Αργήσαμε, σύντροφε. Αργήσαμε πολύ.
Πρέπει να πούμε το δικό μας τραγούδι.
Δε θα το σχολιάζαμε, αλλά του ρίξαμε μια απομονωσάρα του Ερντογάν, που ήταν όλη δική του. Δεν τον έχουμε αφήσει σε χλωρό κλαρί. Πάει στη Μόσχα, τον απομονώνουμε διπλωματικά σε ένα δωμάτιο με όλους τους άλλους σχετικούς και άσχετους. Εμείς απέξω. Από το δωμάτιο. Πάει στο Βερολίνο, τον απομονώνουμε διπλωματικά σε ένα δωμάτιο με όλους τους άλλους σχετικούς και άσχετους. Εμείς απέξω, ελέω των φοβερών χειρισμών της Κουλής κυβέρνησης. Ταρατατζούμ!
★★★
Πολύ …«κόψιμο» τις έπιασε τελευταία τις Μεγάλες Δυνάμεις για την ειρήνη στη Λιβύη. Και ποιοι κόφτηκαν παρακαλώ;
Η Αμερική του Ομπάμα, της επί των εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και του Πομπέο, όπου, όπου πετρέλαιο και μάλιστα τσάμπα, η Βασίλω πρώτη. Η Αμερική του Ομπάμα, που μεταμελήθηκε για τους κτηνώδεις βομβαρδισμούς, που έκανε το 2011, διαλύοντας μια ολόκληρη χώρα. Η Αμερική του Ρέιγκαν, που αποκαλούσε τον ηγέτη μιας ανεξάρτητης χώρας, δηλαδή τον Καντάφι, «τρελό σκύλο της Μέσης Ανατολής», προς δόξαν κάθε εμπεδωμένης διπλωματικής ταχτικής και κανονισμών χρόνων, ανάμεσα στις χώρες του Κόσμου.
Η Ρωσία, που μπορεί να μην έχει ούτε κατά διάνοια σύνορα με τη Λιβύη, αλλά έχασε συμφωνίες ύψους 2,2 δισ. ευρώ για την κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών, ποιος ξέρει πόσων δις από συμφωνίες πετρελαίου, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής και πυρηνικής ενέργειας με τη Λιβύη του Καντάφι, το 2011.
Η Κίνα που αυτή κι αν δεν έχει σύνορα με τη Λιβύη, ούτε καν με την Ερντογανική ερμηνεία των συνόρων, αλλά περίπου 30.000 Κινέζους μεταφέραμε στη Σούδα, αν θυμάστε, όταν οι «εταίροι» και «προστάτες» μας του ΝΑΤΟ, βομβάρδιζαν ανηλεώς τη δύσμοιρη χώρα, την ίδια εποχή. Όχι δεν ξέρουμε πόσα δισ. συμφωνίες είχε κλείσει, η Κίνα με τον Καντάφι.
Η Γαλλία του Μακρόν και τότε του απίθανου Σαρκοζί, ο οποίος κατά δήλωση του Καντάφι είχε εισπράξει χρηματοδότηση για την προεκλογική του καμπάνια, από τον ίδιο τον Καντάφι. Α! Όλα κι όλα. Άλλο η προεκλογική χρηματοδότηση και άλλο οι βομβαρδισμοί και ο ναυτικός αποκλεισμός.
Για να μη μακρηγορήσουμε, επίσης «κόπτονται» για την ειρήνη, μπλα, μπλα, μπλα και η Βρετανία, Ιταλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Τουρκία.
Τι μας κάνουν όλοι αυτοί; Πολλούς έμπορους όπλων. Τους υπεύθυνους για το ρήμαγμα της χώρας και του λαού της που πουλιέται στα σκλαβοπάζαρα για 400 ευρώ το κεφάλι. Να μη ξεχνάμε πως η Λιβύη, επί επάρατου Καντάφι, ήταν μια από τις ισχυρότερες και πλουσιότερες χώρες της Αφρικής. Οκτώ χρόνια μετά, είναι μια ανύπαρκτη χώρα με κάμποσα τσελιγκάτα. Ερειπωμένη απ’ άκρου σ’ άκρον. Carthago delenda est…
Στο Βερολίνο, λοιπόν, όλοι αυτοί ανέθεσαν στον εαυτό τους να ελέγχουν και να σταματάνε τις πωλήσεις όπλων στα αντιμαχόμενα μέρη!!! Τη σιγουρέψαμε την Ειρήνη.
Σάρατζ και Χαφτάρ δεν πήραν μέρος στη σύσκεψη. Περίμεναν απέξω… Σαν τους «φύλαρχους», αλλά πολύ μακρύτερα από το Βερολίνο απέξω και η κραταιή Ελλάδα. Αυτή που την «υπολήπτονται» στο εξωτερικό, που έχει σημαίνουσα θέση, ηγετική θα λέγαμε «ως άξονας σταθερότητας στην περιοχή».
[…] «Στις 8 Μάη, υπογράφηκε στη Λαμία η ανακωχή. Και την άλλη μέρα, ο Ράλλης και ο βασιλιάς ανάθεσαν στις μεγάλες Δυνάμεις «άνευ όρων», να φροντίσουν για τα συμφέροντά μας. Κι έτσι οι «προστάτες» μας και προστάτες των τοκογλύφων αρχίσανε να διαπραγματεύονται στην Κωνσταντινούπολη με τους Τούρκους, σαν αντιπρόσωποι της Ελλάδας» […] «Η προκαταρκτική συνθήκη υπογράφηκε στις 6 Σεπτέμβρη του 1897 και από μέρους της Ελλάδος -σαν να μην ήταν ελεύθερη χώρα- υπόγραψαν η Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και Ρωσία».
Τι ειν’ τούτο; Τούτο είναι η περιγραφή της κατάντιας της δουλόφρονης μεγαλοαστικής τάξης της πατρίδας μας, δια γραφίδος Νίκου Μπελογιάννη, στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα». Αφορά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1896 και την πανωλεθρία στη Μέλουνα. Η Ελλάδα δεν πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις, για την τύχη της και υπόγραφαν και ράβανε και κόβανε οι Μεγάλες Δυνάμεις.
Στο ίδιο έργο θεατές; Αφού πάθαμε, πρέπει να μάθουμε. Εμείς οι άνθρωποι μόνο αν στεκόμαστε στα δυο μας πόδια, μπορούμε να περπατήσουμε και να πάμε μπροστά. Αν σερνόμαστε στα τέσσερα, μόνο τη λάσπη θα κερδίσουμε.
Τάνια
