Το πρόγραμμα “Σπίτι μου ΙΙ” προβλήθηκε με τυμπανοκρουσίες της κυβέρνησης, των πετσωμένων ΜΜΕ και των τραπεζών που παριστάνουν ότι βοηθούν ειδικά τα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν ιδιόκτητη κατοικία. Είναι όμως έτσι; Κατ’ αρχήν τα ακίνητα προς επιλογή πρέπει να είναι κατασκευής έως το 2007, αποκλείοντας τα νεώτερα, τα νεόδμητα και τα ημιτελή κτίσματα, ενώ μπορούν να επιλεγούν ακίνητα ακόμα και αμφίβολης στατικής επάρκειας. Να θυμίσουμε εδώ ότι στη χώρα μας η υποχρεωτική εφαρμογή του Αντισεισμικού κανονισμού θεσμοθετήθηκε το 1985, ο Νόμος για πρόβλεψη υποχρεωτικών θέσεων στάθμευσης στις νέες οικοδομές το 1979 και ο κανονισμός Θερμομόνωσης το 1977. Επιβάλλεται όμως για την ένταξη στο πρόγραμμα, η ύπαρξη πιστοποιητικού “Ηλεκτρονικής ταυτότητας” του κτιρίου, κάτι το οποίο στα περισσότερα παλιά ακίνητα δεν υπάρχει και για να εκδοθεί προσθέτει ένα σημαντικό οικονομικό βάρος στον πωλητή του ακινήτου.
Οι τράπεζες που αυτοδιαφημίζονται σαν αρωγοί στην επίλυση του στεγαστικού προβλήματος, είναι και οι περισσότερο ευνοημένες από το πρόγραμμα. Το συνολικό κονδύλι των 2 δισ. ευρώ θα καταλήξει στα ταμεία τους. Ταυτόχρονα οι τράπεζες και τα funds που έχουν αποκτήσει έναντι πινακίου φακής προβληματικά ακίνητα με τα “Κόκκινα δάνεια”, θα επωφεληθούν και με τη δυνατότητα που τους δίνεται να τα “ξεφορτωθούν” στους αγοραστές, χωρίς να αντιμετωπίσουν πριν από την πώληση τα όποια προβλήματά τους, κατέχοντας τουλάχιστον 20.000 κλειστά ακίνητα. Από ό,τι διαβάζουμε οι συνεργαζόμενες τράπεζες έχουν εγκρίνει 584 επιδοτούμενα στεγαστικά δάνεια συνολικού ύψους 65 εκατ. ευρώ, την ώρα που περίπου 120.000 πολίτες έχουν καταθέσει στοιχεία ώστε να ελεγχθεί εάν πληρούν τα κριτήρια. Ταυτόχρονα μόνο το 10% των υποψήφιων δικαιούχων, που έχουν υποβάλει αίτηση στις τράπεζες για το πρόγραμμα, δηλώνει ότι έχει ήδη βρει το ακίνητο που θέλει να αγοράσει, κυρίως λόγω του σκοπέλου της “Ηλεκτρονικής ταυτότητας”. Και μπορεί σύμφωνα με το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, η “Ηλεκτρονική ταυτότητα” να είναι καίριας σημασίας κυρίως επειδή διευκολύνει τον νομικό και τεχνικό έλεγχο επιταχύνοντας την αγοραπωλησία, όμως σε μια χώρα με 6,4 εκατομμύρια κατοικίες, μόλις 1,1 εκατομμύρια την διαθέτουν ήδη!
Να θυμίσουμε εδώ πως παλιότερα με το πρόγραμμα “Σπίτι μου Ι”, ήδη με την αναγγελία του προγράμματος αυξήθηκε η κερδοσκοπία στις τιμές των ακινήτων, κάτι που λιγοστεύει τις επιλογές των αγοραστών, επιδεινώνοντας τη στεγαστική κρίση αφού με αυτόν τον τρόπο οι τιμές αγοράς και τα ενοίκια ανεβαίνουν. Για ακόμη μία φορά, η κυβέρνηση νομοθετεί για την αγορά και κάνει εμπόρευμα την κοινωνική ανάγκη της στέγης, ανοίγοντας δουλειές για τις τράπεζες και το real estate, δημαγωγώντας ότι το κίνητρό της είναι η επίλυση ενός κοινωνικού προβλήματος. Ήδη, στις 16/2 έγινε γνωστή μια έκθεση στο αγγλόφωνο οικονομικό δελτίο της Alpha Bank με τίτλο “Greece, economic & financial outlook”, σύμφωνα με την οποία από το 2017 έως το 2024 οι τιμές στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη έχουν αυξηθεί κατά 90% και 85% αντίστοιχα.
Σε μια χώρα ρημαγμένη από την οικονομική κρίση, την ανεργία και τα μνημόνια, με μισθούς χαμηλούς και αμφίβολους και την ακρίβεια να τσακίζει κόκκαλα, ακόμα και όσα “τυχερά” νέα ζευγάρια καταφέρουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα και να αποκτήσουν τη δική τους στέγη θα τρέμουν μέχρι την αποπληρωμή του δανείου, για να μην τη χάσουν λόγω αδυναμίας πληρωμής των δόσεων. Αυτό που λείπει, δεν είναι τα όποια “ευεργετικά” προγράμματα, αλλά η μόνιμη, σταθερή, αξιοπρεπής και καλά αμειβόμενη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους και η καταπολέμηση της ανεργίας και της ακρίβειας.
