Έχουν ενδιαφέρον οι προσεγγίσεις των -λέμε τώρα- διανοούμενων, ακαδημαϊκών, κοινωνιολόγων και “ειδικών” για το ζήτημα των “κίτρινων γιλέκων” και το στρίμωγμα της άρχουσας τάξης στη Γαλλία.
Κυριολεκτικά “ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή”. Διότι η υποχώρηση της Αριστεράς σε εθνικό και διεθνές επίπεδο έβγαλε στην επιφάνεια τη ρηχότητα και τα μηδενικά.
Στον γαλλικό Μάη το κίνημα αναφερόταν στα 3Μ (Μαρξ, Μάο και ο υπαρξιστής Μαρκούζε).Τώρα σταβλάρχες διανοούμενοι όταν λένε 3Μ, εννοούν Μέρκελ, Μέι και Μακρόν! Διότι η κάθε εποχή έχει τους εκφραστές που της αξίζουν, η Ευρώπη τρίζει απ’ άκρου σ’ άκρον αλλά δεν υπάρχει – προς το παρόν- η εναλλακτική λύση της Αριστεράς, οπότε τη σιωπή σπάζουν οι κραυγές των απελπισμένων και οι “ σοφίες” των επαγγελματιών κηρύκων του αστικού συστήματος.
Οπότε, όπου ακούς διανοούμενο “κράτα μικρό καλάθι”.
▲▼▲
Συνεχίζεται το σταυρόλεξο των απεργιών και των κινητοποιήσεων λίγες μέρες πριν από την ψήφιση του Προϋπολογισμού. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, άνεργοι νέοι, συνδικαλιστές και σωματεία πρέπει να ψάχνουν ημερομηνίες, μέρες, χώρο, δρόμους και δρομολόγια για να προσανατολιστούν!
Από την πλευρά ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σιγή ασυρμάτου.
Το ΠΑΜΕ – ΚΚΕ κλπ μιλάει για ημερομηνία (18/12) χωρίς να προσδιορίζει τα υπόλοιπα.
Σωματεία συνταξιούχων (όπου το ΠΑΜΕ συμπράττει με τον οικονομισμό, τη δεξιά, το ΠΑΣΟΚ και ό,τι προκύψει), έχουν βγάλει κινητοποιήσεις για τις 15/12 χώρια από τους άλλους εργαζόμενους.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αυθόρμητες συλλογικότητες μετά την “κρυφή απεργία” της 1ης Νοέμβρη βρίσκονται σε χειμερία νάρκη. Ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί οι εργαζόμενοι είναι παθητικοποιημένοι. Απόλυτα εξηγήσιμο.
▲▼▲
Ένας φίλος της στήλης, μας έδωσε -καλοπροαίρετα – ένα σημείωμα παρμένο από μια εφημερίδα. Αυτό υποστήριζε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η επανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και η αναγέννηση του πολιτικού βίου μπορεί να γίνει με μια διευρυμένη Συντακτική Συνέλευση και δημιουργία νέου Συντάγματος. Υποσχεθήκαμε να απαντήσουμε και αυτό κάνουμε. Οι παραπάνω προτάσεις κινούνται στα όρια της απλοϊκότητας και της πολιτικής αφέλειας, το λιγότερο.
Διότι οι εκλογές για “Συντακτική Συνέλευση” ή όποιες εκλογές αφενός καλλιεργούν εκλογικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες, αφετέρου, με δεδομένο το επίπεδο συσχετισμών θ’ αναπαράγουν ακριβώς το σημερινό σύστημα.
Διότι ιδέες μπορεί να υπάρχουν πολλές. Όμως πρέπει να είναι “κουμπωμένες” με το κίνημα και να μην πέφτουν σαν διάττοντες αστέρες για εντυπωσιασμό. Αν οι εκλογές έλυναν τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, θα είχαν λυθεί από αιώνων.
▲▼▲
Με αφορμή τις μαθητικές κινητοποιήσεις στο τέλος Νοέμβρη και μέσα στην αντιφατικότητά τους, αλιεύσαμε, ίσως με μια δόση πολιτικής εμμονής, το καταπληκτικό αναρχικό κατασκεύασμα “φωτιά στα σχολικά κελιά”. Το σύνθημα είναι καινούργιο, εκφράζει τους ισοπεδωτικούς αναρχικούς, “αναρχικούς” που ονομάζονται και “μπάχαλοι”.
Οι τελευταίοι στρέφονται ευθέως κατά της εκπαίδευσης, της – εν γένει – εργασίας, της πατρίδας, της πολιτικής και σ’ ό,τι άλλο μπορεί να έχει ένα σύγχρονο λεξικό. Η εκπαίδευση αποβλακώνει – λένε – οπότε πρέπει να καταστραφεί. Ο μηδενισμός μπορεί να περιλαμβάνει τον γείτονα, τον πατέρα, τον αδελφό κ.λ.π. Ανεξάρτητα από την ελαφρότητα του επιχειρήματος και την εμφανή ανοησία πρόκειται για ένα επικίνδυνο αντιπανθρώπινο, αντικοινωνικό σύνθημα, που δίνει όπλα στον αντίπαλο, εύκολα όπλα, και γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να “εκμηδενιστεί”.
Μακεδονία
Στο
δρόμο βγήκε σέρνοντας με δανεική σημαία
αλλόφρονας
κραυγάζοντας «θάνατος των δειλών»
το
βλέμμα του δεν έπεσε στη διπλανή αλέα
που
ακουμπούσαν τα κορμιά απόκληρων, φτωχών.
Μακρυά πάνω στα σύνορα έφηβοι σαν κι αυτόν
τους χώριζε ένας φράχτης στο νου και στα βουνά
χάζευαν στ’ αναγνωστικά σελίδες στρατηγών
κι ερίζαν για το χθες, ξεχνώντας τα στερνά.
Ξωπίσω τους σινάφια, παπάδες και ταγοί
πολιτικοί και τράπεζες κι ένα ρημάδι στέμμα
οι πλαστογράφοι των αστών που μοίραζαν τη γη
με σβάστικες, στρατόπεδα, με δάκρυα και αίμα.
Μην
τη ζωή σου τη θωρείς με ψεύτικα γυαλιά
δούλος
θα γίνεις, θα το δεις, στον πόλεμο σφαχτάρι
θ’
αποζητάς τη σιγουριά σε ξένη αγκαλιά
κι
ένας τρανός τη λεφτεριά σίγουρα θα σου
πάρει.
Είναι
η πατρίδα στέρεο φως, απαντοχή, γαλήνη
αν
όμως την απαρνηθείς με ψεύτρα ιστορία,
αντί
στα χέρια των φτωχών και του λαού να
μείνει,
σ’
ένα παζάρι θα δοθεί, για μια Μακεδονία.
Νικηφόρος Ζερβός
