Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΟΥΖΑΝ ΑΜΠΟΥΛΧΑΒΑ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΞΦΟΡΔΗΣ ΣΤΙΣ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024 (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ)
Αποσπάσματα από τη συγκλονιστική κατάθεση της Παλαιστίνιας συγγραφέα Σούζαν Αμπουλχάβα στην Ένωση της Οξφόρδης (Oxford Union), επ’ αφορμή της επικείμενης ψηφοφορίας για το αν το Ισραήλ είναι κράτος απαρτχάιντ που διεξάγει γενοκτονία (υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία, 278:59).
Η μετάφραση είναι του Νικόλα Κοσματόπουλου.
“Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση του τι πρέπει να γίνει για τους αυτόχθονες κατοίκους της γης, ο Chaim Weizman, ένας Ρώσος Εβραίος, είπε στο Παγκόσμιο Σιωνιστικό Συνέδριο το 1921 ότι οι Παλαιστίνιοι μοιάζουν με «τους βράχους της Ιουδαίας, εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν σε ένα δύσκολο μονοπάτι». Ο David Gruen, ένας Πολωνοεβραίος, που άλλαξε το όνομά του σε David Ben Gurion για να ακούγεται σχετικός με την περιοχή, είπε «Πρέπει να διώξουμε τους Άραβες και να πάρουμε τις θέσεις τους».
Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες συζητήσεις μεταξύ των πρώτων σιωνιστών που σχεδίασαν και εφάρμοσαν τον βίαιο εποικισμό της Παλαιστίνης και την εξόντωση του γηγενούς λαού της.
[…] Αυτή η φρικτή πολιτική που άφησε ανάπηρους γενιές Παλαιστινίων δεν κατάφερε να μας κάνει να φύγουμε. Και απογοητευμένοι από την παλαιστινιακή ανθεκτικότητα, ένας νέος λόγος προέκυψε, ειδικά μετά την ανακάλυψη ενός τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου στις ακτές της Βόρειας Γάζας αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτός ο νέος λόγος επαναλαμβάνεται στα λόγια του συνταγματάρχη Efraim Eitan, ο οποίος είπε το 2004, «πρέπει να τους σκοτώσουμε όλους». Ο Άαρον Σόφερ, ένας Ισραηλινός αποκαλούμενος διανοούμενος και πολιτικός σύμβουλος, επέμεινε το 2018 ότι «πρέπει να σκοτώνουμε και να σκοτώνουμε και να σκοτώνουμε. Όλη μέρα, κάθε μέρα».
Το κακό που κάνουν είναι διαβολικό, κι όμως, περιμένουν να πιστέψεις ότι είναι τα θύματα.
[…] Επικαλούμενοι το ολοκαύτωμα της Ευρώπης και ουρλιάζοντας “αντισημιτισμός”, περιμένουν από εσάς να αναστείλετε τη θεμελιώδη ανθρώπινη λογική για να πιστέψετε ότι η καθημερινή δολοφονία παιδιών από ελεύθερους σκοπευτές με τους λεγόμενους «φονικούς πυροβολισμούς» και ο βομβαρδισμός ολόκληρων γειτονιών που θάβουν ζωντανές οικογένειες και εξαφανίζουν ολόκληρες γραμμές αίματος είναι αυτοάμυνα.
[…] Είναι σαφές για μένα ότι δεν είμαστε εδώ για να συζητήσουμε εάν το Ισραήλ είναι απαρτχάιντ ή ένα γενοκτονικό κράτος. Αυτή η συζήτηση αφορά τελικά την αξία των ζωών των Παλαιστινίων. Την αξία των σχολείων, των ερευνητικών κέντρων, των βιβλίων, της τέχνης και των ονείρων μας. Την αξία των σπιτιών που δουλέψαμε όλη μας τη ζωή για να χτίσουμε και τα οποία περιέχουν αναμνήσεις γενεών. Την αξία της ανθρωπιάς μας και της αυτενέργειάς μας, την αξία των σωμάτων και των φιλοδοξιών μας.
Διότι αν αντιστρέφονταν οι ρόλοι – αν οι Παλαιστίνιοι είχαν περάσει τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες κλέβοντας εβραϊκά σπίτια, εκδιώκοντας, καταπιέζοντας, φυλακίζοντας, δηλητηριάζοντας, βασανίζοντας, βιάζοντας και σκοτώνοντας Εβραίους.
