75 χρόνια μετά το 1949 θυμήθηκε το ΚΚΕ την ίδρυση παραρτήματος ΠΕΑΕΑ στην Ικαρία!

«Η προσωρινή διοικούσα επιτροπή του παραρτήματος Ικαρίας – Φούρνων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας καλεί τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, αλλά και τους απόγονους τους να συστρατευτούν στην προσπάθεια ίδρυσης παραρτήματος στην Ικαρία και στους Φούρνους, με σκοπό τη μαχητική – αγωνιστική – διεκδικητική διάδοση και δράση στις σημερινές συνθήκες των μηνυμάτων της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης…».

Όσο το ΚΚΕ απομακρύνεται ιδεολογικά και πολιτικά από το περιεχόμενο των αγώνων και των ηρώων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΔΣΕ της δεκαετίας του 1940, τόσο επιδίδεται σε δράσεις και εκδηλώσεις καπηλείας αυτής της ιστορικής περιόδου.

Όσο βγάζει «νέα ιστορικά συμπεράσματα» καταδίκης της γραμμής της Γ΄ Διεθνούς για τα Λαϊκά Αντιφασιστικά Μέτωπα -δηλαδή για το ΕΑΜ- τόσο γεμίζει την Ελλάδα και τους ιστορικούς τόπους των μαχών και των εκτελέσεων, με μνημεία και πλακέτες που έχουν πάντα φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Όσο φροντίζει να αλλοιώνει και να διαφοροποιείται από το πραγματικό περιεχόμενο του γιγαντιαίου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που έδωσε ο ελληνικός λαός τα πέτρινα χρόνια εκείνης της δεκαετίας, τόσο στήνει προτομές και φτιάχνει παραρτήματα της Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ!

Με τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία να έχει βρεθεί προ πολλού στο στόχαστρο του ΚΚΕ και με τις τροτσκιστικής κοπής θεωρίες του να τον επικρίνει ως υπόκλιση στις «σημαίες της αστικής τάξης», η σχέση του σημερινού ΚΚΕ με εκείνους τους αγώνες είναι όση και η θεωρία του περί ιμπεριαλιστικής Ελλάδας με την πανθομολογούμενη πραγματικότητα της εξάρτησης και της υποτέλειας της χώρας μας.

Η ανακοίνωση άλλωστε για την ίδρυση του νέου παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Ικαρίας συνέπεσε με τις νέες δηλώσεις και ανακοινώσεις του ΚΚΕ για την 28η Οκτωβρίου περί «ιμπεριαλιστικών πολέμων» και της αντικαπιταλιστικής πάλης των λαών… «τότε και σήμερα».

Παρά όμως την ιστορική παραχάραξη εκείνου του ηρωικού αγώνα, το ΚΚΕ ακόμη και 75 χρόνια μετά καλεί σε ίδρυση Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης! Επειδή καταλαβαίνει καλά ότι η επίκληση εκείνης της περιόδου του προσφέρει ακροατήριο και… ψήφους.

Και αν ακούγεται ανεδαφική η ίδρυση «Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ» 75 χρόνια μετά, λόγω της παρόδου του (βιολογικού) χρόνου, το ΚΚΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα, υποτιμώντας -αν όχι χλευάζοντας τους Αγωνιστές- να το «λύσει» και αυτό…

Αφού δεν ζουν αυτοί, καλεί τους… απογόνους τους! Αποτελεί παγκόσμια πρώτη για την ιστορία της Αριστεράς και του Κομμουνιστικού Κινήματος η δημιουργία καταστατικού τέτοιας Ένωσης που ιδιότητα του μέλους έχουν οι… απόγονοι.

Αρκεί κάποιος παππούς, γονιός ή θείος να πολέμησε με τον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ! Και αυτό σου δίνει το δικαίωμα να μιλάς στο όνομα τους! Πρόκειται για ένα «σύγχρονο» μεσαιωνικό κληρονομικό δίκαιο…

Δεν χρειάζεται να μπει κανείς στη διαδικασία να εξηγήσει τι μπορεί να πρεσβεύει πολιτικά ένας οποιοσδήποτε «απόγονος» και αν έχει δικαίωμα να συγκαταλέγεται στους «Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης», για να απορρίψει το «ευφυές» τέχνασμα του ΚΚΕ. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το μέγεθος της αμετροέπειας που συνεπάγεται η εγγραφή των μελών του σημερινού ΚΚΕ (γιατί προφανώς αυτοί θα είναι οι «απόγονοι» που θα ψηφίσουν) στην ΠΕΑΕΑ και η καταγραφή τους ως «αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης».

Αρκεί μόνο να επισημάνουμε τους λόγους ίδρυσης παραρτημάτων ΠΕΑΕΑ το 2024.

Αφενός, γιατί η αίγλη εκείνου του ηρωικού αντιφασιστικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας εμπνέει ακόμα και σήμερα και το κύρος του προσπαθεί με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτεί το ΚΚΕ.

Αφετέρου, γιατί φτιάχνοντας πολλές ιστορικές-αγωνιστικές σφραγίδες μπορεί ακόμα πιο εύκολα να παραχαράσσει την ιστορία, το περιεχόμενο και «τα μηνύματα» εκείνου του αγώνα καθώς και την αξία και σημασία του για το παρόν και το μέλλον.

Πιο απλά το ΚΚΕ φτιάχνει με ιδιαίτερη πολιτική φαιδρότητα σφραγίδες, που αποδίδοντας στα μέλη του τον τίτλο των Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης… θα μιλούν στο όνομα των πραγματικών Αγωνιστών. Δυστυχώς για τους τελευταίους… και για το μεγαλειώδη, ηρωικό αγώνα της δεκαετίας του 1940. Δυστυχώς και για το μέλλον…