Στα χρόνια της Κρίσης η χώρα μας, η Αττική και κυρίως η περιοχή της Αθήνας δέχεται νέες οδυνηρές επιπτώσεις για τον μόνιμο πληθυσμό της πόλης. Οι λεγόμενοι “επενδυτές”, η κερδοσκοπία και η απληστία των παλιών και νέων ιδιοκτητών αστικών ακινήτων που διατίθενται για τη λεγόμενη βραχυχρόνια μίσθωση (Airbnb), οι λεγόμενες εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων αλλά και η πληθώρα νέων ξενοδοχειακών μονάδων αυξάνουν τις τιμές αγοράς και ενοικίασης, απευθυνόμενες κύρια σε περαστικούς/προσωρινούς κατοίκους και τουρίστες, εκτοπίζοντας κυριολεκτικά τους ως τώρα μόνιμους κατοίκους της πόλης.
Η στεγαστική κρίση πλήτει καίρια τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, τον φτωχοποιημένο πληθυσμό, που κατανωλώνουν το πετσοκομένο εισοδημά τους ή μεγάλο μέρος απ’ αυτό, για τα ενοίκια. Η κυβερνητική πολιτική όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το κοινωνικό αυτό πρόβλημα, αλλά αντίθετα μεγαλώνει και κινείται συνειδητά σε ξεκάθαρα αντεργατικές – αντιλαϊκές κατευθύνσεις.
Τις τελευταίες μέρες γνωστοποιήθηκαν τα πρώτα συμπεράσματα από τη μελέτη επιστημόνων για το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αθηναίων, που έγινε για λογαριασμό του Δήμου της Αθήνας, και περιγράφουν αναλυτικά τη σημερινή κατάσταση αλλά και τα εφιαλτικά σενάρια της οικιστικής και δημογραφικής παρακμής της πόλης, αλλά και την αποξένωση των φυσικών, μόνιμων ως τώρα κατοίκων της από το ενδιαίτημά τους. Το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΤΠΣ) του Δήμου Αθηναίων βρίσκεται στο πρώτο στάδιο της εκπόνησής του. Για την τελική μορφή του ο ίδιος ο δήμος έχει καθαρά γνωμοδοτικό χαρακτήρα, όπως και οι υπόλοιποι Δήμοι της χώρας σχετικά με τα εκατοντάδες σχέδια για τις διάφορες πόλεις και περιοχές της χώρας. Η τελική απόφαση αφού ελεγχθεί από το ΣτΕ θα παρθεί από την κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) και θα πάρει τη μορφή Προεδρικού Διατάγματος.
Στη μελέτη των επιστημόνων περιγράφεται ο κίνδυνος να μετατραπεί η πρωτεύουσα σε μια πόλη αβίωτη, πανάκριβη, βρώμικη, αφιλόξενη, με λειψό πράσινο και δημόσιους χώρους αναψυχής, με μείωση των θέσεων εργασίας στο κέντρο αλλά και τη δημιουργία γκέτο, με κακές συγκοινωνίες και υπερβολική αύξηση των Ι.Χ. αυτοκινήτων, με αποδιωγμένους τους ως τώρα κατοίκους της που θα αναγκάζονται να φύγουν βίαια. Σημειώνεται ακόμα η κυριαρχία του ιδιωτικού παράγοντα και των κερδοσκοπικών τάσεων και η επικράτηση του τουρισμού, που υποβαθμίζει άλλες πιο παλιές και παραδοσιακές χρήσεις, που ήταν ενταγμένες στη ζωή της γειτονιάς, αλλά και η γήρανση και μείωση του μόνιμου πληθυσμού. Σημειώνεται ακόμα ότι η σκοπούμενη μεταφορά υπουργείων από το κέντρο στην ΠΥΡΚΑΛ, υποβαθμίζει τον διοικητικό ρόλο της Αθήνας ως Μητροπολιτικής Πρωτεύουσας, ενώ τα κενά κτίρια που αποδίδονται στον τουρισμό, αλλοιώνουν ακόμα περισσότερο τον παραδοσιακό διοικητικό χαρακτήρα του κέντρου της Αθήνας. Επίσης λόγω της αύξησης των ηλεκτρονικών αγορών ελαττώνεται το λιανικό εμπόριο, υπάρχει γενικότερη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας του δομημένου περιβάλλοντος και των υποδομών, ενώ παραβιάζεται ήδη το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τις χρήσεις γης.
Κάποια σημάδια από αυτά είναι ήδη ορατά. Ορατή όμως είναι και η μηδενική προσπάθεια ανάσχεσης αυτής της τάσης από την κεντρική εξουσία και την κυβέρνηση. Κάτι που βέβαια ήταν αναμενόμενο από την πολιτική του γενικού ξεπουλήματος και των “διευκολύνσεων” προς τους λεγόμενους “επενδυτές” πάσης φύσεως, που εφάρμοσαν όλες ανεξαιρέτως οι μνημονιακές κυβερνήσεις και ειδικότερα η κυβέρνηση της ΝΔ. Προς το παρόν η αντίσταση των κατοίκων είναι αποσπασματική, αδύναμη και ανοργάνωτη και γι’ αυτό αναποτελεσματική να δημιουργήσει πιέσεις στην κεντρική εξουσία.
