Οδοφράγματα δώθε-κείθε, ένοπλοι στρατιώτες και ένοπλοι πολίτες, ελικόπτερα, αεροπλάνα, έλεγχοι, πράκτορες και σκηνικό τρόμου. Σ’ αυτό το χολυγουντιανό σκηνικό ορκίστηκε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ και απήλθε ο τρισκατάρατος Τραμπ. Ύστερα βγήκαν παπαγάλοι, κόλακες, πληρωμένοι δημοσιογράφοι και άρχισαν να μιλούν για το πρότυπο της δημοκρατίας που είναι οι ΗΠΑ. Η χώρα που βαρύνεται για δεκάδες πραξικοπήματα και πολέμους, σφαγές αμάχων και δολοφονίες αντιπάλων. Στο διάλειμμα μπορεί να μιλήσουν απαξιωτικά για τη Βόρεια Κορέα, τη Βολιβία, την Κούβα, τη Βενεζουέλα κι όποια άλλη χώρα μπει στο ρουθούνι της υπερδύναμης. Όμως εμείς ξέρουμε. «Ο βασιλιάς είναι γυμνός».
***
Ώστε πήραμε την υπεροπλία στον αέρα απέναντι στην Τουρκία γιατί αποκτήσαμε τα γαλλικά αεροπλάνα Ραφάλ (από το Ραφαήλ). Πώς λέμε ότι νικήσαμε την Φενέρμπαχτσε στο μπάσκετ! Αν ήταν έτσι, θα μετρούσαμε την υπεροπλία των κρατών με ό,τι συγκυριακά έλαχε. Αεροπλάνα, πλοία, βάρκες, τανκς κλπ. Αλλά η στρατιωτική υπεροπλία και η γεωπολιτική θέση είναι πιο σύνθετο πράγμα από το παζάρι για τα οπλικά συστήματα. Χωρίς να πέφτουμε στο αδιέξοδο του σφαλερού εθνικισμού, σημειώνουμε ότι η Τουρκία πατάει ήδη σε τέσσερις χώρες (Κύπρος, Συρία, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν) και διεκδικεί την παγκόσμια πρώτη σ’ ό,τι αφορά την επιθετικότητα των περιφερειακών κρατών. Αφήνουμε κατά μέρος τη χρόνια εθνική καταπίεση των Κούρδων που αποτελεί παροιμιώδη πληγή. Αλλά όταν θέλεις να στηρίξεις τη θεωρία της ισχυρής Ελλάδας, μετράς τις ψαρόβαρκες, τα αεροπλάνα και τα ψοφόγιδα στις βραχονησίδες! Οφείλουμε να καταγγείλουμε τους ντόπιους εξοπλισμούς και μάλιστα από τον «δημοκράτη» Μακρόν, αλλά επίσης οφείλουμε να βλέπουμε τους πραγματικούς συσχετισμούς στην περιοχή.
***
Μήπως πρέπει να βάλουμε τον Ηρακλή Πουαρό να ανακαλύψει το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό ρεύμα; Που καθάριζε το τοπίο σαν να καθαρίζει πατάτες; Διότι στις απεργίες, στις συγκεντρώσεις και τις προσπάθειες να σπάσει η τρομοκρατία στο δρόμο δήλωσαν απόντες. Μπροστά βρίσκονταν αγωνιστές της αριστεράς και μέσα σ’ αυτούς η Πορεία, το Μ-Λ ΚΚΕ, η ΕΡΓ.Α.Σ και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος. Διότι έτσι έπρεπε. Να είμαστε παντός καιρού, στα εύκολα, στα δύσκολα και με το Βοριά και με το Νοτιά. Κι όχι να περιμένουμε όπως το Α-Α ρεύμα και διάφοροι άλλοι, που περιμένουν να λογαριαστούν όταν τελειώσουν τα δύσκολα. Αλλά το δύσκολο θα καταντήσει σαν τον ορίζοντα. Όσο το πλησιάζεις απομακρύνεται. Και οι πρόσφατες εξετάσεις αποδείχνουν την αντοχή των υλικών και των ανθρώπων. Συνεννοηθήκαμε;
***
Μαίνεται ο πόλεμος για το περίφημο εμβόλιο κατά του κορονοϊού. Τα κρούσματα δε λεν να υποχωρήσουν, οι εταιρείες κάνουν χεροπάλεμα (μπρα ντε φερ), ειδικοί βγήκαν στους άμβωνες, το χειροκρότημα για τους γιατρούς και τους υγειονομικούς έγινε καραμπινάτη μούντζα και το άνοιξε-κλείσε των μαγαζιών κατάντησε μέρος θεατρικού έργου. Στο μεταξύ η κοινωνία γονάτισε και η απόγνωση περπατάει χωρίς μάσκα στο δρόμο. Αν υπήρχε μαζικό λαϊκό κίνημα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα ήταν στην εντατική.
