Αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι ανακοινώνονται καθημερινά από την κυβέρνηση μέτρα στήριξης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της επιδημίας του κορονοϊού, παρατηρώντας πιο καθαρά βλέπουμε ότι αυτά τα μέτρα αφορούν στην πλειονότητά τους επιχειρήσεις και εργοδότες, ενώ παραμένουν ασαφή και γενικόλογα και ανακοινώνονται με μεγάλη καθυστέρηση όσα αφορούν τους εργαζόμενους. Το αποτέλεσμα είναι να οργιάζουν αυτές τις μέρες οι καταγγελίες εργαζομένων για απολύσεις, απλήρωτους μισθούς και μεροκάματα, απειλές από τους εργοδότες για αλλαγή συμβάσεων εργασίας, για χρήση ευέλικτων μορφών εργασίας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν λαμβάνεται από τους εργοδότες κανένα μέτρο προφύλαξης γι’ αυτούς που ακόμα εργάζονται.
Ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα όλων των παραπάνω είναι οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής. Πρόκειται για δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πληθυσμό ΑΜΕΑ και παιδιών, κυρίως πολύ μικρών ηλικιών. Και ενώ την προηγούμενη εβδομάδα αποφασίστηκε το κλείσιμο σχολείων και φροντιστηρίων, δεν υπήρξε καμιά πρόβλεψη για τα κέντρα αυτά. Μετά απο πιέσεις και τηλέφωνα στο υπουργείο υγείας, το μόνο που δόθηκε από τον ΕΟΔΥ ήταν οδηγία με αυστηρά μέτρα υγιεινής που θα πρέπει να τηρούνται στους χώρους και από τους εργαζόμενους. Οι ασαφείς οδηγίες σχετικά με τη λειτουργία των κέντρων αυτών εξακολούθησαν όλη την προηγούμενη εβδομάδα, με άλλους στον ΕΟΔΥ να λένε πως πρέπει να κλείσουν και άλλους πως δεν συντρέχει τέτοιος λόγος. Αλλά ακόμα και τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν εφαρμόστηκαν σχεδόν από κανένα εργοδότη, αφήνοντας εργαζόμενους, παιδιά και γονείς απροστάτευτους. Μετά από διαμαρτυρίες γονέων και εργαζομένων προς του εργοδότες οι περισσότεροι χώροι έκλεισαν μετά από αρκετές μέρες.
Τι γίνεται από εδώ και πέρα όμως με όλους αυτούς τους χιλιάδες εργαζόμενους, που στην πλειοψηφία τους δουλεύουν με μπλοκάκι και πληρώνονται για την κάθε συνεδρία; Από την μία θα μείνουν εντελώς απλήρωτοι για όσο κρατήσει αυτή η περίοδος, από την άλλη με τα ως τώρα δεδομένα θα πληρώσουν κανονικά τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Αλλά ακόμα και στην στήριξη των επιχειρήσεων που αποφάσισε το υπουργείο δεν θα συμπεριλαμβάνονται τα εν λόγω κέντρα, καθώς το κλείσιμό τους δεν έχει προβλεφτεί στην υπουργική απόφαση.
Και αν αυτά ισχύουν σε ένα μόνο συγκεκριμένο κλάδο, μπορούμε να φανταστούμε ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει σε πολλούς άλλους, που απασχολούνται εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Προφανώς και αν κάποιος πληρώσει τα σπασμένα, αυτοί θα είναι οι εργαζόμενοι, που και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον κορονοϊό αλλά τα μέτρα της κυβέρνησης και την εργοδοτική αυθαιρεσία!
