Στις 10 Δεκέμβρη εγκρίθηκε στο Μαρακές του Μαρόκου το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ για τη Μετανάστευση, το οποίο υπογράφηκε από 164 χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) σε σύνολο 193 χωρών μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το Σύμφωνο δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά σύμφωνα με τον ΟΗΕ αποτελεί μία γενική πλατφόρμα «αρχών».
Αυστρία, Αυστραλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Εσθονία, Ουγγαρία, Ιταλία, Τσεχία, Δομινικανή Δημοκρατία, Λετονία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ελβετία ανακοίνωσαν πως αποχωρούν από το Σύμφωνο ή παγώνουν την απόφασή τους γι’ αυτό, αφού το είχαν εγκρίνει στις 13 Ιουλίου στη Νέα Υόρκη. Ενώ οι ΗΠΑ ήδη από τον Δεκέμβρη του 2017 έχουν αποσυρθεί από τις διαδικασίες, κρίνοντας το σύμφωνο αντίθετο προς τη μεταναστευτική πολιτική που θέλει να εφαρμόσει ο Ντόναλντ Τραμπ.
Παρά το γεγονός όμως ότι μία σειρά αντιδραστικών ή και εθνικιστικών κυβερνήσεων αρνήθηκαν να εγκρίνουν το Σύμφωνο, αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι έχει προοδευτικό χαρακτήρα ή ότι προστατεύει τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών, κάθε άλλο.
Τον Ιούλιο, χαιρετίζοντας την έγκριση του Συμφώνου, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, υπογράμμισε ότι «οι μετανάστες είναι ένας εξαιρετικός μοχλός ανάπτυξης». Αυτή η φράση και μόνο αρκεί για να καταλάβουμε τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο του Συμφώνου του ΟΗΕ για τη μετανάστευση!
Συγκεκριμένα στο Σύμφωνο γίνεται αναφορά για τη «Συνεργασία των κρατών σε όλες τις πτυχές της μετανάστευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και τις ανάγκες των εθνικών αγορών εργασίας». Γίνεται διαχωρισμός της νόμιμης και της παράνομης μετανάστευσης, χαρακτηρίζοντας προφανώς εκατομμύρια μετανάστες, οι οποίοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους αναζητώντας μία ευκαιρία επιβίωσης, ως «παράνομους». Απέναντι λοιπόν στους «παράνομους» -σύμφωνα με τον ΟΗΕ- μετανάστες τα μέτρα καταστολής πρέπει να ενταθούν και όσον αφορά την προστασία των συνόρων και όσον αφορά τις απελάσεις και τις επαναπροωθήσεις.
Οι ευκαιρίες ανάπτυξης για τις οποίες γίνεται λόγος στο Σύμφωνο δεν αφορούν μόνο την άγρια εκμετάλλευση μεταναστών από την αγορά εργασίας τής εκάστοτε χώρας υποδοχής, αλλά και επενδύσεις που πρέπει να γίνουν σε χώρες της Αφρικής και αλλού με στόχο τη μείωση των μεταναστευτικών ροών.
Έτσι βλέπουν τα εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών οι «ανθρωπιστές» του ΟΗΕ. Εφόσον μπορούν να αποτελέσουν ένα εξευτελιστικά φτηνό και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό (μάλιστα η Άνγκελα Μέρκελ το παρήγγειλε εξειδικευμένο!) ικανό να συμβάλει στην ανάπτυξη της εκάστοτε οικονομίας και των πολυεθνικών τότε καλώς. Διαφορετικά ας απελαθούν, ας επαναπροωθηθούν βίαια πίσω στις χώρες τους, ας μείνουν έξω από τα «τείχη» και τους «φράχτες» που υψώνουν οι χώρες της Δύσης, ας πνιγούν στα νερά του Αιγαίου.
★★★
Αυτό το Σύμφωνο χαιρέτησε στο Μαρακές ο πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας μάλιστα λόγο για «ανθρώπινα δικαιώματα». Συγκεκριμένα είπε «Το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση είναι ένα εργαλείο που θα δώσει στη διεθνή κοινότητα ένα σύνολο κανόνων που θα διέπουν τη διαχείριση της μετανάστευσης και των αναγκών των μεταναστών..» και πρόσθεσε: «Υπό αυτή την έννοια δεχόμαστε να προστατέψουμε τις ζωές των μεταναστών και να θέσουμε τις ζωές τους ως την απόλυτη μας προτεραιότητα. Να διασφαλίσουμε και να γίνουμε θεματοφύλακες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αντιμετωπίσουμε με τη δέουσα υπευθυνότητα την παιδική ευαισθησία και το κράτος δικαίου». Οι προκλητικές αυτές δηλώσεις, τη στιγμή που δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες βρίσκονται εγκλωβισμένοι και σχεδόν φυλακισμένοι στη Μόρια και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, δεν μπορούν παρά να ξεσηκώνουν αντιδράσεις και οργή.
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, που παριστάνουν τους ανθρωπιστές και ψάχνουνε δήθεν λύσεις για το μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα, είναι οι ίδιοι που εκτοξεύουνε βόμβες ρημάζοντας χώρες και λαούς, αναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους στον ξεριζωμό και το δρόμο της προσφυγιάς, όπως συνέβη με τη Συρία. Είναι οι ίδιοι που κλέβουν και ρουφάνε τον πλούτο χωρών του τρίτου κόσμου, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους στην απόλυτη φτώχεια και την απόλυτη πείνα προκειμένου να θησαυρίζουν οι πολυεθνικές. Είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν τη διαμόρφωση ειδικών οικονομικών ζωνών με μισθούς πείνας σε χώρες εξαρτημένες, προκειμένου να διασφαλίσουν τη γρήγορη οικονομική ανάπτυξη του κεφαλαίου της εκάστοτε χώρας που εκπροσωπούν, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητούν σε άλλες χώρες ευκαιρίες αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Οι υπαίτιοι της προσφυγιάς και της μετανάστευσης χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και μιλούν με τόνους υποκρισίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού πιστά υπηρετούν την πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της ασύδοτης εκμετάλλευσης και καταλήστευσης χωρών και λαών!
Από πίσω τους τρέχουν και χειροκροτούν και τα τσιράκια του ιμπεριαλισμού, με τον πρωθυπουργό της χώρας μας, Αλέξη Τσίπρα, να αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από αυτά, αφού υπηρετεί ακριβώς αυτή την πολιτική, μετατρέποντας, εκτός των άλλων, τη χώρα σε μία τεράστια βάση του ΝΑΤΟ προκειμένου να εκτελούνται με τεράστια ευκολία τα πολεμόχαρα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
