Το 2024, στην Ελλάδα, διαδέχεται ένα χρόνο που σφραγίστηκε από οδυνηρά γεγονότα, από πραγματικές τραγωδίες. Μια μεγάλη κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή συντελέστηκε τον προηγούμενο χρόνο. Τα Τέμπη, οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες αποτέλεσαν νέα βαριά πλήγματα σε ένα λαό και έναν τόπο που δοκιμάζονται σκληρά, εδώ και δεκατρία και πλέον χρόνια. Το ζοφερό οικονομικό και κοινωνικό τοπίο και η περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστροφή που έχουν παγιωθεί στη χώρα μας, όλη αυτή την περίοδο, όχι μόνο δεν υποχωρούν αλλά παίρνουν όλο και πιο σκοτεινές μορφές.
Οδυνηρές καταστάσεις βρίσκονται και πίσω από τις περιβόητες «στρατηγικές σχέσεις» και τις «ισχυρές συμμαχίες» της Ελλάδας με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την ασφυκτικότερη πρόσδεση της Ελλάδας στους επιθετικούς τους σχηματισμούς και σχεδιασμούς και την παράδοση σε αυτούς της όποιας εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Όσο για το πρόσφατο παραπλανητικό κλίμα «φιλίας» με την Τουρκία, στην εκπνοή του 2023, είναι βέβαιο πως προοιωνίζεται «επώδυνους συμβιβασμούς» και επικίνδυνες γεωπολιτικές «διευθετήσεις» σε Αιγαίο και Κύπρο.
Δίπλα, στα Βαλκάνια, οι παλιές και ανοιχτές πληγές και μέτωπα αναζωπυρώνονται διαρκώς, δημιουργώντας έκρυθμες συνθήκες, δικαιώνοντας το χαρακτηρισμό τους ως «μπαρουταποθήκη» της Ευρώπης.
Ο νέος χρόνος βαδίζει στα σκοτεινά αχνάρια του προηγούμενου και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παντού, οι εστίες αντιθέσεων, συγκρούσεων, καταστροφής και πολέμου, αυξάνονται και δυναμώνουν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που αποτέλεσε σημείο καμπής και σηματοδότησε μια νέα ιστορική φάση, λειτουργώντας σαν επιταχυντής μεγάλων γεωπολιτικών ανατροπών και αναδιατάξεων, συνεχίζεται. Η γενναία παλαιστινιακή αντίσταση ενάντια στην κλιμακούμενη σιωνιστική θηριωδία στην πολυβασανισμένη Παλαιστίνη τροφοδοτεί, επίσης, αλυσιδωτές αντιδράσεις στην περιοχή και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο κίνδυνος επέκτασης της ανάφλεξης και διεύρυνσης του πολεμικού μετώπου και των εμπλεκόμενων μερών είναι ένα ανοιχτό ενδεχόμενο, με συνέπειες και προεκτάσεις ακόμη απρόβλεπτες, σε ένα ήδη εκρηκτικό, ασταθές και γοργά μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, που σφραγίζεται από τη ραγδαία οικονομική και γεωπολιτική ανάδυση της Κίνας και την υποχώρηση ισχύος των ΗΠΑ.
Το 2024 θα είναι ένας ακόμη χρόνος δύσκολος για το λαό μας, για όλους τους λαούς. Οι λαοί έχουν πληρώσει, πληρώνουν και θα εξακολουθούν να πληρώνουν εξαιρετικά υψηλό τίμημα, αν δεν ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην εκμετάλλευση, στις επεμβάσεις και την επιθετικότητα των ισχυρών. Η μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική βρίσκεται στη δημιουργία όρων για την ανάπτυξη μεγάλων λαϊκών αγώνων. Μόνο αυτοί μπορούν να βάλουν φραγμό στην αντιλαϊκή επέλαση, όπου γης. Μόνο αυτοί μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες για ένα φωτεινό αύριο.
Νέα κύματα ακραίας φτωχοποίησης
Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση ΝΔ κομπάζει για τα «επιτεύγματά» της στους ρυθμούς «ανάπτυξης» της οικονομίας, προβάλλει το δικό της «success story» και επιχειρεί επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Με στοχευμένες επιθετικές κινήσεις προχωρεί σε αντιλαϊκές τομές στρατηγικού βάθους που σκοπό έχουν να ξηλώσουν όσα εργατολαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου έχουν απομείνει από τη μνημονιακή λεηλασία. Καθετί που έχει δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα λοιδορείται, κατασυκοφαντείται, κατεδαφίζεται. Τα πάντα παραδίδονται, ευθέως ή εμμέσως, βορά στον αδηφάγο ιδιωτικό τομέα.
