Πάψε με ευχές να ελπίζεις
οι θεοί πως θα λυγίσουν
Η κυβέρνηση παρακολουθεί την άνοδο των τιμών στα βασικά είδη διαβίωσης, σαν τον Νέρωνα που παρακολουθούσε τη φλεγόμενη Ρώμη, απαγγέλλοντας ποιήματα, κατά πως λένε. Ο Κούλης πάλι, γράφει γράμματα στην Ούρσουλα, τη Φον, «φίλος έστειλε προς φίλον τριαντάφυλλον και φύλλον», καταγγέλλει -από το γραφείο του- τα διεθνή μονοπώλια για τη διόγκωση των τιμών, διαβεβαιώνει πως η χώρα που καίγεται από την ακρίβεια, «δεν είναι μπανανία», τονίζει πως παρακολουθούμε την ακρίβεια (σαν κυβέρνηση), απαγγέλλει: όπου μπορούμε να επέμβουμε επεμβαίνουμε, διορθώνουμε τα λάθη μας και άλλα τέτοια ποιητικά και επαναστατικά.
Δεν έχουμε λοιπόν κυβέρνηση της προκοπής. Τύχη τυχερή, όμως, μας κόσμησε με άφθονους «ειδικούς» στη χώρα για να πορευόμαστε. Σπουδαίο επάγγελμα ο «ειδικός». Ο τίτλος σπουδών του Ειδικού δεν απονέμεται από πανεπιστημιακή δομή. Απονέμεται από τα ΜΜΕ που επίμονα -τι επιμονή και αυτή- προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι της φτωχοποίησής μας.
Πριν λίγες μέρες, σε κυριακάτικη ραδιοφωνική εκπομπή, καλέστηκε «ειδικός» τις, για να εξηγήσει στο πόπολο πώς να κάνουμε οικονομία στο κλιματιστικό, με ένα έξυπνο τρικ. Πώς λέμε δίαιτα που χάνεις κιλά, τρώγοντας τα πάντα, κάπως έτσι. Δεν αρκεί λοιπόν να έχουμε ένα κλιματιστικό σε ένα δωμάτιο, πρέπει να έχουμε και έναν ανεμιστήρα. Η συνταγή λοιπόν πάει κάπως έτσι: Ανάβουμε το κλιματιστικό, ανάβουμε τον ανεμιστήρα και μεριμνούμε ο ανεμιστήρας να στρέφει αριστερά τη φτερωτή του. Το καλοκαίρι, γιατί το χειμώνα πρέπει να στρίβει δεξιά. Μιλάμε για πολιτικά φρονήματα εδώ πέρα. Και τότε, ω! του θαύματος, θα έχουμε εξοικονόμηση ενέργειας, άρα λιγότερο λογαριασμό ρεύματος. Μπορεί η σκέψις του ειδικού να είναι ή να μην είναι ορθή. Μα αν αθροίσεις το κόστος της αγοράς του κλιματιστικού και το κόστος της αγοράς του ανεμιστήρα, σε πόσους λογαριασμούς θα αποσβέσεις την …επένδυση; Και προσοχή στους υπολογισμούς. Δεν υπολογίζουμε για την απόσβεση ολόκληρο το λογαριασμό του ρεύματος που οφείλεται και στο θερμοσίφωνα και στο φούρνο και στο πλυντήριο και στα φώτα. Υπολογίζουμε μόνο εκείνο το μικρό ποσό που γλυτώσαμε από το φοβερό δίδυμο κλιματιστικό-ανεμιστήρας.
Υπάρχει βέβαια και άλλη έξοδος διαφυγής για την ακρίβεια. Μόλις αγοράσουμε το κλιματιστικό και τον ανεμιστήρα, αρχίζουμε την έρευνα αγοράς στα σουπερμάρκετ. Ελέγχουμε πού είναι το πιο φτηνό γάλα, το πιο φτηνό λάδι, η πιο φτηνή φέτα. Για να βγάλουμε συμπέρασμα πρέπει να επισκεφτούμε τρία-τέσσερα σουπερμάρκετ. Μετά γυρίζουμε στο πρώτο από αυτά και αγοράζουμε το πιο φτηνό γάλα. Πάμε στο δεύτερο που έχει το πιο φτηνό λάδι. Μετά σειρά έχει εκείνο με την πιο φτηνή φέτα. Στην εξοικονόμηση συνυπολογίστε και τη φθορά των παπουτσιών ή -αν το αντέχετε- την κατανάλωση βενζίνης του αυτοκινήτου. Λύσεις υπάρχουν. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Χωρίς να θέλουμε να σας χαλάσουμε τη διάθεση, αρχίστε και μια έρευνα για τα πολύχρωμα τιμολόγια ρεύματος. Εδώ χρειάζεστε οπωσδήποτε τίτλο σπουδών Ειδικού που να απονέμεται από πανεπιστημιακή δομή.
Όταν διαπιστώσετε ότι κάνατε παν το δυνατόν να εξοικονομήσετε χρήματα, θα συνειδητοποιήσετε ότι από τις προσθέσεις, τις αφαιρέσεις, τους πολλαπλασιασμούς και τις διαιρέσεις, δηλαδή την εξίσωση, έλλειπε ο βασικός παράγοντας. Η απληστία και η αναλγησία του μονοπωλίου που κατέχει τα αγαθά από τα οποία εξαρτάται η ζωή μας. Του μονοπωλίου που, αφού δεν το σταματάμε, θα αυξάνει κατά πως θέλει τις τιμές. Το παιχνίδι είναι στημένο. Δεν λύνεται εντός του πλαισίου. Πρέπει να βγούμε εκτός για να το λύσουμε. Έξω από το κουτί μέσα στο οποίο μας έχουν στριμώξει.
Μέχρι τότε, στο καφενείον «Η ΕΛΛΑΣ» οι σαλτιμπάγκοι θα πουλούν τα νούμερα φτηνά, δραχμή τα ακροβατικά, τις αλυσίδες δωρεάν… το πήδημα θανάτου δυο δραχμές χωρίς σκοινιά. Περάστε κόσμε.
Τάνια
