Με τις ευλογίες του ΔΝΤ, η κυβέρνηση παραμένει σταθερά στην άρνησή της να επανέλθουν τα δώρα, επιδόματα εορτών και επιδόματα αδείας στους απασχολούμενους στο Δημόσιο και στους συνταξιούχους. Να θυμίσουμε εδώ πως οι περικοπές αυτές αποφασίστηκαν και υλοποιήθηκαν το 2012, τα μνημονιακά χρόνια, με σκοπό την εξυγίανση των οικονομικών και τις ανάγκες αποπληρωμής του χρέους.
13 χρόνια μετά, και ενώ δεν υπάρχουν, θεωρητικά πάντα, μνημόνια και επιτήρηση από τους «θεσμούς» κατά τη βαρουφάκειο διατύπωση, και ενώ υπάρχει για 5η συνεχή χρονιά πρωτογενές πλεόνασμα δυσθεώρητο σε σχέση με τα δεδομένα της χώρας, ενώ υπάρχουν σύμφωνα με την κυβέρνηση θαυμαστοί ρυθμοί ανάπτυξης, όταν πρόκειται να προκύψει η συζήτηση για ικανοποίηση μισθολογικών αιτημάτων εργαζομένων και συνταξιούχων, τότε σηκώνεται κουρνιαχτός αντιδράσεων περί δημοσιονομικού εκτροχιασμού, αντοχών της οικονομίας και λοιπά. Όταν αποφασίστηκαν οι περικοπές αυτές οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι υπέστησαν απώλειες εισοδήματος από 20 έως 53% σύμφωνα με μη αμφισβητούμενα στοιχεία.
Με πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 8,7 δισ. ευρώ για το 2024 μόνο, και 12 δισ. ευρώ κατ΄ άλλους, το κόστος επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού που σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη ανέρχεται σε 2,1 έως 2,4 δισ. ευρώ, θα …εκτροχιάσει τον προϋπολογισμό όπως ισχυρίζονται.
Η επένδυση 7 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση για τις υπέρογκες πολεμικές δαπάνες δεν φαίνεται να προβληματίζει τα κυβερνητικά επιτελεία.
Σύμφωνα με στοιχεία η χορήγηση των δώρων έχει μια ιστορία 100 και πλέον χρόνων μέχρι την βίαιη περικοπή τους και αφορούσε συμπλήρωση των μισθολογικών απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι σε προηγούμενες περιόδους. Τελευταία με βάση την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που έκανε δεκτό το αίτημα για διεξαγωγή πρότυπης δίκης για την επαναφορά των δώρων στο δημόσιο, που στην οποία συνηγόρησαν μόλις προχτές και οι συνταξιουχικές οργανώσεις, αναθερμάνθηκε το θέμα αυτό. Η δίκη αυτή προσδιορίστηκε για τις 6 Ιουνίου του 2025.
Ωστόσο η συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, επιχειρηματολογώντας για το ζήτημα, απέδωσε πως τυχόν ικανοποίησή του θα έχει θετική επίδραση στα φορολογικά έσοδα και επίσης συμβολή στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, αφού η καταβολή τους θα επέστρεφε κατά ένα μέρος στο κράτος λόγω της μεγαλύτερης κατανάλωσης με ευθεία ανταπόκριση για τα έσοδα από τον ΦΠΑ…
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στις διαπιστώσεις του Κορεάτη Joong Shik Kang, επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ, που αξιολόγησε τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και δήλωσε πως «Η σύστασή μας είναι να περιοριστεί η υπερβολική αύξηση των συντάξεων ή των μισθών στο δημόσιο τομέα, ώστε να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος για πιο παραγωγική χρήση πολύτιμων πόρων». Ενώ για άλλα επίσης κρίσιμα θέματα πρότεινε να αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι. Με μεταρρυθμίσεις για την κατάργηση φοροαπαλλαγών και εξαιρέσεων στον ΦΠΑ, τη σταδιακή εξάλειψη των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ σε συγκεκριμένα αγαθά και υπηρεσίες, ώστε να ενισχυθεί η φορολογική βάση και τα κρατικά έσοδα.
