Η ενίσχυση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές σε συνδυασμό με την απότομη καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν το κόμμα του Ανδρουλάκη σε αναβαθμισμένο ρόλο στις εξελίξεις στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς.
Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη βασικών οικονομικοπολιτικών κέντρων εξουσίας φαίνεται πως εδραιώνεται στη δεύτερη θέση στα πλαίσια του διαρκώς μεταβαλλόμενου ρευστού πολιτικού σκηνικού. Το γεγονός αυτό φουσκώνει τα πανιά του Ανδρουλάκη, ο οποίος με ορίζοντα τις επερχόμενες ευρωεκλογές φιλοτεχνεί για τον ηθικά και πολιτικά χρεοκοπημένο πασοκισμό που “βήμα –βήμα επανέρχεται” το προφίλ του στρατηγικού αντιπάλου της “συντήρησης”. Με εφαλτήριο τα δημοσκοπικά του ποσοστά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να εμπεδώσει στη συνείδηση της κοινής γνώμης πως “στις βουλευτικές εκλογές το κόμμα θα είναι η νικηφόρα δύναμη απέναντι στη ΝΔ”. Απέναντι στον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ ο λαλίστατος Ανδρουλάκης δεν επιλέγει, λέει,”τις εύκολες και ατελέσφορες συγκολλήσεις κορυφής” (τακτική που ενέχει τον κίνδυνο νεκρανάστασης του κόμματος Κασσελάκη). Αντίθετα με τον μανδύα του ρεαλισμού και της “εθνικής υπευθυνότητας”, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εστιάζει στο “παράδειγμα Δούκα” και πριμοδοτεί υποτίθεται “τον δύσκολο, κοπιαστικό, στέρεο δρόμο των κοινωνικών συμμαχιών με αρχές, αξίες και πολιτικές θέσεις”. Κατακεραυνώνει στα πλαίσια αυτά τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ “που προσφέρουν καρέκλες” πως “οικοδομήθηκαν με οπορτουνιστικούς όρους. Είδαμε τα αποτελέσματα στο ΣΥΡΙΖΑ , είμαι σίγουρος ότι θα τα δούμε και στη ΝΔ”. Για να περιορίσει τις σχετικές παραφωνίες και να κατευνάσει τις ανησυχίες των “ημετέρων” παλιών και νέων κλικών που ορέγονται ξανά κυβερνητικά πόστα και την κουτάλα της εξουσίας, ο Ανδρουλάκης κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία παρέχει από τώρα πειθήνιες διαβεβαιώσεις προς τους επίδοξους πράσινους δελφίνους. Λογοκοπεί ακατάσχετα πως “για να ανοίξει ένας νέος κύκλος προτεραιότητα είναι η ανανέωση με πρόσωπα από τα σπλάχνα της παράταξης, και έχουμε πρόσωπα οι οποίοι είναι οι άριστοι κάθε χρήσης”.
Ωστόσο παρά τα δημαγωγικά πυροτεχνήματα με στόχο την προώθηση με “ανανεωτικό ” περίβλημα του ίδιου ξαναζεσταμένου φαγητού, δηλαδή της αναπαλαίωσης του αμαρτωλού πασοκισμού, είναι αδύνατο να ξεχαστεί το βαρύ μνημονιακό παρελθόν του κόμματος Ανδρουλάκη, όπως και η ουσιαστική σύμπλευσή του με τη ΝΔ κατά τη διάρκεια της πενταετούς διακυβέρνησης των γαλάζιων αρίστων. Αν και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται λάβρος για τα μάτια του κόσμου για “την κουλτούρα διακυβέρνησης που υπονομεύει ευθέως την ανεξαρτησία των θεσμών στο βωμό του κέρδους και της συγκάλυψης των σκανδάλων”, δεν παύει ούτε στιγμή να καταθέτει τα διαπιστευτήριά του προς τους εντολοδόχους του, την ντόπια μεγαλοαστική τάξη και τον ξένο ιμπεριαλισμό. Επιδιώκοντας το χρίσμα τους, ο Ανδρουλάκης διατυμπανίζει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί πως “είναι ανάγκη να αποδεικνύουμε καθημερινά ότι είμαστε το πιο χρήσιμο κόμμα για την πατρίδα…Δεν θέλουμε να είμαστε ευχάριστοι”. Σε αυτό το μήκος κύματος επισήμανε με νόημα για την πορεία της οικονομίας με αφορμή και το φορομπηχτικό νομοσχέδιο που πέρασε η Δεξιά για τους μικρομεσαίους επαγγελματίες πως “το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ποτέ κρυφή ατζέντα. Δεν κλείσαμε ποτέ τα μάτια στο πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Ο κύριος Μητσοτάκης έκανε τον Πόντιο Πιλάτο τόσα χρόνια”. Εξίσου αποκαλυπτικός ήταν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και για τις “πολυδύναμες μεταρρυθμίσεις” του Μητσοτάκη. Κατήγγειλε και πάλι εκ δεξιών τους “αρίστους της ΝΔ” πως “δεν κάνουν μεταρρυθμίσεις, αρκούνται σε απλές διαρρυθμίσεις και αλλαγή βιτρίνας. Σκοπός τους δεν είναι να παρέμβουν μεταρρυθμιστικά για να αντιμετωπίσουν χρόνιες παθογένειες, αλλά στόχος τους είναι να φαίνεται ότι κάτι αλλάζει ενώ όλα μένουν απολύτως ίδια για να διατηρούνται μικροεξουσίες”.
