Ύστερα από επανειλημμένα δημόσια καλέσματα του Μ-Λ ΚΚΕ προς το ΚΚΕ (μ-λ) -μέσα από το «Λαϊκό Δρόμο» το τελευταίο εξάμηνο- να συζητήσουμε για την υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ, ώστε να πάψει να σέρνεται και οι οργανώσεις μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον κόσμο που τη στήριξε, επιτέλους οι σύντροφοι απάντησαν στην Απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ του Οκτώβρη, μέσα από το τελευταίο φύλλο της «Π.Σ.», σε κείνο το σημείο που αναφέρεται στη ΛΑ-ΑΑΣ. Και πώς ακριβώς αρχίζει η απάντησή τους; «Η τελευταία απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ του Οκτώβρη 2020, αφού τοποθετείται πάνω στο σύνολο των τελευταίων διεθνών και εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων και ζητημάτων, αναφέρεται σε μια μικρή παράγραφό της (σημείο 12) και στο ζήτημα της ΛΑ-ΑΑΣ. Η λακωνική της αναφορά (λακωνικές, έως μηδαμινές είναι και οι όποιες αναφορές του Μ-Λ ΚΚΕ στη ΛΑ-ΑΑΣ από το Μάρτη κι ύστερα) είναι ωστόσο σαφής»….
Μας μέμφονται, δηλαδή, οι σύντροφοι γιατί -κατά τη γνώμη τους- δεν ήταν αναλυτική η τοποθέτησή μας για τη ΛΑ-ΑΑΣ και μας κατηγορούν ότι οι αναφορές μας σε αυτήν από το Μάρτη και μετά είναι λακωνικές έως μηδαμινές! Λες και τα άρθρα της Π.Σ βρίθουν, αυτό το χρονικό διάστημα, αναφορών για τη ΛΑ-ΑΑΣ και υστερούμε εμείς.
Σύντροφοι, ποια είναι η πραγματικότητα; Επανειλημμένα αναφερθήκαμε στο ζήτημα αυτό και σας ασκήσαμε κριτική γιατί καταδικάζετε τη ΛΑ-ΑΑΣ στην αφωνία και την ανυπαρξία. Σας καλέσαμε, μάλιστα, δημόσια και αρμοδίως, να συζητήσουμε για την προοπτική της. Πόσες φορές, αλήθεια, στο διάστημα αυτό απαντήσατε στα δημόσια καλέσματά μας ή έστω αναφερθήκατε στη ΛΑ-ΑΑΣ; Ποτέ, μα ποτέ, τους τελευταίους 8 μήνες. Η λέξη ΛΑ-ΑΑΣ φαινόταν, όλο το διάστημα αυτό, να είναι απαγορευμένη και εξοβελισμένη από το γραπτό και προφορικό σας λόγο. Σαν να θέλετε να ξεχαστεί και να παραγραφεί από τη μνήμη σας. Και τώρα που, επιτέλους, μιλήσατε για πρώτη φορά, μας επιπλήττετε γιατί δεν αναφερόμαστε πολύ σε αυτήν! Τι θράσος αλήθεια.
Συνοπτικά, τώρα, για την ουσία του ζητήματος:
Στην Απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ διαπιστώναμε: «Αναμφισβήτητα, η όξυνση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων τους τελευταίους μήνες, η ανάπτυξη της πολιτικής συνεργασίας του ΚΚΕ (μ-λ) με τον «αντικαπιταλιστικό» χώρο, η αντίληψή του για τα συνδικάτα, βασικά ζητήματα στα οποία έχει μετατοπίσει τις θέσεις του από τις θέσεις της ΛΑ-ΑΑΣ, επιδείνωσε τη δύσκολη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί τα τελευταία δύο χρόνια τόσο ανάμεσα στις δυο οργανώσεις όσο και στο εσωτερικό της ΛΑ-ΑΑΣ».
Οι σύντροφοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει καμία μετατόπισή τους σε αυτά τα ζητήματα «γιατί -όπως γράφουν- η λεγόμενη «πολιτική συνεργασία του ΚΚΕ (μ-λ) με τον αντικαπιταλιστικό χώρο», που αναφέρει η απόφαση, δεν αποτελεί κανενός είδους κεντρική πολιτική συνεργασία, αλλά επιδίωξη πραγματοποίησης της κοινής δράσης στο κίνημα με άλλες δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά».
Αλήθεια, αυτή την πολιτική που ακολουθούν, εδώ και μερικούς μήνες απέναντι στον αντικαπιταλιστικό χώρο, ακολουθούσε και η ΛΑ-ΑΑΣ στα 7 χρόνια δράσης της; Ποιον προσπαθούν να ξεγελάσουν όταν λένε πως δεν πρόκειται για κανενός είδους κεντρική πολιτική συνεργασία με αυτές τις δυνάμεις αλλά για επιδίωξη κοινής δράσης στο κίνημα; Μα δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, που να μην απευθύνονται διακαώς και επίμονα σε αυτές τις δυνάμεις. Και ας έχουν αποκτήσει πλούσια εμπειρία «καπελωμάτων» και επίδειξης ηγεμονισμού από αυτές τις οργανώσεις… Δεν κάνουν την παραμικρή κίνηση χωρίς να επιδιώξουν εναγωνίως τη συνεργασία μαζί τους, λες και κάποιο μαγικό χέρι τους κρατά δέσμιους σε αυτή την τροχιά.
