«Στήριξη των μακροχρόνια ανέργων», «δίχτυ προστασίας για τους ανέργους», «βοήθημα» και άλλοι ευφάνταστοι χαρακτηρισμοί χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση για να ντύσουν την πολιτική της ελεημοσύνης που ανήγγειλε εν μέσω επιδημίας για μια μερίδα ανέργων.
Λέμε για μια μερίδα ανέργων, γιατί το βοήθημα που εξήγγειλε η κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες απευθύνεται σε 155.000 άτομα που έχουν συμπληρώσει πάνω από 12 μήνες ανεργίας και περνάνε στη μακροχρόνια ανεργία. Με αυτό το δεδομένο μένουν χωρίς καμιά στήριξη 900.000 άνεργοι! Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι θα βοηθηθούν συνολικά 500.000 άνεργοι, τότε μένουν εκτός οποιασδήποτε βοήθειας άλλοι 600.000.
Όμως ακόμα και γι’ αυτούς δεν μπορούμε να συζητάμε για καμιά στήριξη και βοήθεια και μόνο υποκριτικά ακούγονται τα λόγια της κυβέρνησης. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για τίποτα άλλο, πέρα από πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των ανέργων. Μόνο ως ελεημοσύνη μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τα 400 ευρώ, (όσο είναι δηλαδή και το επίδομα ανεργίας ενός μήνα) για ανθρώπους που έχουν να κάνουν μεροκάματο πάνω από 12 μήνες και που στο επόμενο διάστημα θα είναι σχεδόν αδύνατο να βρουν εργασία.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει για άλλους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που δεν έχουν πάρει και δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ. Και βέβαια κανένας από τους κυβερνητικούς σωτήρες δεν ενδιαφέρεται -ούτε στο ελάχιστο- για το πώς τα βγάζουν και θα τα βγάλουν πέρα το επόμενο διάστημα.
Θα πρέπει να είναι αυτονόητη, εν μέσω τέτοιας έκτακτης κατάστασης, η πραγματική στήριξη όλων των ανέργων, καθώς και η προσπάθεια για την μείωση της ανεργίας, και όχι να τάζει η κυβέρνηση ψίχουλα, μόνο και μόνο για να δημαγωγεί και να παρουσιάζεται ως σωτήρας.
