13 χρόνια μετά, η ίδια πολιτική που όπλισε το χέρι του αστυνομικού Κορκονέα και δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, συνεχίζεται και εντείνεται ολοένα και περισσότερο. Η δεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα και άλλοθι την πανδημία, καταστρατηγεί εδώ και δύο χρόνια δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες. 13 χρόνια μετά, ο λαός και η νεολαία βρίσκονται αντιμέτωποι με την όξυνση της κρατικής τρομοκρατίας και του αυταρχισμού. Με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, μεταπολιτευτικό δημοκρατικό κεκτημένο των λαϊκών αγώνων. Με το χουντονόμο για τις διαδηλώσεις και τις συνεχείς απαγορεύσεις συναθροίσεων και πορειών, με πρόφαση την πανδημία. Με τα διαρκή αστυνομικά χτυπήματα των διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων. Με μία «βιομηχανία» συλλήψεων και δικαστικών διώξεων αγωνιστών, όπως οι πρόσφατες εκείνων που συνελήφθησαν στις 17 Νοέμβρη και στις 6 Δεκέμβρη του 2020. Με βιντεοσκόπηση και φακέλωμα αγωνιστών στις πορείες. Με νέες δολοφονίες, όπως εκείνη του 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα. Με την επιχείρηση ποινικοποίησης της απεργίας και του κρατικού ελέγχου των σωματείων των εργαζομένων. Με την προσπάθεια εισόδου της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές. Με τον εκφασισμό βασικών κρατικών μηχανισμών.
Σήμερα, είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, ενάντια στην πολιτική της καταστολής και της τρομοκρατίας. Ενάντια στην εγκληματική κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, που φορτώνει με χαράτσια τους συνταξιούχους, που προωθεί τον κοινωνικό αυτοματισμό και το διχασμό του λαού ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Που μετατρέπει το εμβόλιο, από μέσο που σώζει ζωές και από όπλο απέναντι στην πανδημία, σε εργαλείο αναστολών και οικονομικής εξόντωσης. Που στο όνομα της «υγείας του λαού» επιβάλλει πρόστιμα, εντείνει τους αστυνομικούς ελέγχους, αποκλείει φοιτητές από την εκπαιδευτική διαδικασία μέσω της ελεγχόμενης εισόδου, εξωθεί χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία και την οικονομική αφαίμαξη, είτε μέσω των αναστολών εργασίας είτε μέσω της υποχρέωσης διαρκών διαγνωστικών ελέγχων σε ιδιωτικά κέντρα.
Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε και στην ανακοίνωση της Πορείας: «13 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο αγώνας ενάντια στην πολιτική της τρομοκρατίας συνεχίζεται. Η συσπείρωση στα μαθητικά συμβούλια, τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία κόντρα σε θολούς και ακαθόριστους «συντονισμούς» και σεχταριστικές «πρωτοβουλίες», ο μαζικός ενωτικός και οργανωμένος αγώνας ενάντια στην τυφλή και μηδενιστική βία, η ανυποχώρητη πάλη σε αντιπαράθεση με λογικές τύπου «μετά θα λογαριαστούμε» είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει φραγμό σε αυτή την πολιτική. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ελπίδα στα όνειρα και τις προσδοκίες της γενιάς μας. Όλοι στον αγώνα!».
Στην επέτειο των 13 χρόνων από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι δυνάμεις της Πορείας και του Εκπαιδευτικού Ομίλου δραστηριοποιήθηκαν, τόσο μέσα από την έκδοση και διακίνηση σχετικής ανακοίνωσης, αλλά και με τη συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις σε μια σειρά πόλεις της χώρας, όπως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Στην Αθήνα, η Πορεία και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος συμμετείχαν στην πρωινή συγκέντρωση -που είχε οργανωθεί από φοιτητικούς συλλόγους και μαθητές στις 12:00 στα Προπύλαια- και στην πορεία προς τη Βουλή. Στο σημείο αυτό, έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφερθούμε στην απαράδεκτη ηγεμονίστικη και διαλυτική στάση τόσο των δυνάμεων της αναρχίας, όσο και των ΕΑΑΚ. Οι μεν πρώτες, τοποθέτησαν με πλήρως αντιδημοκρατικό τρόπο το πανό τους στην αρχή της πορείας, προκειμένου να καπελώσουν το περιεχόμενο της διαδήλωσης και όλους τους συμμετέχοντες σε αυτήν, και σταματούσαν επίτηδες κάθε λίγο και λιγάκι σε διάφορα σημεία της διαδρομής χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, με αποτέλεσμα η πορεία να ξεκινήσει στις 1:30 και να τελειώσει στις 3:00! Αντίστοιχα, τα ΕΑΑΚ, που ακολουθούν μια αντίστοιχη πρακτική σε μια σειρά διαδηλώσεις που οι δυνάμεις τους ηγούνται σε αυτές μέσα από το «καπέλο» των φοιτητικών συλλόγων, υποτάχτηκαν στη διαλυτική στάση των αναρχικών με τη δικαιολογία ότι ήθελαν να κρατήσουν μια «διακριτή απόσταση» από το μπλοκ της αναρχίας! Η ίδια βέβαια ευαισθησία δεν επιδείχθηκε από τις ίδιες ακριβώς δυνάμεις στην απογευματινή διαδήλωση, στην οποία δεν κράτησαν καμία απόσταση από τους αναρχικούς και χωρίς να έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα να ηγείται ο χώρος της αναρχίας στην πορεία.
Οι δυνάμεις του Εκπαιδευτικού Ομίλου μέσα από τις Παρεμβάσεις επιχείρησαν να καταθέσουν ψήφισμα για την κήρυξη στάσης εργασίας και τη συμμετοχή της ΟΛΜΕ στο πρωινό συλλαλητήριο, το οποίο συνάντησε την πλήρη αδιαφορία και άρνηση των υπόλοιπων δυνάμεων που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο στην ομοσπονδία. Ο επιπρόσθετος λόγος που επιλέγουμε τα τελευταία χρόνια να μη συμμετέχουμε στις απογευματινές συγκεντρώσεις είναι επειδή κυριαρχεί σε αυτές ο χώρος της αναρχοαυτονομίας και τις χρωματίζει πλήρως με την εντελώς θολή, αποπροσανατολιστική και προβοκατόρικη συνθηματολογία και τις πρακτικές της τυφλής μηδενιστικής βίας που ακολουθεί. Το Μ-Λ ΚΚΕ θεωρεί το αναρχικό ρεύμα ένα ρεύμα εντελώς ξένο και εχθρικό προς το οργανωμένο εργατικό-λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα και κρίνουμε ότι η επιλογή κατεβάσματος στις απογευματινές συγκεντρώσεις δίνει άλλοθι και προσφέρει πολιτική κάλυψη στο χώρο αυτό.
Στα Γιάννενα, οι δυνάμεις της Πορείας συμμετείχαν στη συγκέντρωση και πορεία που πραγματοποιήθηκε κάτω από ιδιαίτερα κακές καιρικές συνθήκες στους δρόμους της πόλης μέσα από το πανό της Μαθητικής και Φοιτητικής Πορείας.
Στην Ηγουμενίτσα, το Μ-Λ ΚΚΕ συμμετείχε την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου σε συγκέντρωση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της καταστολής και της τρομοκρατίας, εξαιρετικά περιορισμένης -ωστόσο- μαζικότητας.
