ΔΕΝ είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό το ωροσκόπιο του ΠΑΣΟΚ την τρέχουσα περίοδο, και το γεγονός αυτό αποτυπώνεται σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Ο Ν. Ανδρουλάκης δεν αισθάνεται άνετα, μολονότι αναβίβασε το κόμμα του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν λίγους μήνες, καθότι σκόρπισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μολονότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κέρδισε την ψήφο των μελών του κινήματος, και μάλιστα 2 φορές μέσα στα τελευταία 3 χρόνια, ωστόσο έχει αποδειχτεί και με απολύτως μετρήσιμο τρόπο (ιδιαίτερα από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ το περασμένο φθινόπωρο) ότι ένα υψηλό 70% των πράσινων ψηφοφόρων θα προτιμούσε κάποιον άλλον στη θέση του.
Στη συγκυρία ο Ανδρουλάκης δυσκόλεψε, είναι αλήθεια, την ήδη δυσχερή θέση του, προτείνοντας για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Γιαννίτση, δηλαδή καταθέτοντας μια πρόταση η οποία, ενώ είναι προκαταβολικά καταδικασμένη να μην υλοποιηθεί ποτέ, ταυτόχρονα γεννά αρνητικές μνήμες όχι μόνο στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε όλη την ελληνική κοινωνία: Θυμίζουμε ότι το 2001 ο τότε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τάσος Γιαννίτσης, επιχειρούσε με ένα πρωτοποριακά αντιλαϊκό νομοσχέδιο να αναμορφώσει το ασφαλιστικό, δημιουργώντας θύελλες κοινωνικών αντιδράσεων και κατεβάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους στους δρόμους (γεγονός το οποίο εξάλλου απέτρεψε την εφαρμογή του «Νόμου Γιαννίτση»).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στα 14,5% (πρόθεση ψήφου επί των εγκύρων), μειωμένα κατά 1,5 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με τις αρχές Δεκεμβρίου 2024, και ενώ την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία ενισχύεται (!) με 2,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Όμως το κερασάκι στην τούρτα του ανήσυχου ύπνου του Ανδρουλάκη και του κακού momentum για το ΠΑΣΟΚ, βάζουν οι εξελίξεις στα συνδικαλιστικά της παράταξης του πράσινου ήλιου.
► Ξεκινώντας από «τα πάνω», καταρχάς θυμίζουμε ότι η ΓΣΕΕ πασοκ-οκρατείται από το 1981. Ο νυν πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, ο οποίος κρατάει το τιμόνι της Συνομοσπονδίας εδώ και 20 χρόνια, από το μακρινό 2006, τελικά φαίνεται ότι δεν σκέφτεται να αποχωρήσει από τη θέση του. Μολονότι «αποσύρεται» (σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα) ήδη από το …37ο Συνέδριο της Συνομοσπονδίας (2019), στην πράξη «φεύγει μένοντας».
Λοιπόν, μια μικρή ανατροπή στην κορυφή της συνδικαλιστικής εσωτερικής συνεννόησης στο ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε όταν πρόσφατα ο Παναγόπουλος (μάλλον) αιφνιδίασε την ίδια την παράταξή του, ενημερώνοντας ότι δε σκοπεύει να παραιτηθεί παρά τα συμπληρωμένα 69 έτη του και ότι πιθανώς θα είναι υποψήφιος πρόεδρος και για το επόμενο, 39ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, το σωτήριον 2026…
► Παρεμπιπτόντως, μόλις πριν λίγες εβδομάδες τέθηκε εκτός κούρσας διεκδίκησης της προεδρίας της ΓΣΕΕ ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, επί 11 συναπτά έτη Γραμματέας Τύπου της Συνομοσπονδίας, από τα ισχυρά στελέχη που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, και άλλοτε εκλεκτός του Παναγόπουλου και εκκολαπτόμενος διάδοχός του. Η καθαίρεσή του πραγματοποιήθηκε με ψήφους της ΠΑΣΚΕ και του ΠΑΜΕ (δηλαδή της πρώτης και της δεύτερης σε δύναμη παρατάξεων στη ΓΣΕΕ) και του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, πιο πολύ πόνεσαν οι πράσινες ψήφοι.
Τι λέει για όλα αυτά ο Καραγεωργόπουλος; Η πλευρά του έκπτωτου Γραμματέα Τύπου της ΓΣΕΕ, μέσω επιστολής που απέστειλε στα μέλη της ΠΑΣΚΕ, χρεώνει στον Γ. Παναγόπουλο απόπειρα να επανεκλεγεί στην προεδρία της ΓΣΕΕ με τη στήριξη της συνδικαλιστικής παράταξης του ΚΚΕ…
► Θυμίζουμε ότι πριν λίγα χρόνια, δίνοντας ισχυρό διασπαστικό χτύπημα στην ενιαία Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ), ο Δ. Καραγεωργόπουλος είχε φτιάξει τη …δική του «Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις Υπηρεσίες και το Εμπόριο» (ΟΣΕΥΠΕ).
