Για την ιστορία, ο 30χρονος Παλαιστίνιος Μαχμούντ Χαλίλ φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, και η παράνομη, άδικη σύλληψή του συνδέεται ευθέως με τη συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα διαμαρτυρίας για τη γενοκτονία στη Γάζα.
Ο Χαλίλ γράφει από ένα κέντρο κράτησης του ICE (σώμα επιφορτισμένο με τη βίαιη επιβολή και κράτηση ανθρώπων για ζητήματα που αφορούν την αμερικανική μεταναστευτική και τελωνειακή πολιτική): «Η κυβέρνηση Τραμπ με στοχοποιεί ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την καταστολή των αντισυστημικών απόψεων και των διαφωνιών».
Η ακόλουθη επιστολή υπαγορεύτηκε από τον Χαλίλ στους δικηγόρους του τηλεφωνικά, από ένα κέντρο κράτησης ICE.
18 Μαρτίου 2025
Ονομάζομαι Μαχμούντ Χαλίλ και είμαι πολιτικός κρατούμενος. Σας γράφω από ένα κέντρο κράτησης στη Λουιζιάνα, όπου ξυπνάω τα κρύα πρωινά και περνάω πολλές μέρες γινόμενος μάρτυρας των υπόκωφων αδικιών οι οποίες συντελούνται εναντίον ενός πλήθους ανθρώπων που αποκλείονται από την προστασία του νόμου.
Ποιος έχει δικαίωμα στα δικαιώματα; Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για τους ανθρώπους που συνωστίζονται στα κελιά, εδώ. […] Ούτε για τον 21χρονο κρατούμενο που γνώρισα, ο οποίος πάτησε το πόδι του σε αυτή τη χώρα σε ηλικία εννέα ετών, για να απελαθεί στη συνέχεια χωρίς να έχει προηγηθεί η παραμικρή ακρόαση.
Η δικαιοσύνη ξεφεύγει από τα περιγράμματα των μεταναστευτικών θεσμών αυτού του έθνους.
Στις 8 Μαρτίου, με συνέλαβαν πράκτορες του DHS (υπουργείο εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ) οι οποίοι αρνήθηκαν να παράσχουν ένταλμα και επιτέθηκαν στη γυναίκα μου και σε μένα καθώς επιστρέφαμε από δείπνο. […] Πριν καταλάβω τι συνέβαινε, οι πράκτορες μου φόρεσαν χειροπέδες και με βίασαν να μπω σ’ ένα αυτοκίνητο χωρίς διακριτικά. Η μόνη μου ανησυχία εκείνη τη στιγμή ήταν για την ασφάλεια της Noor. Δεν είχα ιδέα αν θα την έπαιρναν και αυτή, αφού οι πράκτορες είχαν απειλήσει να τη συλλάβουν επειδή δεν έφευγε από το πλευρό μου. Από το DHS δεν μου έλεγαν το παραμικρό για ώρες – δεν ήξερα την αιτία της σύλληψής μου ή αν αντιμετώπιζα άμεση απέλαση. […]
Η σύλληψή μου ήταν άμεση συνέπεια της άσκησης του δικαιώματός μου στην ελευθερία του λόγου, καθώς υποστήριζα μια ελεύθερη Παλαιστίνη και τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα, η οποία επανέκαμψε τη Δευτέρα το βράδυ, σε πλήρη ισχύ.
Με την κατάπαυση του πυρός του Ιανουαρίου να έχει πια διαρρηχθεί, οι γονείς στη Γάζα κουβαλούν για μια ακόμα φορά μικρά σάβανα, και οι οικογένειες αναγκάζονται να σταθμίσουν την πείνα και τον εκτοπισμό ενάντια στις βόμβες. Το να επιμείνουμε στον αγώνα μέχρι ν’ απελευθερωθούν πλήρως, είναι ηθική επιταγή.
Γεννήθηκα σ’ έναν παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό στη Συρία, σε μια οικογένεια που έχει εκτοπιστεί απ’ τη γη της από τις μέρες της Νάκμπα του 1948. […] Το να είσαι όμως Παλαιστίνιος είναι μια εμπειρία που ξεπερνά τα σύνορα. Βλέπω στις δικές μου περιστάσεις ομοιότητες με τη χρήση διοικητικής κράτησης από το Ισραήλ -φυλάκιση χωρίς δίκη ή κατηγορία- προκειμένου ν’ απογυμνώσει τους Παλαιστινίους από τα δικαιώματά τους. […]
Πίστευα πάντα ότι έχω καθήκον όχι μόνο ν’ απελευθερώσω τον εαυτό μου από τον καταπιεστή, αλλά να ελευθερώσω και τους καταπιεστές μου από το μίσος και το φόβο τους.
Η άδικη κράτησή μου είναι ενδεικτική του αντιπαλαιστινιακού ρατσισμού που έχουν επιδείξει οι κυβερνήσεις Μπάιντεν και Τραμπ τους τελευταίους 16 μήνες, καθώς οι ΗΠΑ συνέχισαν να προμηθεύουν το Ισραήλ με όπλα για να σκοτώνουν Παλαιστίνιους, αποτρέποντας τη διεθνή παρέμβαση.
Για δεκαετίες, ο αντιπαλαιστινιακός ρατσισμός λειτούργησε ως οδηγός των προσπαθειών για την επέκταση των νόμων και των πρακτικών που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ προκειμένου να καταστέλλουν βίαια τους Παλαιστίνιους, τους Αραβοαμερικανούς, και άλλες κοινότητες. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο στοχοποιούμαι. […]
Ενώ περιμένω νομικές αποφάσεις που απειλούν το μέλλον της συζύγου μου και του (αγέννητου) παιδιού μου, αυτοί που επέτρεψαν τη στόχευσή μου παραμένουν ανενόχλητοι στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. […]
Το Κολούμπια […] δημιούργησε ένα νέο αυταρχικό γραφείο πειθάρχησης προκειμένου να παρακάμψει τη δίκαιη διαδικασία, και να φιμώσει τους φοιτητές που επικρίνουν το Ισραήλ. […] Η σύλληψή μου, η αποβολή ή η αναστολή τουλάχιστον 22 φοιτητών του Κολούμπια – σε ορισμένους αφαιρέθηκαν τα πτυχία τους εβδομάδες, μόλις, πριν την αποφοίτηση, […] αποτελούν ολοκάθαρα παραδείγματα.
Αν μη τι άλλο, η κράτησή μου είναι απόδειξη της δύναμης του φοιτητικού κινήματος όσον αφορά τη μετατόπιση της κοινής γνώμης στη μεριά της παλαιστινιακής απελευθέρωσης.
Οι φοιτητές βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό στην πρώτη γραμμή της αλλαγής. […] Σήμερα, […] οι φοιτητές είναι αυτοί που μας οδηγούν προς την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
[…] Τις επόμενες εβδομάδες, φοιτητές, συνήγοροι και εκλεγμένοι αξιωματούχοι πρέπει να ενωθούν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα διαμαρτυρίας για την Παλαιστίνη. Δεν διακυβεύονται μόνο οι φωνές μας, αλλά οι θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες όλων. […]