Εδώ, τελικά, δεν έχουμε απλά μια κεντρική πολιτική συνεργασία αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Έχουμε έναν άτυπο πολιτικό φορέα που ενεργεί σαν τέτοιος για όλα τα πολιτικά ζητήματα και που στα πλαίσιά του συγχωνεύονται όλες αυτές οι δυνάμεις.
Αυτή την πολιτική είχε η ΛΑ-ΑΑΣ; Όχι σύντροφοι. Η ΛΑ-ΑΑΣ χάραξε το δικό της ανεξάρτητο πολιτικό προσανατολισμό και ρόλο, ανέπτυξε τη δική της ανεξάρτητη πολιτική δράση και άνοιξε μέτωπο ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις στη βάση των ριζικά διαφορετικών ιδεολογικοπολιτικών προσανατολισμών. Και όπου έκρινε πως υπήρχαν προϋποθέσεις προχωρούσε σε κοινή δράση και συμπόρευση στα πλαίσια του μαζικού κινήματος και των κοινωνικών μετώπων πάλης.
Επομένως, το ΚΚΕ (μ-λ) όχι απλά μετατοπίστηκε από την πολιτική που εφάρμοζε η ΛΑ-ΑΑΣ, αλλά κινείται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Είναι τέτοια η εμμονή και η προσήλωση των συντρόφων σε αυτόν το χώρο και η προσχώρησή τους σε θέσεις και απόψεις του που όταν, πριν ένα μήνα, οι καθαρόαιμοι εκπρόσωποι του τροτσκισμού επιτέθηκαν με άθλιο τρόπο στις μαρξιστικές-λενινιστικές οργανώσεις, αποκαλώντας τες «σταλινομαοϊκά απολιθώματα» που καλλιεργούν τον αστικό εθνικισμό, έσπευσαν να απολογηθούν(!) και να απαντήσουν πως αυτοί δεν καλλιεργούν τον αστικό εθνικισμό. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποιοι άλλοι, δηλαδή εμείς, το κάνουμε. Σε αυτό το σημείο φτάσαμε!
Αναφέρονται, επίσης, οι σύντροφοι στις σοβαρές διαφορές στα ελληνοτουρκικά ζητήματα παραθέτοντας ένα μεγάλο απόσπασμα από τη θέση της Συνδιάσκεψης της ΛΑ-ΑΑΣ το 2018 για το ζήτημα αυτό και το αντιπαραβάλλουν με ένα απόσπασμα άρθρου του «Λ.Δ.» για το Καστελόριζο, για να υποστηρίξουν πως οι δύο θέσεις δεν συμβιβάζονται. Αλλά και έτσι ξεκομμένο όπως το παρουσιάζουν, αποσιωπώντας και διαστρεβλώνοντας το σύνολο της θέσης μας, γιατί θεωρούν πως το απόσπασμα του άρθρου που αναφέρουν –«είμαστε βέβαιοι ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας αποτελεί φόρο τιμής για τους κομμουνιστές και είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική της εξάρτησης και την πολιτική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης»– βρίσκεται σε αντίθεση με τη θέση της ΛΑ-ΑΑΣ; Θα μπορούσαν, βέβαια, αν ήθελαν πραγματικά να αναφερθούν στις θέσεις μας να μην καταφύγουν σε ένα επιμέρους άρθρο του «Λ.Δ.» για το Καστελόριζο, αλλά στην Απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ του Οκτώβρη που είχαν μπροστά τους και η οποία σε δυο ολόκληρες σελίδες ανάπτυσσε διεξοδικά και ολόπλευρα το σύνολο της γραμμής μας πάνω στα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Εμείς θεωρούμε πως, παρά τις σοβαρές διαφορές που υπάρχουν στα ζητήματα αυτά ανάμεσα στις δυο οργανώσεις, οι θέσεις της ΛΑ-ΑΑΣ του 2018 για τα ελληνοτουρκικά αποτελούν μια βάση που της επιτρέπει να συνεχίσει τη δράση της. Και όπως, γενικότερα, η Απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ υπογραμμίζει: « Όσο κι αν οι διαφωνίες περιορίζουν το πλαίσιο δράσης της, εάν υπάρχει πολιτική βούληση, μπορεί να υπάρξει ευρύ πεδίο ανάπτυξης του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα της ΛΑ-ΑΑΣ στη βάση των αποφάσεων της τελευταίας Συνδιάσκεψής της, το 2018».
Ποια είναι η θέση των συντρόφων απέναντι σε αυτό το κομβικό ζήτημα; Τι σημαίνει η παρακάτω τοποθέτηση στην απάντησή τους, «φτάνουν όμως σήμερα οι διαφορές και οι αντιπαραθέσεις να γίνονται πλέον καθοριστικές»;
Γιατί δεν μιλούν καθαρά ότι θέλουν να δραπετεύσουν από τη ΛΑ-ΑΑΣ και επικαλούνται, ως άλλοθι και πρόσχημα, τις διαφορές ανάμεσα στις οργανώσεις που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν;
Ας ξεκαθαρίσουν οι σύντροφοι, χωρίς υπεκφυγές και μισόλογα, με αίσθημα ευθύνης, τι σκοπεύουν να κάνουν με την υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ.