Τότε ο Παναγόπουλος δεν αναγνώρισε την ΟΣΕΥΠΕ ως μέλος της ΓΣΕΕ, καταγγέλλοντας παρατυπίες και υπονόμευση της ΟΙΥΕ.
Όμως στις πρόσφατες εξελίξεις που αφορούν πάλι την ΟΙΥΕ, με το ΚΚΕ να διεκδικεί σε αυτήν …μονοκομματική διοίκηση (με 21 μέλη ΠΑΜΕ για τις 21 έδρες) έπειτα από συνέδριο το οποίο …μονοκομματικά διεξήγαγε, ο Γ. Παναγόπουλος προτίμησε να μην εκφράσει γνώμη: ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ χρεώνεται ότι τήρησε στάση ανοχής στις εξελίξεις, ουσιαστικώς κάνοντας πλάτες στο ΚΚΕ, αφήνοντας την υπόθεση της ΟΙΥΕ στα χέρια της Δικαιοσύνης, στην οποία ήδη έχει προσφύγει η μέχρι πρότινος πλειοψηφούσα παράταξη (αγαστή συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ).
► Αυτογκόλ από τα αποδυτήρια σε βάρος του ΠΑΣΟΚ περιγράφεται και η απώλεια, μετά από 45 χρόνια, της προεδρίας στην Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ), παραδοσιακού πράσινου κάστρου.
Γενικώς, το να χαθεί από μία παράταξη κάποια στιγμή η προεδρία σε μια συνδικαλιστική οργάνωση, δεν είναι κάτι παράδοξο αλλά, εν προκειμένω, το πρόβλημα είναι ότι η ΔΗΣΥΕ (η μεγαλύτερη παράταξη η οποία πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) έχασε την προεδρία μολονότι στις πρόσφατες εκλογές που συνόδευσαν το 34ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ ενισχύθηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες (από 33% το 2021, ανέβηκε στο 39% το 2024). Μάλιστα, η ΔΗΣΥΕ πέτυχε για πρώτη φορά στα τελευταία 35 χρόνια να κερδίσει 7 από τις 15 έδρες στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ. Όμως στη μάχη της για την προεδρία η ΔΗΣΥΕ έχασε από δύο συνασπισμένες παρατάξεις της δεξιάς, οι οποίες ενισχύθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αντάρτικο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ (το οποίο, ναι, φέρεται να είναι κοντά στον Παναγόπουλο). Τελικά, πρόεδρος της ΟΤΟΕ αναδείχθηκε ένας γαλάζιος υποψήφιος. Κάπου εδώ η κρίση στις σχέσεις ΓΣΕΕ-ΠΑΣΚΕ παίρνει διαστάσεις, και οι σχέσεις Ανδρουλάκη – Παναγόπουλου μεταφέρονται πάνω σε τεντωμένο σχοινί, με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να δέχεται εισηγήσεις από στελέχη της παράταξης και του κινήματος να διαγράψει τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ.
Είναι αβέβαιο αν ο Παναγόπουλος θα προλάβει να θέσει υποψηφιότητα χωρίς να έχει διαγραφεί προηγουμένως από τον Ανδρουλάκη, όσο είναι βέβαιο ότι ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ εμπλουτίζει την πολιτική στάση του με προσωπικές στρατηγικές (σε μεγάλες ομοσπονδίες εργαζομένων όπως η ΟΙΥΕ, η ΟΤΟΕ, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, κλπ.) επιχειρώντας να εξασφαλίσει στήριξη/ανοχή από τις δυνάμεις της ΔΑΚΕ (που κατά περιστάσεις όπως είδαμε συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και του ΠΑΜΕ, για να παραμείνει στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και μετά το 2026.
Σίγουρος παρονομαστής της πολιτικής και συνδικαλιστικής συζήτησης είναι ο βούρκος μέσα στον οποίο κολυμπούν οι παρατάξεις που αναφέρονται στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, και τον ΣΥΡΙΖΑ (κάποτε με ουρά τους το ΚΚΕ) οι οποίες είναι διατεθειμένες σε συγκυριακή, ή και πιο μακρόπνοη βάση, να συνεργαστούν -ανοιχτά και υπογείως- σε διάφορους συνδυασμούς, μόνο και μόνο για τις σφραγίδες των Ομοσπονδιών, πέρα, έξω και μακριά από κάθε είδους αρχές, πέρα, έξω και μακριά από την όποια υποτιθέμενη αριστερή ή δεξιά πολιτική υπηρετούν.
Βέβαια, αν όλες οι καθεστηκυίες συνδικαλιστικές παρατάξεις και όλο το πολιτικό σκηνικό λειτουργεί έτσι, γιατί να αξιώσει κανείς κάτι καλύτερο από τον Παναγόπουλο; Ίσως αυτό και να τον σώσει.
