Είναι φανερό ότι τα προηγούμενα όπλα που διέθετε ο ΣΥΡΙΖΑ για να μπορέσει να συσπειρώσει λαϊκές δυνάμεις και να αναρριχηθεί στην κυβερνητική εξουσία έχουν αχρηστευθεί από την πολιτική της διακυβέρνησής του τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια.
Ο κάλπικος αντιμνημονιακός αγώνας, η κατάργηση των μνημονίων με ένα άρθρο και έναν νόμο σε μια μέρα, η δήθεν εθνική διαπραγμάτευση και το τέλος της τρόικας αποτέλεσαν το ψευτοαριστερό παραμύθι που καταλάγιασε τη λαϊκή οργή, αποκοίμισε τις λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στη βάρβαρη μνημονιακή πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και των ελληνικών κυβερνήσεων.
Επί τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο άφησε άθικτο το μνημονιακό οικοδόμημα των προκατόχων του, αλλά όλοι μαζί ψήφησαν το τρίτο μνημόνιο, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο παρά τις όποιες μικροδιαφορές τους.
Προστεθήκαν νέοι φόροι, νέες περικοπές στις συντάξεις, ένα σαρωτικό κύμα πλειστηριασμών στη λαϊκή κατοικία και κατασχέσεων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τα θηριώδη πλεονάσματα, η ναρκοθέτηση του δικαιώματος της απεργίας.
Η περίφημη εθνική διαπραγμάτευση, το τέλος της τρόικας, οι αγορές που θα χορεύουν πεντοζάλη, τα «go back» κα Μέρκελ, μετατράπηκαν σε ενισχυμένη εποπτεία της χώρας μας μέχρι το … 2060 και ο Τσίπρας από το «κακομαθημένο παιδί», σε υπόδειγμα νομιμοφροσύνης, που αποσπά τα θερμά συγχαρητήρια και τους επαίνους της υποτέλειάς του.
Ένθερμος θιασώτης της ΕΕ, εθελόδουλα δεμένος στις προσταγές των ισχυρών ιμπεριαλιστών πατρόνων, ο καλύτερος σύμμαχος και υπηρέτης των ΗΠΑ, όπως διαμηνύουν οι υπερατλαντικοί προστάτες.
Τώρα μπροστά στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κατασκευάζει το νέο πλαστό πολιτικό δίλημμα απέναντι στη ΝΔ του Μητσοτάκη.
Δίπλα στη σκανδαλολογία και δίπλα στην ξετσίπωτη εξαγορά ψήφων με εξαγγελίες παροχών, υψώνει τη σημαία της «προοδευτικής συμμαχίας» και της πάλης ενάντια στην ακροδεξιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία – με αυτό το όνομα θα κατέβει στις ευρωεκλογές – επενδύει στα αντιδεξιά αντανακλαστικά του δημοκρατικού, προοδευτικού και αριστερού κόσμου, αυτά τα αντανακλαστικά θέλει να ενεργοποιήσει υψώνοντας μια ψεύτικη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Τα ξανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ προς τον χώρο του κατακερματισμένου Κέντρου, προς τις δυνάμεις της δεξαμενής του παλιού ΠΑΣΟΚ είναι στοιχείο της πολιτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που συνοδεύεται από τις αναγκαίες μετατοπίσεις της πολιτικής του φυσιογνωμίας που καιροσκοπικά κάνει η ηγετική του ομάδα.
«Να πω και κάτι σε όλους εσάς – έλεγε πριν από λίγες μέρες ο Τσίπρας- που σήµερα βρίσκεστε σε αυτό εδώ το στάδιο, πολλοί από εσάς κρατώντας κόκκινες σηµαίες και κάποιοι που κράτησαν για πολλά χρόνια πράσινες σηµαίες. Όλοι µαζί πρέπει να κρατήσουµε µια νέα πράσινη σημαία. Αλλά η νέα αυτή πράσινη σηµαία είναι η σηµαία της πράσινης Αριστεράς, είναι η σημαία των αγώνων για έναν κόσµο µε βιώσιµη προοπτική» (ομιλία Τσίπρα στο Γαλάτσι 8/4).
Άλλωστε το μισό υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του Τσίπρα αποτελείται από στελέχη του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ του πρώτου μνημονίου, από στελέχη της ΔΗΜΑΡ του δευτέρου μνημονίου, και το υπόλοιπο από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ του τρίτου μνημονίου.
Αυτός ο μνημονιακός ανθόκηπος είναι η σύνθεση της υποτιθέμενης «προοδευτικής συμμαχίας».
Υποτίθεται πως αυτό το πολιτικό ρεύμα θα βάλει φραγμό στην άνοδο της ακροδεξιάς σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Η ΕΕ φυτώριο της ακροδεξιάς
Οι δυνάμεις της ακροδεξιάς ενισχύθηκαν στην Ευρώπη στο έδαφος της οικονομικής κρίσης, όταν ασκήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από τις δεξιές και τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις πολιτικές σαν αυτήν που στη χώρα μας πήρε τη μορφή των μνημονίων.