Πιστός στο αντιδραστικό, νεοφιλελεύθερο «όραμά» του, ο Κυρ. Μητσοτάκης, μετά το πρόσφατο αντεργατικό τερατούργημα του Άδ. Γεωργιάδη, ανοίγει νέα αντιλαϊκά μέτωπα, στην Παιδεία (με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια), την Υγεία (με επιπλέον παραχώρηση τμημάτων του δημόσιου συστήματος Υγείας σε ιδιώτες), τη Δικαιοσύνη (με τους νέους ποινικούς κώδικες), την εκλογική διαδικασία (με την επιστολική ψήφο). Ενώ με την επιστροφή του Μιχ. Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο «Προστασίας» του Πολίτη, η επιπλέον σκλήρυνση του αστυνομικού κράτους, του αυταρχισμού και της καταστολής θεωρείται δεδομένη.
Αυτή η «επιθετική ατζέντα», η «φιλόδοξη και τολμηρή πορεία των μεγάλων μεταρρυθμίσεων», όπως αυτάρεσκα παρουσιάζεται στις πρωθυπουργικές ομιλίες, έρχεται να καθίσει πάνω σε μια κοινωνία όπου μια σκληρή ταξική πολιτική είναι σε πλήρη εξέλιξη. Το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται τραγικά, από τις συνεχείς, εξωφρενικές ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης. Ο πληθωρισμός καλπάζει. Η λαϊκή οικογένεια στερείται, πλέον, βασικά είδη διατροφής. Τα «κόκκινα» δάνεια και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία αυξάνονται και πάλι. Το κόστος της στέγασης έχει εκτιναχθεί. Οι εξώσεις, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις πολλαπλασιάζονται. Και εκδηλώνονται και πάνω σε ανήμπορους, κυριολεκτικά, συμπολίτες μας. Η ανθρωπιστική κρίση εξαπλώνεται δραματικά, με τα νέα κύματα ακραίας φτωχοποίησης να δημιουργούν ένα κυριολεκτικά εύφλεκτο κοινωνικό σώμα. Η δήθεν ευημερούσα Ελλάδα καταλαμβάνει, μονίμως, τις πρώτες θέσεις σε όλους τους ευρωπαϊκούς δείκτες που δηλώνουν εκτίναξη της ακρίβειας, μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και διευρυνόμενη φτωχοποίηση.
Η ανάπτυξη νέων
λαϊκών αγώνων αναπότρεπτη
Την ίδια στιγμή, το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει πλήθος φορολογικών «ευεργετημάτων» και απαλλαγών, προκλητικά υπερκέρδη και νομικό πλαίσιο που ενθαρρύνει και απογειώνει την εργοδοτική αυθαιρεσία και απληστία. Χαρακτηριστικό των «καιρών» είναι ότι οι επιχειρήσεις του τομέα «προϊόντα πετρελαίου και άνθρακα» έσπασαν ρεκόρ εποχών στην κερδοφορία, ενώ εξωφρενικά είναι και τα κέρδη στη βιομηχανία τροφίμων και στις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Όχι, δεν αποτελεί «απόλυτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση το θέμα της ακρίβειας», όπως δήλωσε υποκριτικά ο Κυρ. Μητσοτάκης στην τελευταία συνέντευξή του. Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνησή του είναι μέτρα-κοροϊδία, μέτρα-παρωδία, που προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού. Η δημαγωγία του καταρρέει μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα της αυξανόμενης λαϊκής φτωχοποίησης. Η ακρίβεια είναι ανεξέλεγκτη επί διακυβέρνησής του, γιατί είναι ταγμένος στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας, γιατί στέκεται απέναντι, σε εχθρική διάταξη με το λαό.
Ακόμη και η μεγάλη αύξηση των φορολογικών εσόδων του κράτους, που ξεπερνά συνεχώς τους κυβερνητικούς στόχους, οφείλεται στη μεγάλη επιβάρυνση των πολιτών από την ακρίβεια, μιας και η ληστρική για τα φτωχά λαϊκά στρώματα έμμεση φορολογία παραμένει η βασική πηγή φορολογικών εσόδων, αποδεικνύοντας το σκληρό ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της ΝΔ.
Όσο και αν τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ, με μια ενορχηστρωμένη προπαγάνδα, εξωραΐζουν την κυβερνητική πολιτική και εξυμνούν τον Κυρ. Μητσοτάκη, όσο και αν πλασάρουν επίμονα μια πλασματική πραγματικότητα της «κανονικής» τάχα Ελλάδας, που έχει «νοικοκυρευτεί» και έχει αφήσει πίσω της τα Μνημόνια και τις «ποικίλες» παρενέργειες και αναταράξεις τους, η δυσφορία και η οργή διαπερνούν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Οι λαϊκές αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες και η ανάπτυξη νέων λαϊκών αγώνων αναπότρεπτη. Και τότε θα δοκιμαστεί η «παντοδυναμία» της ΝΔ.
Όσοι βυθίζουν το λαό σε μεγαλύτερη δυστυχία, φτώχεια και εξαθλίωση, όσοι επιστρατεύουν εναντίον του τη βία και την καταστολή, όσοι υποθηκεύουν το μέλλον του, θα εισπράξουν τη λαϊκή αποδοκιμασία, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Θα έρθει η στιγμή που δε θα μπορούν πια να κυβερνήσουν. Πρόκειται για μια αναπότρεπτη εξέλιξη.
