ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ στο σχολείο τα φορτώσαμε ένα βαρύ σάκο, γεμάτο άχρηστες πληροφορίες, να μη μάθουν ποτέ την ουσία του κόσμου, να γείρουν, πριν την ώρα τους, οι παιδικοί ώμοι και να μιλούν μια γλώσσα σακατεμένη και ακατάληπτη. Κι αντί να δούμε πως καταντήσανε ρακοσυλλέκτες, καμαρώναμε για τη βαριά κι ασήκωτη (συμ)μόρφωση.
Στο χρόνο τους, φορτώσαμε έναν αγώνα δρόμου, σπίτι-φροντιστήριο, ανταγωνισμό, λαχάνιασμα, για να εκπληρώσουν τις προσδοκίες μιας σκάρτης καταξίωσης, να μάθουν γρήγορα «ο θάνατός σου, η ζωή μου», να μη έχουν διερωτήσεις, αναζητήσεις, ερωτικά σκιρτήματα, να μη γδαρτούν τα γόνατά τους στην αλάνα που τσιμεντώσαμε κι όταν γδάρτηκε το μυαλό τους, είπαμε, έτσι είμαστε όλοι, με γδαρμένα μυαλά.
Όταν ο ΜΑΤατζής τα ξυλοφόρτωνε και σφύριζε στο αυτί τους,«πού είναι ο Αλέξης τώρα, ρε;» όλο που βρήκαμε να πούμε, «κοίταζε τη δουλειά σου» και κοιτώντας την ανεργία του, έγινε ντελιβεράς με πτυχίο και αποδημητικό πουλί και πάλι τότε, εμείς στήναμε ξώβεργες σε άλλα χελιδόνια.
Αφήσαμε να φορτώσουν τα παιδιά των “άλλων”, των κυνηγημένων, με αυτοκτονικά σύνδρομα, και δε σκεφτήκαμε πως σ’ ένα κόσμο που τα παιδιά θέλουν να πεθάνουν, όλος ο κόσμος έχει κάνει χαρακίρι.
Αφήσαμε να τα φορτώσουν, πριν βάλουν μακριά παντελόνια, με κατηγορίες κακούργου γιατί ζήτησαν στο σχολείο τα αυτονόητα, και ανεχτήκαμε να συρθούν στα δικαστήρια με χειροπέδες. Εδώ ανεχτήκαμε να δολοφονούν με ωμή σωματική βία το Βασίλη Μάγγο και να φορτώνουν στο νεκρό παιδί, μέρες μετά το φόνο, κατηγορίες για «διασάλευση της τάξης».
Τώρα, τα απολειφάδια που ασκούν μια εξουσία θανάτου, καταβροχθίζοντας, χλευάζοντας και απειλώντας, φορτώνουν στα παιδιά το πιο βαρύ φορτίο που μπορεί να σηκώσει άνθρωπος. Τα καταγγέλουν ως πατροκτόνους, τους φορτώνουν τη διασωλήνωση της μάνας τους και το θάνατο του παππού. Παίζοντας με το φόβο του θανάτου, πυροδοτούν, οι αλήτες, έναν ιδιότυπο εμφύλιο. Για να μη φτάσει σ’ αυτούς ο αναπόφευκτος μεγάλος θυμός, στήνουν στον τοίχο τα παιδιά μας.
Η δήλωση του πρώτου πραιτοριανού, «Η βασική αιτία διασποράς του κορονοϊού σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν η διασκέδαση των νέων ανθρώπων» είναι το κουκούλωμα των φονικών τους ευθυνών και η μετατροπή της νιότης σε πεδίο βολής.
Αν περάσουν κι εδώ, όπως σήμερα στη Γαλλία, το νόμο για απαγόρευση δημοσίευσης φωτογραφιών των μπάτσων «εν ώρα καθήκοντος», τα παιδιά θα γίνονται στους δρόμους κιμάς, και το έγκλημα θα μπαίνει σε περιτύλιγμα, «για την υγεία όλων μας και το κοινό καλό».
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν πριν οι μεγάλες έγκλειστες νύχτες που ξεκινούν σήμερα, γίνουν καθεστώς.
Νίνα Γεωργιάδου