Προγράμματα κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων, περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, αυξήσεων στα όρια συνταξιοδότησης και του χρόνου εργασίας, προγράμματα ενίσχυσης της κερδοφορίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των τραπεζών και ενίσχυσης της θέσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό, πέρασαν σαν οδοστρωτήρας πάνω από τους ευρωπαϊκούς λαούς ιδιαίτερα του Νότου.
Από την οικονομική κρίση βγήκε ιδιαίτερα δυναμωμένη η Γερμανία σε σχέση με τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, που αξιοποίησε τη θέση της και το νέο συσχετισμό δύναμης για το άπλωμα της επιρροής της στην Ευρώπη, τον έλεγχο και την επιβολή μιας σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, που πήρε μορφή στραγγαλισμού σε αδύναμες και εξαρτημένες όπως η Ελλάδα χώρες και μορφές ασφυκτικού ελέγχου ακόμα και σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Πάνω στα αποκαΐδια των εργατολαϊκών μεταπολεμικών κατακτήσεων, στα αποκαΐδια του κράτους – πρόνοιας, της ανεργίας, βρήκαν οι ακροδεξιές δυνάμεις πρόσφορο έδαφος να αναπτύξουν μια πολιτική δημαγωγίας και φορώντας τη μάσκα του αντισυστημικού λόγου διείσδυσαν σε λαϊκές δυνάμεις.
Πάνω στο έδαφος των εθνικών διαφορών, της γερμανικής επέκτασης και των απροκάλυπτων φιλοδοξιών της ισχυροποιημένης Γερμανίας αξιοποιούνται από την ακροδεξιά, εθνικά και πατριωτικά αισθήματα.
Η ΕΕ ανέπτυξε μια εμπρηστική φιλοπόλεμη πολιτική μαζί με τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα ενίσχυσε ανοιχτά αντιδραστικές δυνάμεις. Τις φασιστικές δυνάμεις της Ουκρανίας, τις ισλαμοφασιστικές δυνάμεις του ISIS κατά του Άσαντ, του φασιστικού Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων, του δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου.
Αντίστοιχα προωθεί διαχρονικά τον εθνικισμό στα Βαλκάνια, από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι την τωρινή συμφωνία των Πρεσπών.
Οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ο οικονομικός στραγγαλισμός που επιβάλλουν σε Αφρική και Ασία κάθε μέρα τροφοδοτούν τα κύματα των προσφύγων, δίνοντας λαβή στην ακροδεξιά να ρίχνει το ξενοφοβικό και ρατσιστικό της δηλητήριο.
Απέναντι στα θύματα της ιμπεριαλιστικής της πολιτικής η ΕΕ υιοθετεί την ακροδεξιά ρητορική, μετέτρεψε τις ευρωπαϊκές χώρες σε σιδερόφρακτα φρούρια, άσκησε πολιτική καταστολής, μετέτρεψε τη Μεσόγειο και το Αιγαίο σε υγρό τάφο με χιλιάδες πνιγμένους, στοίβαξε τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα- κολαστήρια σαν αυτό της Μόρια, στέλνει το μήνυμα της μηδενικής ανοχής.
Το δημιούργημά τους, το τέρας του ισλαμικού φονταμενταλισμού του ISIS πρόσφερε με την προβοκατόρικη δράση του, με τα φονικά χτυπήματα σε χώρες της Ευρώπης άφθονο υλικό για την καλλιέργεια μαζικών ψυχώσεων και φοβίας για την ενίσχυση των ρατσιστικών προκαταλήψεων, βούτυρο στο ψωμί των ακροδεξιών δυνάμεων.
Η τρομοφοβία και τρομοϋστερία που καλλιεργήθηκαν έδωσαν το έναυσμα για την ενδυνάμωση των κατασταλτικών μηχανισμών και λειτουργιών, για την επιβολή αντιδημοκρατικών μέτρων και σωρείας απαγορεύσεων.
Η ΕΕ ενίσχυσε τις δυνάμεις της ακροδεξιάς υιοθετώντας επίσημα την ιδεολογία του αντικομμουνισμού. Πλατιά προπαγανδίζει τις αντικομμουνιστικές θεωρίες, την πλαστογράφηση και την παραχάραξη της ιστορίας, εμφανίζει τα φασιστικά τέρατα ως θύματα του κομμουνισμού, εκμηδενίζει τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών και τον πρωτοπόρο ρόλο των κομμουνιστών, νομιμοποιεί τις διώξεις των κομμουνιστικών ιδεών και οργανώσεων σε μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, διαμορφώνοντας το έδαφος για την ανάπτυξη και την άνθηση φασιστικών ρευμάτων και αντιλήψεων.
Η πολιτική που μαύρισε τη ζωή του λαού μας ενισχύει και τις πιο μαύρες δυνάμεις
Η πολιτική της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΔΝΤ, όπως ασκήθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, αποτέλεσε το βασικό τροφοδότη για την ενίσχυση των ακροδεξιών απόψεων και δυνάμεων.
