Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Πατρός,
η αυτοσοφία και πάσης συνέσεως χορηγός,
Ο Το Πανάγιον Σού Πνεύμα καταπέμψας πλουσιοδώρως
επί τους Σούς αγίους αποστόλους και μαθητάς
και εξ’ αγραμμάτων αλιέων,
θεολόγους και κοσμοκήρυκας σοφωτάτους αναδείξας.
Αυτός Φιλάνθρωπε, κατάπεμψον και επί τον / την δούλον / -ην
…………………………..………………
(εδώ συμπληρώνουμε το όνομα του εξεταζόμενου μαθητή )
την φωτιστικήν ακτίνα του Πνεύματός σου,
εις εύκολον μεν κατανόησιν των αναγινωσκομένων,
εις καρποφορίαν δε ψυχωφελούς γνώσεως, προόδου,
αληθείας και ευοδόσεως εις τας προκειμένας εξετάσεις,
ίνα πορευόμενοι εν τω φωτί των εντολών Σου, δοξάζομεν διά παντός,
ψυχή και σώματι, το πανάγιον και προσκυνητόν Όνομά Σου
συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι. Αμήν.
Σόφισον Χριστέ, αοράτως τας νεάνιδας, και τους νέους
ταις βολαίς ενεργειών, της σοφίας Σου, Χριστέ, κατά την έτασιν.
Πρόθυμον σπουδήν, προς μελέτην και εμπέδωσιν των ποικίλων μαθημάτων
Ιησού τοις παιδίοις αφειδώς επιχορήγησον.
Η πάσα νεολαία, προσδοκά Χριστέ μου, επιτυχίας κομίσαι ωφέλειαν,
εκ των ποικίλων αγώνων, αυτής τη ρώμη σου.
Λαλήσαι εις τα ώτα, μαθητών και νέων, τα ακριβή και τα άριστα Παναγνέ,
κατά την ώραν αιτούμεν, των εξετάσεων.
Πάνσοφε Χριστέ μου Ιησού, η πηγή της όντως σοφίας,
φώτισον δεόμεθα, ταις ενεργείαις σου,
όπως έχωσιν άπαντες, εν τη εξετάσει, νουν οξύν και γρήγορον,
εις το συγγράψασθαι, πάσας τας ορθάς αποκρίσεις,
εν ταις ερωτήσεσι Σώτερ, ταις υποκειμέναις αυτοίς πάντοτε.
Το κόνσεπτ της ως άνω ευχής (η οποία διαβάζεται από τους πιστούς συγγενείς και οικείους των προς εξέταση μαθητών, προκειμένου για την επιτυχία των τελευταίων), όπως αναπτύσσεται ήδη από τους πρώτους στίχους της, είναι ένα, και είναι απλό: Αν κάποτε ο Ιησούς, κυριολεκτικά μέσα σε μία στιγμή, μετέτρεψε αμόρφωτους ψαράδες (μαθητές και ακολούθους του) σε θεολόγους και σοφότατους κήρυκες παγκόσμιας εμβέλειας, γιατί να μην το επαναλάβει με τους σημερινούς -τρόπον τινά- μαθητές του; Εν προκειμένω μάλιστα δεν απαιτείται να κατέλθει η θεία φώτιση και το άγιο πνεύμα με τη μορφή φλογός πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, αρκεί μόνο, την ώρα των πανελλαδικών εξετάσεων, η Πηγή της πραγματικής σοφίας να σφυρίξει τις ακριβείς και άριστες απαντήσεις στα αφτιά τους.
Ας σημειώσουμε πως, βαδίζοντας προς τις πανελλαδικές εξετάσεις, κοντά στους 20 μητροπολιτικούς ναούς, και περισσότερες από 100 ενορίες στη χώρα μας, ήδη έχουν προγραμματίσει/πραγματοποιήσει ιερατικές λειτουργίες για να προσ-ευχηθούν προκειμένου για την επιτυχία των μαθητών μπροστά στην ώρα της (εξεταστικής) κρίσεως. Δίπλα στην πίστη και στην προσευχή, ως επιπλέον όπλα καταγράφονται
► «ο αγιασμός των στυλό». Τελείται σε ιερούς ναούς, συλλογικά, ή καθ’ εκάστην οικία, παρουσία του ιερωμένου / χωρίς παρουσία μέσω αγιασμένου ύδατος. Για την επιτυχία της μεθόδου προϋπόθεση είναι η χρήση, στη συνέχεια, του συγκεκριμένου κονδυλοφόρου, εννοείται σε πλαίσιο γραπτών -όχι προφορικών- εξετάσεων.
