Η οικονομική κρίση των τελευταίων μηνών, η πολιτική των νεοφιλελεύθερων «αρίστων» της κυβέρνησης ΝΔ-Μητσοτάκη, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον για τα εργατολαϊκά στρώματα. Καθημερινές ανατιμήσεις σε βασικά είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης εξανεμίζουν το πενιχρό λαϊκό εισόδημα, για όσους το διαθέτουν.
Διαβάζουμε περισπούδαστους αστούς να προβλέπουν, καθισμένοι άνετα σε πορφυρούς θρόνους, κορύφωση του δράματος των ανατιμήσεων στα τρόφιμα το μήνα Απρίλιο. Γολγοθά θα ανέβουν εργάτες και λαός σύμφωνα με τις προβλέψεις τους και αυτοί πρέπει να ελπίζουν, καθώς οδεύουμε προς το Πάσχα, μετά τη σταύρωση σε ανάσταση κι ανακούφιση. Τέτοια μας λένε, τέτοια προδιαγράφουν. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα όταν διαβάζουμε ή ακούμε παρόμοιες κουβέντες. Γνωρίζουμε την πολιτική τους ματιά, τη σκέψη τους, την «ουδετερότητά» τους , τον καημό τους να μας πείσουν πως αυτοί θα μας παρηγορήσουν και θα μας σώσουν, για άλλη μια φορά!
Διαβάζουμε, επίσης, το τελευταίο διάστημα και άλλα! Μεγαλοσχήμονες αστοί διαπιστώνουν πως η αγροτική παραγωγή της χώρας δεν πάει και τόσο καλά! Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δημιουργεί στους κύκλους τους ανησυχίες για το «επισιτιστικό» ζήτημα, την πείνα του κοσμάκη, τον κίνδυνο να μην επαρκεί το στάρι, τον κίνδυνο να πούμε το «ψωμί ψωμάκι»! Αναφέρει, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά πως πρέπει να υπάρξει στροφή στην εγχώρια παραγωγή! Πως πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για επιπλέον καλλιέργεια μαλακού σίτου σε Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη. Πως η χώρα στο παρελθόν είχε «απόλυτη επάρκεια» σε όλα τα είδη δημητριακών και ζάχαρης! Πως σήμερα η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με τον τόνο του σιταριού να κοστολογείται στα 400 ευρώ και την έλλειψη σε ετήσια βάση σιτηρών από την αγορά να ανέρχεται στα 63 εκατομμύρια τόνους!
Μια χαρά τα λέει ο αξιότιμος πρόεδρος. Όμως στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα, όπως λέει ο λαός μας. Κουβέντα ασφαλώς για τις πραγματικές αιτίες, τους ενόχους, την Ε.Ε. και την Κοινή Αγροτική Πολιτική που ξεκληρίζουν επί δεκαετίες τους αγρότες μας και διαλύουν την αγροτική οικονομία. Και γιατί να πει άλλωστε; Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Αν μιλούσε και για αυτά θα κινδύνευε να χαρακτηριστεί…κομμουνιστής. Κι αυτό ασφαλώς δεν το θέλει!
