Δεν είναι μόνο ο χαφιεδισμός των «επισυνδέσεων», των υποκλοπών δηλαδή, που κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό με τη σχετική ειδησεογραφία και την επικαιρότητα το τελευταίο δίμηνο.
Στα τελευταία χρόνια, έχει ενταθεί το φακέλωμα της συνδικαλιστικής δράσης εργαζομένων αυτοαπασχολούμενων, κ.ο.κ., και γενικά όποιας κοινωνικής ομάδας και κατηγορίας οργανώνεται μέσα από σωματεία και ενώσεις για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν με όποιο τρόπο για τα προβλήματά τους.
Μάλιστα έχει περιβληθεί η διαδικασία του χαφιεδισμού θεσμικά με το ΓΕΜΗΣΟΕ (Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων) και τις ηλεκτρονικές διαδικασίες στα σωματεία, που δεν είναι τίποτε άλλο από ευθεία παρέμβαση στο δικαίωμα της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης και στα προσωπικά δεδομένα, που τόσος ντόρος και κουρνιαχτός έχει σηκωθεί για τη δήθεν προστασία τους.
Συμπληρωματικά, έχει επιβληθεί καθολικά το Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων όπου εκτός από τις εταιρείες που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, κάθε σύλλογος ακόμα και τοπικός ή πολιτιστικός, κάθε σωματείο ή ένωση προσώπων έχουν υποχρέωση να καταχωρούν ηλεκτρονικά τη σύνθεση και οποιαδήποτε μεταβολή των εκπροσώπων τους (πρόεδρος, γραμματέας, ταμίας).
Και όλα αυτά δήθεν για να χτυπηθεί το ξέπλυμα μαύρου χρήματος ή τα έσοδα από παράνομες δραστηριότητες και για να έχουν οι εποπτεύουσες κρατικές αρχές τον έλεγχο και τις σχετικές πληροφορίες.
Σε ό,τι όμως αφορά τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά στον βαθμό που έχουν υποχρέωση να καταθέτουν στοιχεία, προκειμένου να φακελωθούν χιλιάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα.
Μάλιστα, σε αυτά τα στοιχεία προβλέπεται να έχουν πρόσβαση ακόμα και μεμονωμένοι εργοδότες!
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση θα μπορεί να δίνει άμεσα, με μια απλή αίτηση, σε οποιονδήποτε εργοδότη τα ονόματα όσων εργαζομένων συμμετέχουν δραστήρια στη συνδικαλιστική οργάνωση στον χώρο δουλειάς ή στον κλάδο, δημιουργώντας ένα ακόμα πιο ασφυκτικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της συνδικαλιστικής δράσης.
Και μάλιστα με τις διαδικασίες των ηλεκτρονικών συνελεύσεων και αρχαιρεσιών έχουν τη δυνατότητα κράτος και εργοδοσία να γνωρίζουν όχι μόνο όσα εκφράζουν οι διάφοροι εργαζόμενοι συνδικαλιστές, αλλά ακόμα και τι ψηφίζουν το σύνολο των μελών ενός σωματείου που θα χρησιμοποιεί την ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Ακόμα, πολύ πρόσφατα με την εγκύκλιο 80823/2-9-2022 του υπουργείου Εργασίας, παρέχονται διευκρινίσεις και οδηγίες σχετικά με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής εφαρμογής του μητρώου στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη».
Δεν είναι προφανώς ένας ηλεκτρονικός λαβύρινθος, είναι ένα σύστημα ψηφιακής παρακολούθησης, ένας σύγχρονος χαφιεδισμός, το σύγχρονο «Συνδικαλιστικό» της ασφάλειας, δεν έχουν ανάγκη πλέον τους χαφιέδες με τα καβουράκια και τους σηκωμένους γιακάδες -αν και πού και πού χρειάζονται κι αυτοί με τη σύγχρονη ενδυματολογική τους όψη-, όπως λένε και κάποιοι στίχοι… «τώρα ο μπάτσος είναι γείτονάς μας κι αριστούχος…».
Όλα αυτά γίνονται βέβαια με τη σύμφωνη αφωνία των αστικορεφορμιστικών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, αν όχι και με τη δική τους συναίνεση ή και παραίνεση, ενώ οι αντιδράσεις ελάχιστες και από περιορισμένες δυνάμεις.
Αυτή είναι μια κατάσταση που πρέπει να ανατραπεί, αυτό δεν είναι ευχή είναι η κατανόηση της αναγκαιότητας.
Και κάτι ακόμα.
Αν σκεφτούμε πως παρά τη γενική υποχώρηση της συλλογικής δράσης, παίρνονται τέτοια μέτρα για το αλυσόδεμα του συνδικαλιστικού κινήματος, είναι προφανές πως το σύστημα της αντιδραστικής κυριαρχίας τρέμει την αφύπνιση των εργαζομένων και την έξοδό τους στον στίβο των αγώνων, όσο επίσης κλιμακώνεται η επίθεση στα λαϊκά στρώματα.
Και βέβαια, μια άλλη παράλληλη πλευρά αφορά όσους αδιαφορούν και χλευάζουν την οργανωμένη συνδικαλιστική δράση και ισχυρίζονται πως «τίποτα δεν γίνεται» από τα σωματεία γιατί δήθεν είναι «γραφειοκρατικοποιημένα» και ελεγχόμενα από τις ρεφορμιστικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα την παραίτησή τους από τις προσπάθειες για την ταξική ανασυγκρότηση και ανάταση των συνδικάτων.