► ο εφοδιασμός των εξεταζομένων με σταυρουδάκια ή/και μικρές εικόνες αγίων. Μολονότι υπάρχει ελευθερία να απευθυνθούμε για φώτιση σε όποιο άγιο πρόσωπο κρίνουμε, σημειώνουμε ωστόσο τη σχετική εξειδίκευση: Προστάτες Άγιοι για τις Εξετάσεις διατελούν συγκεκριμένα ο Άγιος Μελέτιος, Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας (τιμάται τη 12η Φεβρουαρίου), και οι όσιοι Διονύσιος «ο ρήτωρ» και ο υποτακτικός του Άγιος Μητροφάνης ο Πνευματικός (τιμώνται την 9η Ιουλίου).
► οι πνευματικές αλλά και υλικές ευλογίες, οι οποίες προσφέρονται στις Ιερές Ακολουθίες Παρακλητικών Κανόνων υπέρ φωτίσεως και ενισχύσεως των διαγωνιζομένων μαθητών. Μη εξαιρετέο, το «λάδωμα» του προσώπου που περιμένει την Φωτιστική Ακτίνα του Πνεύματος, και των χεριών του (με τα οποία θα πιάσει στυλό και κόλλα αναφοράς με τα θέματα των εξετάσεων). Δέον ειπείν, μολονότι κάθε ειλικρινής προσευχή αρκεί, υπάρχουν ωστόσο συγκεκριμένοι ψαλμοί και χωρία Ευαγγελίων που -καλό είναι να- διαβάζονται στην περίσταση των εξετάσεων, καθώς και συγκεκριμένη ευχή για το κομποσκοίνι (προαπαιτείται κομποσκοίνι).
Σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη ευχή, που διαδίδεται πλέον με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι προφανές ότι ΔΕΝ έχει γραφτεί στα χρόνια των Αποστόλων και των Ευαγγελιστών, καθότι τότε δεν υπήρχαν πανελλαδικές.
Στα λεγόμενα «πολιτιστικά στοιχεία», ως θετικό στοιχείο αναγνωρίζεται το γεγονός ότι η ευχή δίνει χώρο και σε μαθήτριες, δηλαδή η εκκλησία έχει αποδεχτεί πλέον τους μαθητές γένους θηλυκού. Ο Ιησούς δεν είχε κάποια κοπέλα τουλάχιστον στην επίσημη δωδεκάδα των μαθητών του, ενώ και η αλιεία ήταν γένους αρσενικού: δεν υπήρχαν γυναίκες ψαράδες.
Αναγκαία, τρόπον τινά, η γλώσσα της ευχής είναι ψευδο-λόγια, υπό την έννοια ότι επιχειρεί να αναπαράξει τη μορφή και το ύφος των εκκλησιαστικών και λοιπών ιερών κειμένων, μάλλον όμως ανεπιτυχώς, διότι όλο το περιεχόμενο είναι σύγχρονο, ενώ και η γραμματική του κειμένου κατά τόπους νεωτερίζει.
Φιλοσοφικώς, ο συντάκτης της ευχής σίγουρα δεν εμφορείται από πλατωνικές ή νεoπλατωνικές αντιλήψεις, αλλά παραμένει σε νεοφιλελεύθερη γραμμή, οριακά προτεσταντική καλβινιστική αμερικανικού τύπου (ατομική – ωφελιμιστική, με την έγκριση και ευλογία του Θεού). Θυμίζουμε ότι ο Πλάτωνας θα εξόριζε από την Πολιτεία του όποιον προσεύχεται ζητώντας πράγματα από τους θεούς, διότι οι θεοί ΔΕΝ λειτουργούν με τον τρόπο αυτό, δεν λαδώνονται, και δεν μεροληπτούν.
