«Στην πραγματικότητα, ίσως αν είχαμε πιέσει προς τον νότο, δεν θα υπήρχε πια νότος και βορράς και η Κύπρος θα ήταν εντελώς δική μας», υποστήριξε ο Ερντογάν, μπροστά σε στρατιωτικό ακροατήριο αναφερόμενος στην τουρκική εισβολή το 1974.
Η απαράδεκτη αυτή προκλητική δήλωση γίνεται σε μια περίοδο που επιδιώκεται από τους Ευρωατλαντικούς «συμμάχους», η αποκατάσταση «ήρεμων νερών» στην περιοχή και περισσεύουν οι υποκλίσεις, τα χαμόγελα και οι πυκνές διπλωματικές επαφές υψηλού επιπέδου ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα. Γίνεται επίσης σε περίοδο που οι διερευνητικές επαφές της απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, για την επανεκκίνηση του Κυπριακού, βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Το «όραμα» του Ερντογάν συνάδει με τα «σύνορα της καρδιάς» του. Περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο, σε αντιδιαστολή με τον Αττίλα του… υποχωρητικού Πρωθυπουργού της εισβολής, Ετζεβίτ, που σταμάτησε στη μισή!
Το μήνυμα Ερντογάν έχει πολλαπλούς στόχους. Επιβεβαιώνει ότι το Κυπριακό βρίσκεται έξω από την ατζέντα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και πως η Άγκυρα δεν είναι διατεθειμένη να υποστείλει τη σημαία της από τα κατεχόμενα. Αυτό παραδέχονται και οι επιδερμικές τυπικές αντιδράσεις από Αθήνα και Λευκωσία, που περιορίστηκαν σε μια καταδικαστική δήλωση των κυβερνητικών εκπροσώπων συνεχίζοντας με αταραξία τις διπλωματικές προσπάθειες για να μη «χαθεί η ευκαιρία» της διατεταγμένης ελληνοτουρκικής επαναπροσέγγισης και της επανέναρξης των διακοινοτικών συνομιλιών στην Κύπρο. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και με την πρόσφατη καταπάτηση της κυριαρχίας της κυπριακής ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Κύπρου από τουρκικό ερευνητικό σκάφος.
Ταυτόχρονα οι υποστηρικτές της σύγχρονης ιδέας της ψωροκώσταινας (που θέλουν τη «μικρή» Ελλάδα παρατρεχάμενη της Δύσης για …το εθνικό συμφέρον), προβάλλουν το χιλιοειπωμένο «επιχείρημα» ότι οι εθνικιστικές διακηρύξεις του Τούρκου προέδρου γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Δικαιολογούν την επεκτατική ρητορική Ερντογάν σαν προσπάθεια για να κερδίσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους (ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών) και να κατηγορήσει την Κεμαλική αντιπολίτευση για αναποφασιστικότητα, χρησιμοποιώντας και το Κυπριακό.
Στο μεταξύ, στη Λευκωσία πανηγυρίζουν για παράδοση 200 τόνων τροφίμων σε κοινότητες στη βόρεια Γάζα, που έφτασαν με την πρώτη αποστολή θαλάσσιας επισιτιστικής βοήθειας από Κύπρο. Κυβερνητικοί παράγοντες και Μέσα Ενημέρωσης προβάλλουν τον κομβικό ρόλο της Κύπρου στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στον Παλαιστινιακό λαό και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τον θορυβώδη αλλά αναποτελεσματικό ρόλο της Τουρκίας.
Καμαρώνουν γιατί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάιντεν, ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Χριστοδουλίδη, για «τον ηγετικό ρόλο του, το όραμα και την αποφασιστικότητά του στην δημιουργία του θαλάσσιου ανθρωπιστικού διαδρόμου προς τη Γάζα», μέσω επιστολής την οποία του παρέδωσε ο προσωπάρχης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Ριντ. Είχαν προηγηθεί οι ευχαριστίες Μπλίνκεν για τη θετική συνεισφορά της Κύπρου κατά την παρέμβασή του στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Ωστόσο τα συχαρίκια των ιμπεριαλιστών στην κυπριακή κυβέρνηση δεν αποτελούν παρά την ανταμοιβή της για το ξέπλυμα του βρώμικου ρόλου τους στην Παλαιστινιακή γενοκτονία. Οι κύριοι υποστηριχτές του σιωνιστικού φασιστικού κράτους, χρηματοδότες, υποκινητές και συνυπεύθυνοι για τα δεινά του Παλαιστινιακού λαού, που δεν ενδιαφέρονται παρά για την προστασία του χωροφύλακά τους στη Μέση Ανατολή, καμώνονται τους φιλεύσπλαχνους Φιλισταίους υποκριτές. Πέρα από ορμητήριο των αεροπορικών επιθέσεων της Βρετανίας ενάντια στην Υεμένη και βάση ανεφοδιασμού των πολεμικών στόλων, που έχουν αναλάβει τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Παλαιστίνης και την παροχή στρατιωτικών πληροφοριών στο Ισραήλ, η Κύπρος μετατρέπεται τώρα και σε κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
