Το απόγευμα της Πέμπτης 11.04 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση έξω από τη Βουλή, που κάλεσαν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (Σ.Ε.Α.Α.Ν), ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Αττικής και Νήσων και το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής αγωγής (Σ.Ε.Μ.Ι.Σ.Ε.Α.).
Η κινητοποίηση αυτή έρχεται σε μια στιγμή που υλοποιούνται τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, που βάζουν στο στόχαστρο την ειδική αγωγή και βρίσκουν γονείς και θεραπευτές σε αναβρασμό. Συγκεκριμένα έχει εφαρμοστεί από τον Γενάρη ο νέος κανονισμός του ΕΟΠΠΥ που πετσοκόβει θεραπείες σε παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση είναι άμεσα συνδεδεμένα, από τη μία, με το κούρεμα του κρατικού προϋπολογισμού για την ειδική αγωγή, που φτάνει σχεδόν στο μισό από τις προηγούμενες χρονιές, και από την άλλη, με την περαιτέρω υποβάθμιση και διάλυση της ”όποιας” δημόσιας ειδικής αγωγής-πρόνοιας, δίνοντας την ευκαιρία στους μεγαλοεπιχειρηματίες του χώρου να τρίβουν τα χέρια τους.
Οι αντιδράσεις, ως τώρα, είναι αναντίστοιχες της επίθεσης που συντελείται από την κυβέρνηση τα τελευταία δύο χρόνια. Σ’ αυτά τα επίπεδα κυμάνθηκε και η τωρινή διαμαρτυρία η οποία δεν κατάφερε να κινητοποιήσει παρά κάποιους δεκάδες γονείς, εργαζόμενους και ΑΜΕΑ. Το παρών στην κινητοποίηση έδωσαν και γονείς, που διαμαρτύρονται και ζητούν από την κυβέρνηση άμεση λύση για το κλείσιμο της ιδιωτικής δομής ”ΕΛΠΙΣ”, που αφήνει στο δρόμο 40 άτομα με βαρύ αυτισμό.
Η γενικότερη υποχώρηση του συνδικαλιστικού κινήματος τα τελευταία χρόνια, καθώς και τα όσα διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στη ΓΣΕΕ δεν βοηθά τους εργαζόμενους και το λαό να συσπειρωθούν και να παλέψουν μέσα από το σωματείο τους. Στο χώρο της ειδικής αγωγής χιλιάδες εργαζόμενοι, γονείς και ΑΜΕΑ βρίσκονται μακριά από τα σωματεία και τους συλλόγους τους και παρακολουθούν τις εξελίξεις μέσα από τους επιστημονικούς συλλόγους και σωματεία εργοδοτών, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα το μόνο που κάνουν είναι να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση για την εξασφάλιση των δικών τους συμφερόντων.
Από την άλλη τα σωματεία που κάλεσαν στην τελευταία κινητοποίηση, στα οποία κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεν έχουν καταφέρει να συσπειρώσουν εργαζόμενους και γονείς στους μαζικούς τους χώρους. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όμως, όταν τα τελευταία δύο χρόνια, που τα μέτρα ήταν προ των πυλών, η ηγεσία του σωματείου εργαζομένων δεν έβλεπε το πρόβλημα, και μόνο τώρα, στο και πέντε, ” δίνει τα ρέστα της” ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης αλλά βέβαια και των εργοδοτών και με τον όρο αυτό συμπεριλαμβάνει τους πάντες και μέσα σε αυτούς εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενους και ιδιώτες μικρών κέντρων που πλήττονται άμεσα από τα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλά ακόμα και τώρα δεν μπορεί να επιτευχθεί η συσπείρωση των εργαζομένων, όσο η ηγεσία του ΠΑΜΕ δεν κάνει καθαρό ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός και δεν θέτει το αίτημα εκείνο που θα μπορεί να πετύχει τη μέγιστη συσπείρωση, αντί για τα δεκάδες αιτήματα, τα οποία ….μεταθέτουν τη λύση των προβλημάτων στη “λαϊκή εξουσία”.
