Χειροκροτήσαμε, χαρήκαμε, γεμίσαμε ενθουσιασμό με τη νίκη των delivery της efood. Είμαστε μέσα στα σωματεία της ΣΒΕΟΔ και κοντά τους σε κάθε βήμα τους. Γι’ αυτό και σημειώνουμε τα στραβοπατήματά τους. Απεργίες, πανδημίες, φτώχεια, οπλικά συστήματα, αγώνες των εργαζομένων και των λαών και η περίφημη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλων απόλυτη σιωπή, μουγγαμάρα, σιγή ασυρμάτου, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Κι όμως! Αν τα μηχανάκια εφοδιάζονταν με υλικό (τρικ, προκηρύξεις), οι αρτηρίες της πόλης, οι γειτονιές, τα σχολεία, οι πολυκατοικίες θα γέμιζαν με πληροφόρηση κι αλληλεγγύη. Αλλιώς θα μιλάμε για συντεχνιασμό με αγωνιστικό μανδύα. Που γίνεται αφόρητος όταν διαδίδεται ότι η ΣΒΕΟΔ είναι σε γερά χέρια. Κατανοητό;
***
Σκάρτα υλικά, σάπιες ιδέες, διπλωμένη πολιτική, τσαλακωμενοι άνθρωποι. Μ’ αυτόν τον λεκτικό τρόπο θα «ζωγραφίζαμε» την πολιτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Διά στόματος Θ. Μαλαγάρη -παλιός γνώριμος ρεφορμιστής- η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ σάλπισε υποχώρηση, υπονόμευση, υποταγή. Με πρόσχημα την απόφαση του Εφετείου, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να σουρομαδιέται για το «πού πάμε» και ως χορός σε αρχαία τραγωδία να οδύρεται για το μεγάλο κακό. Ακριβώς μια μέρα μετά από τα συλλαλητήρια χιλιάδων εκπαιδευτικών και με την απεργία-αποχή να ξεπερνάει το 80%. Αλλά, όπως είπαμε. Αν το κίνημα δεν περάσει πάνω από τις στάχτες του ρεφορμισμού, χαΐρι δε βλέπουμε. Όσο για το άλλο κεφάλι της ρεφορμιστικης Λερναίας Ύδρας (ΚΚΕ), ψέλλισε κάτι ακαταλαβίστικα σανσκριτικά. Έρμε εκπαιδευτικέ!
***
Πάνε κι έρχονται τα καιρικά συμβάντα. Πότε οι σεισμοί, πότε οι πλημμύρες, οι κακοκαιρίες, οι «μπάλλοι» και άλλα πολλά, είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο» να συνδεθούν με τις κλιματικές αλλαγές και τις φθορές που προκαλεί ο καπιταλισμός στη φύση. Εμείς ξανασημειώνουμε ότι χωρίς γερές κατασκευές, αντιπλημμυρικά έργα, δασοπροστασία, έγκαιρη ενημέρωση και γνώση των ανθρώπων θα μιλάμε για το ριζικό, το θεό και τους δαίμονες. Η φύση δεν έχει συνείδηση για να εκδικείται, οι άνθρωποι όμως έχουν για να χρεώνουν τα κερδώα σφάλματα στους υπεύθυνους.
***
Η στήλη αδυνατεί να καταλάβει όλους εκείνους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους που εξακολουθούν να πιστεύουν στη «δίκαιη δικαιοσύνη». Οι άνθρωποι εκεί πάνω στην έδρα «έρημοι κι απρόσωποι» κάνουν τη δουλειά τους και την κάνουν -όπως φαίνεται- καλά. Πληρώνονται αδρά, έχουν γερές συντάξεις, είναι με αποφάσεις τους απόλυτα θωρακισμένοι, μαντρόσκυλα του συστήματος, θεματοφύλακες των αστικών αξιών, νικημένοι διαιτητές, μέλη εκτελεστικών αποσπασμάτων. Σιγά μη δικάζουν κιόλας δίκαια!
***
Αλιεύσαμε και δημοσιεύουμε:
-31 εκ. ευρώ στα κανάλια για κυβερνητικές καμπάνιες
-30 εκ. ευρώ στους ιδιώτες κλινικάρχες
-80 εκ. ευρώ στους ιδιοκτήτες κέντρων επιμόρφωσης
-120 εκ. ευρώ στην aegean
-21 δισ. ευρώ στους επιχειρηματίες
-15 δισ. σε ΗΠΑ για εξοπλισμούς
-4 δισ. στη Γαλλία για πολεμικά πλοία
-2 εκ. ευρω στη Cisco
-30.000 για πανεπιστημιακή αστυνομία και άλλα πολλά.
Τελικά λεφτά υπάρχουν;