Αυτή την πολιτική, πότε μαζί και πότε χώρια, στήριξαν θερμά τα αστικά κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα τρία μνημόνια και οι εκατοντάδες αντιδραστικοί αντιλαϊκοί νόμοι, η ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, η νεοαποικιακού τύπου εποπτεία και επιτήρηση, η εκτεταμένη κρατική και παρακρατική κατασταλτική δράση για την ανάσχεση του λαϊκού κινήματος και των κοινωνικών αντιδράσεων, η αντικομμουνιστική θεωρία των δύο άκρων, έδωσαν πνοή, ρόλο και χώρο στην ακροδεξιά να απλώσει τη δράση της και με την υπαγορευμένη από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ συμφωνία των Πρεσπών να ασκήσει πατριδεμπόριο.
Θέλει να διαφυλάξει το λαό, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, από τον κίνδυνο της επανόδου της δεξιάς στην κυβέρνηση. Μα αν μπροστά προβάλλει για τη ΝΔ μια τέτοια προοπτική είναι γιατί της την πρόσφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και με την οδυνηρή διάψευση των προσδοκιών που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε τη «δικαίωση» στην πολιτική των προηγούμενων μνημονιόδουλων κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ τους πρόσφερε τη δυνατότητα να πανηγυρίζουν και να θριαμβολογούν πως ό,τι έπραξαν ήταν καλά καμωμένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε την πεποίθηση πως αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος και πως ο λαός πρέπει να προσαρμοστεί σ’ αυτήν. Ο ΣΥΡΙΖΑ σκόρπισε την ηττοπάθεια και το πνεύμα της υποταγής στους ξένους και ντόπιους δυνάστες.
Αν τα πρωτοπαλίκαρα της κυβέρνησης Σαμαρά, ο Μητσοτάκης, ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης βρίσκονται προ των κυβερνητικών πυλών είναι γιατί ο Τσίπρας τους έδωσε επιχειρήματα και άλλοθι να κομπάζουν για την πολιτική που άσκησαν, να ελεεινολογούν και να λασπολογούν την αριστερά.
Ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ πως κάνει μέτωπο κατά της ακροδεξιάς, όταν επί τέσσερα χρόνια χαριεντίζεται και συγκυβερνά με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, αγκαλιά με τον Καμμένο.
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, χέρι- χέρι προχώρησαν βαθύτερα την πολιτική της υποτέλειας, στο ρόλο του σημαιοφόρου των αμερικανικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων στην περιοχή, στην εκχώρηση του νέου δικτύου αμερικανικών βάσεων, τη μετατροπή του Αιγαίου σε νατοϊκή λίμνη, στην ασφυκτικότερη πρόσδεση στον αντιδραστικό, φιλοπόλεμο και επικίνδυνο άξονα με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε μόνος στη συμφωνία των Πρεσπών, που του υπαγόρεψαν οι ξένες δυνάμεις, είναι γιατί οι ΑΝΕΛ για λόγους εκλογικής επιβίωσης υιοθέτησαν τα εθνικιστικά κρωξίματα, που δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος της υποτέλειας.
Ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ πως καταπολεμά την ακροδεξιά και μετά από τέσσερα χρόνια οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής κυκλοφορούν ελεύθεροι, ατιμώρητοι, συνεχίζοντας ξετσίπωτα τη δράση τους.
Ισχυρίζεται πως χτυπάει την ακροδεξιά και δέχεται τον εκπρόσωπο του αντιδραστικού ανδρεικέλου του Τραμπ, Γκουαϊδό, και ευθυγραμμίζεται με τους ξένους προστάτες του που θέλουν το γκρέμισμα κάθε φωνής που δεν συμβαδίζει με τα συμφέροντά τους.
Άλλωστε και για τον ίδιο τον Τραμπ, ο Τσίπρας, εγκώμιο έπλεξε.
Χτυπάει την ακροδεξιά υποτίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ και υπογράφει αντικομμουνιστικές διακηρύξεις με τους ακροδεξιούς Όρμπαν, Κουρτς και Σαλβίνι, ενώ παράλληλα πειθήνια υιοθετεί και εφαρμόζει την ακραία αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ.
Από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τίποτε δεν έχει να ζηλέψει η ΝΔ, όπως ισχύει και το αντίστροφο. Γι’ αυτό και η διαπάλη τους για την εξουσία γίνεται όχι στο έδαφος των πραγματικών προβλημάτων του λαού που θέλουν να τα συσκοτίσουν, αλλά στο πεδίο μιας τεχνητής και ανούσιας προεκλογικής πόλωσης και αρχηγικής αντιπαράθεσης.
Τίποτε το προοδευτικό δε βρίσκεται στην προοδευτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο κούφιες λέξεις, για παραπλάνηση και ψηφοθηρία.
Λέξεις, φτιασιδώματα, που προορίζονται να ντύσουν τη γύμνια της πολιτικής ενός κόμματος που δυσφήμησε την αριστερά, ενός κόμματος που ταυτίστηκε με μια από τις πιο μελανές σελίδες της ζωής του τόπου μας.
