Ιδιαίτερα «ευαίσθητη» δείχνει να είναι η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό, εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, όχι μόνο με τους εργαζόμενους «που εξαρτώνται από τον μισθό τους» (κατά την τελευταία έκφραση του Κυριάκου Μητσοτάκη), αλλά και με τους ανέργους. Τα τελευταία μέτρα που ανακοινώθηκαν από τον Πρωθυπουργό προβλέπουν την επέκταση κατά 2 μήνες της καταβολής επιδόματος ανεργίας σε αυτούς που η επιδότηση ανεργίας έληξε τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο. Το μέτρο αυτό αφορά, δηλαδή, σε όσους έχασαν τη δουλειά τους τον τελευταίο χρόνο και πληρούσαν τις προϋποθέσεις για χορήγηση ταμείου ανεργίας. Αυτό αφήνει απ’ έξω αυτομάτως τους μακροχρόνια άνεργους, που μετρούν δηλαδή πάνω από 12 μήνες ανεργίας.
Αλλά και γι’ αυτούς «φροντίζει» η κυβέρνηση: οι εξαγγελίες μιλούν για χορήγηση εφάπαξ βοηθήματος 400 ευρώ σε 130.000 δικαιούχους, μη επιδοτούμενους μακροχρόνια ανέργους. Ωστόσο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι μακροχρόνια άνεργοι ανέρχονται σε 515.933 άτομα. Συνεπώς, από το πενιχρό αυτό επίδομα εξαιρούνται περίπου 385.933 μακροχρόνια άνεργοι.
Για την ιστορία, τον περασμένο Σεπτέμβριο οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στη χώρα ανήλθαν στους 1.030.411. Συνεπώς, αν διαβάσουμε πιο προσεκτικά την είδηση, θα διαπιστώσουμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανέργων, ένα από τα πιο ευάλωτα κομμάτια του πληθυσμού, μένουν χωρίς οικονομική βοήθεια, χωρίς καμία απολύτως στήριξη από το κράτος. Τα κυβερνητικά μέτρα αφήνουν «ακάλυπτους» τουλάχιστον 700.000 ανέργους (δηλαδή το 71% του συνόλου), εν μέσω πανδημίας, lockdown και εργασιακής παράλυσης, χωρίς καμία δυνατότητα να βρουν δουλειά. Αυτή, τελικά, είναι η «ασπίδα της ελληνικής οικονομίας απέναντι στο δεύτερο κύμα του Covid-19»…
