Σειρά μεταποιητικών μονάδων βάζουν λουκέτο ενώ μεγεθύνεται η στρατιά των ανέργων
Παρά τις θριαμβολογίες των κυβερνητικών υπουργών, παραγόντων και του ίδιου του Μητσοτάκη, τα δεδομένα δείχνουν πως ένας νέος κύκλος αποβιομηχάνισης είναι προ των πυλών, με αποτέλεσμα τη μεγέθυνση του χειρότερου εκβιασμού για χιλιάδες εργαζόμενους που είναι η ανεργία και η συρρίκνωση ακόμα περισσότερο από ό,τι έχει μείνει στην παραγωγική βάση της χώρας.
Από τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90 με τα απανωτά λουκέτα σε μεταποιητικές μονάδες και το πιο πρόσφατο κύμα της δεκαετίας 2008 – 2018 της περιόδου τρόικας και μνημονίων, σύμφωνα με στοιχεία που δίνει η εταιρεία ορκωτών PwC, έχουμε έναν αριθμό 26.570 μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων να έχουν κατεβάσει τους διακόπτες λειτουργίας με αποτέλεσμα 160.000 εργαζόμενοι να έχουν έρθει αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.
Με τη διακυβέρνηση της ΝΔ έχουμε μέχρι στιγμής πάνω από εννέα εργοστάσια που έχουν κλείσει μέχρι τώρα, με τα πλέον πρόσφατα σε απόσταση βδομάδας το ένα από το άλλο, την υαλουργία «Γιούλα» στο Αιγάλεω που είναι ιστορική βιομηχανία 77 ετών και αφήνει 300 εργαζόμενους χωρίς δουλειά, και τα εργοστάσια της χαρτοποιίας SONOCO ΕΛΛΑΣ ΑΕ σε Κιλκίς και Θεσσαλονίκη, όπου στις 31 Μαΐου 85 εργαζόμενοι θα έχουν την τύχη των συναδέλφων τους της «Γιούλα» .
Είναι χαρακτηριστικό πως και οι δύο αυτές επιχειρήσεις είχαν εξαγοραστεί από πολυεθνικές, η μεν Γιούλα από τον πορτογαλικό όμιλο ΒΑ Vidro, ενώ η SONOCO από τη μητρική Sonoco Alcore έναν αμερικάνικο κολοσσό.
Φροντίσαμε να μαζέψουμε στοιχεία για ορισμένες βιομηχανίες που έκλεισαν την περίοδο της τωρινής διακυβέρνησης και στον κατάλογο αυτόν δεν προσθέσαμε ορισμένες πολύ μικρές επιχειρήσεις στον μεταποιητικό τομέα που ανέστειλαν δραστηριότητες στην ίδια περίοδο.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Η Schneider Electric, λουκέτο του εργοστασίου στα Οινόφυτα τον Οκτώβριο του 2020. Αποτέλεσμα 120 εργαζόμενοι στον δρόμο.
-Ο αυστριακός όμιλος Pipelife, λουκέτο στο εργοστάσιο της Θήβας, Αποτέλεσμα πάνω από 70 εργαζόμενοι στην ανεργία.
-Η Reckitt Benckiser, λουκέτο στο εργοστάσιο στο Βασιλικό της Χαλκίδας με εμβληματικό προϊόν το μαλακτικό ρούχων Quando. Αποτέλεσμα 70 εργαζόμενοι χωρίς δουλειά.
-Η Crown Hellas Can, λουκέτα στις μονάδες παραγωγής στην Κόρινθο τον Ιούνιο πέρυσι, και στην Πάτρα τον Οκτώβριο επίσης πέρυσι. Αποτέλεσμα 160 εργαζόμενοι στην ανεργία.
-Η αμερικανική εταιρεία Tupperware, λουκέτο τον Απρίλιο του 2023 στο εργοστάσιο στη Θήβα, μετά από 56 χρόνια λειτουργίας. Αποτέλεσμα 160 άτομα, που εργάζονταν μόνιμα, στον δρόμο.
Η γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία Bosch Siemens Hausegerate (BSH) της ιστορικής βιομηχανίας ΠΙΤΣΟΣ αποφάσισε να τερματίσει την παραγωγή στο εργοστάσιο του Αγ. Ι. Ρέντη.
Η γαλακτοβιομηχανία του ομίλου Vivartia, η ΔΕΛΤΑ πριν περάσει στον έλεγχο της CVC Capital, και πριν η ιδιοκτήτρια Marfin Investment Group αποφάσισε να κλείσει το εργοστάσιο στο Πλατύ Ημαθίας όπου παραγόταν το «Γάλα Βλάχας εβαπορέ». Αποτέλεσμα 76 εργαζόμενοι πήγαν στο ταμείο ανεργίας.
Είναι φαινόμενο ενός ιού αποβιομηχάνισης που χτύπησε νωρίτερα τις βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης, με ισχυρό παράδειγμα την ισχυρή και κραταιά Γερμανία. Το ενεργειακό «σοκ» προκάλεσε το απότομο κλείσιμο της στρόφιγγας του φθηνού ρωσικού αερίου μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία όπου οι τιμές ενέργειας εκτοξεύτηκαν σε δυσθεώρητα ύψη για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες.
Δεκάδες εργοστάσια σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών, όπως γυαλιού, χάλυβα, αλουμινίου, ψευδαργύρου, λιπασμάτων και χημικών προϊόντων, επέλεξαν να μειώσουν ή να σταματήσουν την παραγωγή τους, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε σε μαζικές απολύσεις. Και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στη χώρα μας, να αναζητήσουν κατά την πάγια τακτική τους φθηνότερες αγορές εργασίας και ενέργειας αναλαμβάνοντας ωστόσο το επενδυτικό κόστος μετεγκατάστασης και το ανάλογο μεταφορικό κόστος ανάλογα με τους τόπους προορισμού των πελατών τους.
Για να γυρίσουμε στα δικά μας, μερικά συμπεράσματα που αβίαστα προκύπτουν είναι πως οι εγχώριες κυβερνήσεις που ομνύουν στις ξένες επενδύσεις αποκρύπτουν το πόσο εφήμερες είναι αυτές. Όταν βρουν τις κατάλληλες συνθήκες ή μπροστά σε κάποιες δυσκολίες δεν διστάζουν να ακολουθήσουν το κλείσιμο των δραστηριοτήτων τους, αδιαφορώντας για τα κοινωνικά ερείπια που αφήνουν πίσω τους αναζητώντας άλλες επιχειρηματικές ευκαιρίες που θα οδηγήσουν στη μεγιστοποίηση και διατήρηση των κερδών τους.
Με την έννοια αυτή οι κυβερνήσεις αυτές, στο προκείμενο η ΝΔ, και πριν λίγο ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ, με τα χαρακτηριστικά που έχουν ως κόμματα απόλυτα προσηλωμένα στην εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα, εκτός από την πολιτικοστρατιωτική σχέση που είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, συνιστούν τροχοπέδη και για τα οικονομικά δεδομένα των λαϊκών ανθρώπων και της χώρας.
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός ωστόσο της κυβέρνησης συνεχίζει να δημοκοπεί διαφημίζοντας την ισχυρή οικονομικά Ελλάδα, αντλώντας από τα τεύχη του ECONOMIST συχαρίκια για την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, όταν η ΕΛΣΤΑΤ, αντίθετα, μόλις προχτές ανακοίνωσε πως η χώρα μας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της ακρίβειας αλλά και του κινδύνου της φτώχειας για το ένα τέταρτο του πληθυσμού.
