ξήλωμά του από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε αυτό το φόντο συνεχίζεται το εσωτερικό μπρα-ντε-φερ με τα στελέχη της Πολιτικής Γραμματείας να διαρρέουν πως ο Κασσελάκης μάζεψε πίσω τα ερωτηματολόγια και τις δημόσιες επιστολές του, ενώ ο ίδιος δηλώνει πως δεν παίρνει πίσω τίποτα. Αυτή η εικόνα πλήρους σήψης και διάλυσης δείχνει ότι ο ίδιος βρίσκεται στριμωγμένος και αντιμέτωπος με το αδιέξοδο της αρχηγικής γραμμής που χάραξε ο Τσίπρας αλλά και ότι απέχει έτη φωτός από την αριστερά και ό,τι αυτή σηματοδοτεί.
Η ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας έπειτα από τη θυελλώδη διήμερη συνεδρίαση, παραμονές του 4ου συνεδρίου, μάταια προσπαθεί να τα κουκουλώσει όπως-όπως. Τα όσα γράφονται για «ειλικρινή και παραγωγικό διάλογο» και η επίκληση σε μια ψευδεπίγραφη ενότητα έχουν ως στόχο να μην τιναχτεί στον αέρα το επικείμενο συνέδριο πριν ακόμα αυτό ξεκινήσει. Η πραγματικότητα είναι ότι το εσωτερικό του είναι καζάνι που βράζει.
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η εσωτερική αντιπαράθεση στο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά καθόλου το λαό και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Η εσωτερική διαμάχη που αφορά στον προσανατολισμό του δεν έχει να κάνει με το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει έναν πόλο πραγματικής αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα αφορά στο πώς θα ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και θα γίνει εγγυητής τής διασφάλισης των συμφερόντων της. Άλλωστε και οι θέσεις του συνεδρίου που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αυτόν ακριβώς τον προσανατολισμό επιβεβαιώνουν. Πρόκειται για ένα σώμα θέσεων βγαλμένο από τα σπλάχνα της σοσιαλδημοκρατίας, με λίγη ψευτοαριστερή σάλτσα, που φιλοδοξεί να αποτελέσει την «εναλλακτική» πρόταση διακυβέρνησης προς όφελος των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι περνάει στα «ψιλά γράμματα» η δημόσια συζήτηση για τις ίδιες τις θέσεις, που υποτίθεται πως θα αποτελέσουν και το όχημα με το οποίο θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη περίοδο.
Αντίθετα, για άλλη μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώνει να βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας όχι για τις πολιτικές του θέσεις, για την αντιπολιτευτική του γραμμή απέναντι στη ΝΔ, αλλά για τις εσωτερικές συγκρούσεις που είναι ξένες προς τα λαϊκά συμφέροντα.