[…] Αν αναγκάζαμε τα μωρά τους στη ΜΕΘ να πεθάνουν αβοήθητα, μόνα τους στα κρεβάτια του νοσοκομείου, κλαίγοντας μέχρι που δεν μπορούσαν να κλάψουν άλλο, νεκρά και αποσυντεθειμένα στο ίδιο σημείο.
Αν οι Εβραίοι αναγκάζονταν να γεννήσουν μέσα στη βρωμιά, να κάνουν καισαρικές τομές ή ακρωτηριασμούς ποδιών χωρίς αναισθησία. Αν καταστρέφαμε τα παιδιά τους και στολίζαμε τα τανκ μας με τα παιχνίδια τους. Αν σκοτώναμε ή εκτοπίζαμε τις γυναίκες τους, και ποζάραμε με τα εσώρουχά τους.
Αν ο κόσμος παρακολουθούσε σε πραγματικό χρόνο τη συστηματική εξόντωση των Εβραίων σε ζωντανή μετάδοση, δεν θα υπήρχε συζήτηση για το αν αυτό συνιστούσε τρομοκρατία ή γενοκτονία.
Και όμως δύο Παλαιστίνιοι – εγώ και ο Mohammad el-Kurd – εμφανιστήκαμε εδώ για να κάνουμε ακριβώς αυτό, υπομένοντας την ταπείνωση της συζήτησης με εκείνους που πιστεύουν ότι οι μοναδικές επιλογές ζωής για μας πρέπει να είναι είτε να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας και να υποταχθούμε στην υπεροχή τους ή να πεθάνουμε ευγενικά και αθόρυβα.
Αλλά κάνετε λάθος αν πιστεύετε ότι ήρθα να σας πείσω για οτιδήποτε. […] Ήρθα με το πνεύμα του Malcolm X και του Jimmy Baldwin, που και οι δύο στάθηκαν εδώ και στο Cambridge πριν γεννηθώ, αντιμέτωποι με καλοντυμένα και εμβριθή τέρατα που έτρεφαν τις ίδιες ιδεολογίες υπεροχής με τον Σιωνισμό […]
Είμαι εδώ για χάρη της ιστορίας. Να μιλήσω σε γενιές που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα και για τα χρονικά αυτής της εξωφρενικής εποχής όπου νομιμοποιείται ο μαζικός βομβαρδισμός ανυπεράσπιστων αυτόχθονων κοινωνιών.
[…] Έχετε ξεπεράσει όλες τις κόκκινες γραμμές και τροφοδοτήσατε τις πιο άθλιες ανθρώπινες παρορμήσεις, αλλά ο κόσμος βλέπει επιτέλους τον τρόμο που υπομείναμε στα χέρια σας για τόσο καιρό, βλέπει την πραγματικότητα του ποιοι είστε, ποιοι ήσασταν πάντα.
[…] Δεν θα μας σβήσετε, όσους από εμάς κι αν σκοτώσετε και σκοτώσετε και σκοτώσετε, όλη μέρα, κάθε μέρα. Δεν είμαστε οι βράχοι που ο Chaim Weizmann πίστευε ότι θα μπορούσατε να καθαρίσετε από τη στεριά. Είμαστε το ίδιο της το χώμα. Είμαστε τα ποτάμια της και τα δέντρα της και οι ιστορίες της, γιατί όλα αυτά γαλουχήθηκαν από τα σώματά μας και τις ζωές μας για χιλιετίες συνεχούς, αδιάκοπης κατοίκησης αυτού του τμήματος της γης μεταξύ του Ιορδάνη και των υδάτων της Μεσογείου […] Οι μυθικές, ταραχώδεις ιστορίες εκείνης της χώρας βρίσκονται κυριολεκτικά στο DNA μας.
[…] Κάποια μέρα, η ατιμωρησία και η αλαζονεία σας θα τελειώσουν. Η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη. Θα αποκατασταθεί στην πολυθρησκευτική, πολυεθνική, πλουραλιστική δόξα της. […] Θα βάλουμε τέλος στη σιωνιστική αμερικανική πολεμική μηχανή της κυριαρχίας, της επέκτασης, της εξόρυξης, της ρύπανσης και λεηλασίας.
..και εσείς ή θα φύγετε, ή θα μάθετε επιτέλους να ζείτε ίσοι με τους άλλους.”
Θέμις
