Λίγο πριν τις εκλογές τις 21ης Μαΐου και κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδίδονται σε μια μάχη φιλεργατικών υποσχέσεων. Από την μία ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν μπορεί να ξανακοροϊδέψει σε αυτές τις εκλογές με “μνημόνια που θα σκίσει”, υπόσχεται αύξηση στα 880€ στον κατώτατο μισθό, και από την άλλη η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται την αύξηση του κατώτατου στα 980€ στο τέλος της επόμενης τετραετίας. Φτάνουν ακόμα και σε δηλώσεις που θα ήταν αστείες, αν δεν ήταν τόσο προκλητικές, ότι η Νέα Δημοκρατία είναι αυτή που τιμά την Εργατική Πρωτομαγιά με την πολιτική της. Αυτοί που φέρανε, μεταξύ άλλων με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, την κατάργηση του οχτάωρου, που η κατάκτησή του αποτελεί σύμβολο της Εργατικής Πρωτομαγιάς, προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους για να κλέψουν την ψήφο τους.
Βέβαια τις ίδιες μέρες που λένε όλα αυτά ανακοινώθηκαν τα στοιχεία της EUROSTAT και του ΟΟΣΑ για την προηγούμενη χρονιά, τα οποία όχι μόνο δεν επιβεβαιώνουν την κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά αποτυπώνουν την σκληρή πραγματικότητα για τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους. Όσο και να προσπαθεί ο Κ. Μητσοτάκης να πείσει μαζί με τους βουλευτές του για την αύξηση των θέσεων εργασίας και της απασχόλησης στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT η χώρα μας βρέθηκε το 2022 στην προτελευταία θέση στην ΕΕ, καθώς μόνο το 66% των ατόμων από 20-64 ετών εργάζεται.
Αντίστοιχα είναι τα στοιχεία και όσο αφορά τους μισθούς στην Ελλάδα. Όπου σταθεί και όπου βρεθεί ο πρωθυπουργός περηφανεύεται για τις «γενναίες» αυξήσεις που έφερε στους μισθούς, για να τάξει στην συνέχεια και νέες αυξήσεις αν εκλεγεί και πάλι. Αν βέβαια με αυτές τις «μεγάλες» και «φοβερές» αυξήσεις που διατυμπανίζει η Νέα Δημοκρατία, η χώρα μας βρέθηκε σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ στην τέταρτη θέση με τις μεγαλύτερες μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς μεταξύ 38 χωρών, καταλαβαίνει ο καθένας τι έχει να επακολουθήσει από τη νέα κυβέρνηση! Συγκεκριμένα, οι περιβότητες αυτές αυξήσεις αφορούν 1,5% αύξηση στον μέσο μεικτό μισθό, ενώ ο μέσος πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 7,4%.
Και όλα αυτά τα στοιχεία αφορούν φυσικά την προηγούμενη χρονιά, που διανύαμε σύμφωνα με την κυβέρνηση τότε μια περίοδο «ανάπτυξης»! Ακόμα πιο αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία για το πόσοι μισθοί χάθηκαν μέσα στην πανδημία και πόσοι εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά. Αντίστοιχα σήμερα σε μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης, όπου μεγάλοι τραπεζικοί κολοσσοί καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλον, γίνεται φανερό στον ελληνικό λαό, ότι η «ανάπτυξη», οι αυξήσεις και οι νέες θέσεις εργασίας που υπόσχονται δεν έχουν καμιά σχέση με την ωμή πραγματικότητα και την αντιλαϊκή πολιτική που σχεδιάζουν στις πλάτες του ελληνικού λαού για την επόμενη μέρα.
