Μέσα στο στρόβιλο των δραματικών εξελίξεων (ελληνοτουρκικά, πανδημία κορονοϊού, οικονομική κρίση) με αποδέκτη πάντοτε τα λαϊκά στρώματα, έρχεται στη δημοσιότητα και η Έκθεση της Κομισιόν (17/09) για τη «βιώσιμη ανάκαμψη» που θα προκύψει σαν μάννα εξ ουρανού από το διαβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης» και τα πιθανολογούμενα δισ.€ που θα μοιράσει. Όπως έχει γραφτεί πολλές φορές, τα σημεία στα οποία επικεντρώνεται η «βιώσιμη ανάπτυξη» κατά την ΕΕ είναι οι επενδύσεις που σχετίζονται με την «πράσινη ανάπτυξη», την ψηφιακή τεχνολογία, την έρευνα-καινοτομία. Επιπλέον, η ΕΕ κάνει ειδικές συστάσεις για την αναδιοργάνωση των τραπεζών, με σκοπό να διατηρηθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και να αποδεσμευτούν πόροι στον τραπεζικό τομέα, ώστε να καταστεί δυνατή η χρηματοδότηση της οικονομικής ανάκαμψης. Ο Μητσοτάκης επισημαίνει πως στο πρόγραμμα ανάκαμψης δεν υπάρχουν Μνημόνια, αλλά «κανόνες». Τι σημαίνει αυτό; α) ότι όλη η «ανάπτυξη» -που ευαγγελίζεται η Δεξιά και επικροτεί ο ΣΥΡΙΖΑ- βασίζεται στο δανεισμό, αποκλείοντας κάθε αυτοτελή προσπάθεια και ακολουθώντας την πρόσδεση στα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, β) υπάρχουν κανόνες που μπορεί να είναι πολύ πιο σκληροί από τα Μνημόνια, γ) η κυβερνητική «επιτυχία» για την αύξηση των πόρων (δηλ. του ύψους του δανεισμού) δεν σημαίνει παρά αύξηση του κρατικού χρέους. Θυμίζουμε ότι η ΕΕ δεν χαρίζει χρήματα, αλλά δανείζει, δ) μετά μία δεκαετία ζόφου, είναι πια γνωστό τι σημαίνουν για τα εργατολαϊκά στρώματα οι «επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις». Είναι πια βέβαιο ότι η χώρα έχει ήδη οδηγηθεί στη χρεοκοπία, με ένα τεράστιο -μη βιώσιμο- χρέος 361 δισ. €. Παρά τις πομπώδεις αναφορές στο «εθνικό σχέδιο ανάπτυξης», οι επιπτώσεις της χρόνιας οικονομικής αλλά και υγειονομικής κρίσης δεν διορθώνονται. Εκείνο, ωστόσο, που θεωρείται βέβαιο είναι η νέα πηγή κερδοφορίας της μεγαλοαστικής τάξης μέσω των ξένων πατρώνων της.
Κι επειδή η Γερμανία κρατά στα χέρια της το κλειδί του «Ταμείου Ανάκαμψης», επιχειρεί να αυξήσει εκείνες τις βιομηχανικές δράσεις που θα της αποφέρουν μεγαλύτερα κέρδη. Έτσι, αύξησε αυθαίρετα το ποσοστό χρηματοδότησης για «πράσινες» επενδύσεις στο 37% (από 30% αρχικά) και σε 20% το ποσοστό για ψηφιακές επενδύσεις, προτείνοντας ένα νέο «μοντέλο-στόχο», βάσει των δικών της κανόνων. Περιττό να σημειώσουμε πως η δουλοπρεπής κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέσω του υπουργού Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκη, τρίβει τα χέρια της για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, δηλώνοντας αναίσχυντα ότι: «…αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της βιομηχανίας και κυρίως του μέσου Έλληνα για χαμηλότερο κόστος Ενέργειας και θα ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό δρόμο για να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος»! Μία ματιά του πλέον ανυποψίαστου στο μηνιαίο λογαριασμό της ΔΕΗ αρκεί για να διαπιστώσει την ασύλληπτη κλοπή σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών.
★★★
Αλλά δεν είναι μόνον αυτά που επισημαίνει η Έκθεση της Κομισιόν.
