Στις 28 του Φλεβάρη για την εργατική τάξη κηρύχτηκε πανεργατική απεργία. Απέναντι στη φαινόμενη από μέρες πρόθεση των εργαζομένων να απεργήσουν δεν ασκήθηκε μόνο η κυβερνητική τρομοκρατία. Μια σειρά ιδιωτικές εταιρείες, αλλά και δημόσιοι φορείς, προέβηκαν σε απειλές απέναντι στους εργαζόμενους για να μην κατέβουν στην απεργία.
Μια σειρά σωματεία κατάγγειλαν εκβιασμούς έμμεσους και άμεσους αλλά ακόμα και απολύσεις. Ανάμεσα στις έμμεσες απειλές, σύμφωνα με τις καταγγελίες, ήταν η αφόρητη πίεση με επιχειρήματα όπως «εμείς είμαστε οικογένεια», «η απεργία είναι άσχετη από τη δουλειά», «θα επιβαρύνεις το πρόγραμμα», «θα επιβαρύνεις τους συναδέλφους σου», προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από το να απεργήσουν.
Και σε καμία περίπτωση δεν έμειναν εκεί. Εργοδότες απαίτησαν να ενημερωθούν μέρες πριν για το ποιος εργαζόμενος προτίθεται να απεργήσει, αλλά και ακόμα πιο παρεμβατικά ζητώντας από εργαζόμενους υπεύθυνη δήλωση για να λάβουν άδεια συμμετοχής στην απεργία. Δεν έλειψαν βέβαια και οι ωμές εργοδοτικές απειλές για απόλυση αλλά και η πραγματοποίηση απόλυσης λίγο πριν την απεργία ώστε να αποτραπεί η εργατική συμμετοχή τους σε αυτή. Όπως δεν έλειψαν και ανάλογοι χειρισμοί της κυβέρνησης στο δημόσιο. Σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών στα νοσοκομεία οι διοικήσεις πίεσαν τους διευθυντές να επιβάλουν προσωπικό ασφαλείας, τέτοιο που να σηκώσει την τακτική λειτουργία των νοσοκομείων και όχι τα έκτακτα περιστατικά την ημέρα της απεργίας. Ενώ υπήρξαν και καταγγελίες για διοικήσεις νοσοκομείων που ζήτησαν λίστα απεργών υγειονομικών.
Παρ’ όλες τις απειλές, παρ όλους τους εκφοβισμούς οι εργαζόμενοι ξεπέρασαν τους εργοδοτικούς σκοπέλους και κατέκλυσαν τους δρόμους, με την απεργία να ακινητοποιεί την οικονομική ζωή της χώρας. Σε πολλούς κλάδους τα ποσοστά των απεργών ήταν καθολικά ή αν δεν ήταν καθολικά ήταν σε ύψη που έχουμε χρόνια να δούμε. Χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν στον δρόμο και διαδήλωσαν σε κάθε γωνιά της χώρας ζητώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη, και όχι μόνο. Διαδήλωσαν για ασφαλή και δημόσια μεταφορικά μέσα. Αλλά και για όλα τα πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την κυβερνητική πολιτική.
