Από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε αποφασισμένος «να σηκώσει τη σημαία των μεταρρυθμίσεων» και να εφαρμόσει τα συμπεράσματα της «Επιτροπής Πισσαρίδη» και το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης. Άλλωστε, για την κυβέρνηση ένα είναι σίγουρο: αν κάποιος επλήγη από τον κορονοϊό, αυτοί ήταν … οι εργοδότες, γι’ αυτό και σπεύδει να τους βοηθήσει. Αναγνωρίζει ότι «η φορολόγηση της εργασίας είναι πολύ ακριβή πρωτίστως για τους εργοδότες» και ότι «η απασχόληση πρέπει να γίνει λιγότερο επιβαρυντική κυρίως για αυτούς».
Έτσι, οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί «πρέπει να περάσουν από την επιδότηση της ανεργίας στην επιδότηση της εργασίας».
Και πώς θα γίνει αυτό; Σύμφωνα με τα επιτελεία της κυβέρνησης, η «ανάκαμψη» θα έρθει κατ’ αρχάς για 100.000 ανέργους, καθώς θα επιδοτηθούν ισάριθμες νέες θέσεις εργασίας. Το κράτος αναλαμβάνει να καλύψει πλήρως ασφαλιστικές εισφορές ανεξαρτήτως μισθού και ειδικότητας γι’ αυτούς τους εργαζόμενους για ένα εξάμηνο, αλλά και να δώσει 200 ευρώ επιδότηση ανά μήνα στις επιχειρήσεις για κάθε πρόληψη μακροχρόνια ανέργου. Ωστόσο, οι προϋποθέσεις που ισχύουν ήδη για τα τρέχοντα προγράμματα (καμία απόλυση τα τελευταία δύο χρόνια, χωρίς συστέγαση επιχειρήσεων κ.ά.) αποκλείουν μεγάλο μέρος μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται τελικά όσες θέσεις αρχικά εξαγγέλλονται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη μίλησε, επίσης, για το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», το οποίο θα επεκταθεί ως το τέλος του 2020. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που υπάγονται στο πρόγραμμα θα συνεχίσουν να παίρνουν μειωμένο μισθό.
Ανακοίνωσε ακόμα ότι επεκτείνεται και η δυνατότητα της προσωρινής αναστολής συμβάσεων στους κλάδους της εστίασης, του τουρισμού, των μεταφορών, του αθλητισμού και του πολιτισμού. Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι, στην πράξη, πολλοί εργαζόμενοι που βρίσκονται σε αναστολή καλούνται να ζήσουν επί μήνες με ένα άτυπο υποκατώτατο μισθό των 534 ευρώ, ενώ συγχρόνως εξαναγκάζονται από τους εργοδότες να εργάζονται, έστω και από το σπίτι.
Επιπλέον, κάποιοι κλάδοι, όπως αυτός των ξεναγών, μοιάζουν ξεχασμένοι από το Θεό: με την επίφαση του ανοίγματος των συνόρων, οι ξεναγοί δεν έχουν λάβει κανένα βοήθημα πέραν του επιδόματος ειδικού σκοπού (Μαρτίου-Απριλίου), όταν στην πραγματικότητα οι αφίξεις είναι ελάχιστες και η πλειονότητα των τουριστικών επιχειρήσεων (ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία κτλ, δηλαδή οι κύριοι εργοδότες τους) έβαλαν λουκέτο επ’ αόριστον. Τώρα, οι 3.000 εργαζόμενοι διαμηνύουν ότι η απώλεια του εισοδήματός τους είναι πλέον ολοκληρωτική, καθώς ο τουρισμός παραμένει σε τέλμα, η απώλεια εργασίας συνεχίζεται και ο κλάδος απειλείται με αφανισμό.
Επειδή πλέον η στήριξη των εργαζομένων έχει γίνει επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης, ενώ στην πραγματικότητα έχει μετατραπεί σε ελεημοσύνη μερικών ευρώ κατά περίπτωση και κατά περιόδους, και επειδή το δημόσιο χρήμα δίνεται πλέον σε επιδοτήσεις εργοδοτών για ασφαλιστικά ταμεία και σε μπόνους πρόσληψης προσωπικού, η κατάσταση απαιτεί εγρήγορση: Να αντισταθούμε στην ανηλεή προπαγάνδα των μέσων, να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους!