Η χαριστική βολή έρχεται από το κείμενο του «εθνικού σχεδίου ανάπτυξης» που ετοιμάζεται να υποβάλει η κυβέρνηση της Δεξιάς, προβάλλοντας τη δική της «εθνική» πρόταση -που βασίζεται εν πολλοίς στο πόρισμα της διαβόητης «Επιτροπής Πισσαρίδη»-, με τους κεντρικούς αναπτυξιακούς άξονες, δηλ. «μεταρρυθμίσεις» και επενδύσεις που σχετίζονται με την «πράσινη ανάπτυξη», την ψηφιακή τεχνολογία, την έρευνα-καινοτομία, τα ισχυρά κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών, τις επιταχυνόμενες αποσβέσεις, τη δημιουργία εξειδικευμένων τμημάτων στα δικαστήρια για υποθέσεις σημαντικού οικονομικού ενδιαφέροντος, τα φορολογικά κίνητρα σε νοικοκυριά που επενδύουν μακροπρόθεσμα σε ελληνικές εταιρείες οι οποίες εισάγονται στο Χρηματιστήριο. Είναι ακόμη οι Μεταφορές και η Εφοδιαστική Αλυσίδα, το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα στο δεύτερο πυλώνα της κοινωνικής ασφάλισης, η υποχρεωτική υπαγωγή των νεοασφαλισμένων από 1/01/2021 στο νέο σύστημα, η περικοπή επιδομάτων ΟΑΕΔ κ.ά. Σε αδρές γραμμές, το «εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας» -που θα υποβάλει η ελληνική κυβέρνηση- περιγράφεται από τη φετινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που εκδόθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου 2020.
Απ’ όσα είπε στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός βγαίνει καθαρά το συμπέρασμα πως οι εργαζόμενοι θα σηκώσουν (μόνοι τους) το βάρος της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης! Παράλληλα, διαβεβαίωσε τους επιχειρηματίες για την προώθηση της κυβερνητικής «επιθετικής ατζέντας» (sic), για το σχέδιο «Ηρακλής» και τον νέο πτωχευτικό κώδικα που πρόκειται να λεηλατήσει τη λαϊκή περιουσία, την επερχόμενη δημοπρασία για το δίκτυο 5G, τα σχέδια για πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και το άνοιγμα νέων πεδίων σε «πράσινες» και ψηφιακές ιδιωτικές επενδύσεις.
Μάλιστα δεν παρέλειψε να εγκωμιάσει και την «Ευρώπη της αλληλεγγύης», το «άλμα σε ένα κοινό μέλλον» και το «βάθος της ενότητας της ΕΕ»! Ξεχνά ο Μητσοτάκης ότι την περασμένη Άνοιξη με το ξέσπασμα της πανδημίας (Ιταλία, Ισπανία) και τους χιλιάδες νεκρούς, οι χώρες του βορρά αρνιόνταν να συναινέσουν στην οικονομική τους στήριξη.
Απ’ τη μεριά τους οι εργαζόμενοι δεν μπορούν και δεν πρέπει να λησμονήσουν:
Τα τρία ελληνικά Μνημόνια και τους χιλιάδες νόμους, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και ΠΝΠ με τα οποία αλυσοδέθηκε για τις επόμενες δεκαετίες ο ελληνικός λαός.
Το δυσθεώρητο κρατικό χρέος των 361 δισ.€ που καλούνται να ξεπληρώσουν τα εργατολαϊκά νοικοκυριά.
Την ενδυνάμωση των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες, τη συνδικαλιστική δράση και τα ατομικά δικαιώματα.
Τη βάναυση καταπάτηση των εργασιακών σχέσεων, του 8ώρου, των ΣΣΕ, των κατοχυρωμένων μισθών, τον εργασιακό Μεσαίωνα με ελαστικά ωράρια (flexicurity), πετσοκομμένους μισθούς και εντατικοποιημένη εργασία.
Δίπλα σ’ αυτά και μαζί μ’ αυτά, τους μηχανισμούς καταστολής κατά του μεταναστευτικού ρεύματος, την ευρωαστυνομία, τον Οργανισμό εξωτερικών συνόρων, την ευρωεισαγγελία, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τις ανεξέλεγκτες και παντοειδείς παρακολουθήσεις, την ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων σε διεθνές επίπεδο και σε ευρύτατη κλίμακα.
Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, αναπαράγουν κάθε τόσο τα αντικομμουνιστικά Μνημόνια και τις αντικομμουνιστικές διακηρύξεις ενισχύοντας συστηματικά τη θωράκιση της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής εξουσίας.
