Διαβάζουμε συχνά, ως στήλη, αναφορές και ειδήσεις για τις συνθήκες εργασίας της εργατικής τάξης στη χώρα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Συνθήκες βάρβαρες, μεσαιωνικές, τέτοιες που να ταιριάζουν σε καθεστώς εργασιακής ζούγκλας, στυγνής εκμετάλλευσης, δυστυχώς και θανάτου.
Στις καθημερινές ειδήσεις, σχεδόν πάντα, βρίσκουν μια κάποια θέση οι αναφορές εργατικών “ατυχημάτων”, για να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, εγκλημάτων. Είναι πλέον τόσα πολλά που χάνει κανείς το μέτρο, τη διάστασή τους. Με τον τρόπο μάλιστα που παρουσιάζονται στην ειδησεογραφία των κυρίαρχων αστικών ΜΜΕ κινδυνεύει κανείς να πάθει “μιθριδατισμό”, αναισθησία δηλαδή στο δηλητήριο και τη σαπίλα του συστήματος που δολοφονεί κυριολεκτικά. Κινδυνεύουν οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν αυτήν την τραγική κατάσταση ως μία “κανονική” και αδιατάρακτη πραγματικότητα. Κινδυνεύουν να αποδεχτούν πως ναι…θα πρέπει να δώσουν και το αίμα τους θυσία στο βωμό του κέρδους!
Διαβάζουμε πως τα εργατικά “ατυχήματα”, πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο χρόνος που διανύουμε, σπάνε τα ρεκόρ. Μάλιστα στους χώρους εργασίας οι θάνατοι, ο σοβαρότερος και τραγικότερος δείκτης, το 2023 σπάει κάθε – “αρνητικό” το χαρακτηρίζουν οι αστικές πένες αλλά η αληθινή λέξη είναι “εγκληματικό”- ρεκόρ. Μέχρι τις 10 Νοέμβρη έχουν καταγραφεί 161 θάνατοι και 261 σοβαροί τραυματισμοί πανελλαδικά. Και πάλι η αστική πένα υποκρίνεται τη σοκαρισμένη και την έκπληκτη.
Τη σοκάρει η ραγδαία αύξηση, όπως τη σόκαρε και ο αριθμός των 4.475 εργατικών “ατυχημάτων” που κατέγραψε η ΕΛΣΤΑΤ για το 2021 και δημοσιοποίησε φέτος τον Ιούλιο. Παραδέχονται οι αστοί – γιατί η ζούγκλα τους δε γίνεται να κρυφτεί από τον ήλιο- πως τα ατυχήματα είναι πολύ περισσότερα και από αυτόν τον τεράστιο αριθμό. Τα πραγματικά ατυχήματα είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα οι μηχανισμοί τους έχουν καταγράψει. Βλέπετε αν κάποιος είναι εγκληματίας και είναι παράλληλα υπεύθυνος για την καταμέτρηση των εγκλημάτων που έχει διαπράξει, ε… δε γίνεται κάτι θα κάνει για να λιγοστέψει το αίμα που τον βαραίνει, για να το κρύψει. Οι αριθμοί λοιπόν κατά την ομολογία τους είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς που η επίσημη στατιστική αποκαλύπτει. Σε πάμπολλες περιπτώσεις η εργοδοσία τα καλύπτει και οι ίδιοι οι εργάτες υποκύπτουν λόγω πιέσεων, εκβιασμών και ανασφάλειας.
Οι αιτίες των “ατυχημάτων”και των θανάτων βρίσκονται στην αντιλαϊκή επίθεση και πολιτική, στη λαίλαπα των τελευταίων χρόνων που αφαιρεί κάθε κατάκτηση και δικαίωμα του εργάτη. Στις συνθήκες εργασίας που λειτουργούν στυγνά υπέρ του κέρδους του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και κατά της ζωής, της υγείας και της ασφάλειας της εργατικής τάξης. Περισσότερο αίμα εργατών σημαίνει ασφαλώς μεγαλύτερα κέρδη. Η μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι συμβάσεις μηδενικών ωρών, η κατάργηση του οχτάωρου και 13 ώρες εργασίας, το χτύπημα του εργατικού και λαϊκού κινήματος με τις πρόσφατες αντιδραστικές νομοθετικές ρυθμίσεις προοιωνίζονται ακόμα πιο εφιαλτικές προοπτικές για τις συνθήκες εργασίας και ζωής των εργατών στη χώρα μας. ‘Ολα τα παραπάνω, κι άλλα πολλά, αποτελούν το καύσιμο στην άνοδο του αριθμού των ταξικών “ατυχημάτων” και θανάτων της εργατικής μας τάξης.
Η αστική πένα χαρακτήρισε, σε μία δόση ειλικρίνειας ίσως αφού δύσκολα κρύβονται οι τραγωδίες, το 2022 ως “εξαιρετικά κακή χρονιά για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία”! Μάλιστα! Αναμένουμε την κρίση της για το 2023 και τα κατορθώματα των μεγαλοαστών, ντόπιων και ξένων, που υπηρετεί.
Εμείς, ίσως για να τη βοηθήσουμε στη σωστή και έγκαιρη εξαγωγή συμπερασμάτων θα παραθέσουμε ξανά τους παραπάνω αριθμούς: 161 θάνατοι και 261 σοβαροί τραυματισμοί μέχρι τις 10 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους. Και για να τη βοηθήσουμε ακόμη περισσότερο θα της θυμίσουμε τα στοιχεία για το 2022: 104 νεκροί εργάτες και 142 σοβαρά τραυματίες! Μπροστά στην τραγική αλήθεια των στοιχείων και των αριθμών, έστω αυτών που δεν μπορούν να αποκρυφτούν, τα λόγια και οι αστικοί ευφημισμοί περιττεύουν κι έχουν θέση μόνο στα απορρίμματα.
